خشونت علیه زنان، لکه‌ی ننگ بر جبین همه

رویکرد نیم‌رخ
بی‌بی‌خال خانم ۲۵ ساله‌ی که به شکل فجیع، هفته گذشته در ولایت تخار از سوی خانواده‌ی شوهرش به قتل رسید. چند روز قبل‌تر بانوی را در ولایت غور سنگسار کردند. هر روز خانمی در این کشور به وحشیانه‌ترین شکل ممکن مورد خشونت قرار می‌گیرد. فجیع‌ترین خشونت‌ها در قرن 21 در افغانستان در برابر زنان انجام می‌شود. جنایت‌های هراس‌ناک، استخوان‌سوز و غیر قابل تصور که معلوم نیست چه وقت پایان پیدا می‌کند.
آنچه در ولایت‌های تخار و غور و دیگر نقاط کشور در برابر زنان انجام شد و می‌شود، یادآور تداوم جرایم و جنایت‌های سازمان‌یافته‌ای‌ست که از یک بستر خشک و خشن فرهنگی-اجتماعی ناشی می‌شود و سال‌هاست جریان دارد. تعدی، ظلم، خشونت و جنایت در حق زنان به سرنوشت پایان‌ناپذیر و تلخ‌کامی‌های مبدل شده است که روح و روان هرانسانی را می‌آزارد. جنایت‌های که مو بر تن آدمی راست می‌کند و هیچ منطقی برای توجیه آن نمی‌توان پیدا کرد.
زن افغانستانی در قرن 21 در پیش چشم نهادهای مسؤول و نهادهای مدافع حقوق بشر، در حضور جامعه‌ی جهانی و کشورهای که سنگ دفاع از حقوق بشر را به سینه می‌زنند و یکی بهانه‌ی حضور شان در افغانستان دفاع از حقوق بشر و حمایت از زنان است، به وحشیانه‌ترین شکل‌های ممکن مورد خشونت و تعدی قرار می‌گیرند!
تردیدی نیست که در دو دهه‌ی پسین تغییرات زیادی در وضعیت زنان افغانستان آمده‌است. حضور زنان در سطوح مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی انکارناپذیر است. زنان پیشرفت‌ها و دست‌آوردهای در عرصه‌های مختلف داشته‌اند، اینها را نمی‌شود نادیده گرفت؛ اما واقعیت دردناک دیگر این است که هول‌ناک‌ترین جنایت‌ها و فجیع‌ترین خشونت‌ها نیز در همین کشور در برابر زنان انجام می‌شود. یعنی به هر میزانی که زنان برای رهایی از رقت‌انگیزترین شرایط تلاش می‌کنند، به همان اندازه با چالش روبه‌رو می‌شوند.
در سال‌های پسین مخالفت‌ها علیه زنان به شکل روزافزونی رو به گسترش است. گروه‌های افراطی و زن‌ستیز که قدرت و نفوذ چشم‌گیر بر ساختارهای فکری-فرهنگی جامعه دارند، به گونه‌ی سازمان‌یافته علیه آزادی، حقوق و حضور زنان در عرصه‌های مختلف که حق مسلم و غیر قابل بحث شان است، تبلیغ می‌کنند.
حکومت‌داری ضعیف، عدم حاکمیت قانون، پندارهای سنتی اکثر مسؤولان نظام و بی‌باوری و دست کم گرفتن حق انسان به ویژه حقوق زنان، خود نیز زمینه‌ساز این خشونت‌ها و جنایت‌ها شده‌است. مرگ مظلومانه‌ای زنان افغانستان نقطه‌ی دردبرانگیز تاریخ بشری در عصر حاضر است. این شرایط دشوار و بی‌چشم‌انداز از همه‌ی انسان‌های دیگر اندیش و تغییرطلب به ویژه از زنان فعال می‌طلبد که خاموش نباشند، غفلت نکنند. از کنار این جنایت‌ها نباید گذشت. این سرنوشت غم‌انگیز را رقم باید زد. تعدی بر حق زنان لکه‌ی ننگ بر جبین همه است.ش