دوسال قبل از امروز، در 18 ثور ۱۴۰۰ خورشیدی، سه انفجار هولناک بر دَرِ ورودی مکتب دخترانه‌ی سیدالشهدا، در منطقه برچی، در غرب کابل رخ داد.
این انفجارها که حدود ساعت ۴:۳۰ بعد ازظهر، هنگام بیرون شدن دختران از مکتب به وقوع پیوست، جان بیش از 90 تن را گرفت و نزدیک به 240 تن دیگر را زخمی ساخت. اکثر مطلق قربانیان این رویداد دختران دانش‌آموزی بودند که میان 13 تا15 سال داشتند.
این آماری‌ست که در آن زمان از سوی مسؤولان حکومتی ارایه شد، اما شاهدان عینی می‌گفتند که شمار قربانیان به مراتب بیشتر از این‌ها است.
تا اکنون هیچ فرد یا گروهی مسؤولیت این جنایت وحشت‌ناک را به عهده نگرفته و مثل ده‌های رویداد فاجعه‌بار تروریستی دیگر در خاطره‌ی تلخ زمان به دست فراموشی سپرده شده است.
نهادهای مدافع حقوق بشر نیز با صدور اعلامیه‌ی در آن زمان، مسؤولیت خود را تمام شده فرض کردند و هیچ مرجع پی‌گیر این موضوع نشد تا عاملان آن بازداشت و به دادگاه کشانده شوند.
دو سال از این فاجعه‌ی غم‌انگیز گذشت، اما درد و رنج ناشی از آن حمله مرگبار سال‌ها در خاطره‌ی صدها خانواده باقی خواهد ماند.
حمله بر مکتب‌های دخترانه و بستن دروازه آموزش، تحصیل و معرفت بر دختران و ممانعت از کار و حضور زنان در جامعه، یکی از اهداف مشترک گروه‌های بنیادگرا، تروریستی و ضد تمدن است.
در دوسالگی رویداد فاجعه‌ی‌بار کشتار دسته‌جمعی دختران دانش‌آموز که خواست شان آموزش و تحصیل برای آینده‌ی درخشان خود و خدمت به کشورشان بود، مکاتب دخترانه از سوی گروه تروریستی طالبان بسته شده است و میلیون‌ها دختر از مکتب بازمانده‌اند.
اکنون که عنان قدرت به دست طالبان تروریست است، این گروه نه‌تنها دختران را از رفتن به مکتب محروم ساخت و زنان را از کار در نهادهای دولتی و غیر دولتی منع کرد، بلکه حضور معنادار زنان را در جامعه به صورت قطع انکار کردند/می‌کنند.
