قصه‌ی زندگی نخستین مخترع و فزیک‌دان طبی زن از افغانستان، یکی از الهام‌بخش‌ترین قصه‌های است که این روزها دختران افغانستان می‌توانند بخوانند؛ قصه‌ی مبارزه با ازدواج زود هنگام، محدودیت‌های تحصیلی، بیماری سرطان و رسیدن به اوج موفقیت.

اولین سفیر زن از افغانستان در سازمان ملل متحد، مدت پنج سال در دور اول سلطه‌ی گروه تروریستی طالبان، نتوانست به مکتب برود، اما زمانی‌که درهای مراکز آموزشی بر روی دختران باز شد، او از پله‌های آموزش و قدرت، به سرعت بالا رفت.

اولین شهردار زن در افغانستان در رقابت با چهار مرد، به این سمت گماشته شد؛ اما حکومت دو ماه پس از آنکه او کارش را آغاز کرد، رسما او را به عنوان شهردار اعلام نمود.

نیلوفر رحمانی، 18 ساله بود که اعلان استخدام زنان در نیروی هوایی افغانستان را از رادیو شنید و بلا فاصله برای ورود به اکادمی نیروی هوایی ثبت نام کرد.