من اعتراض دارم

همچنان بخوانید

خاطره طغرا؛ روایت‌گر زندگی افسون‌های افغانستان

صنم کبیری؛ زن بارداری که علیه طالبان به خیابان آمد

ساختارهای کهنه و رفتارهای مغرضانه‌ی حاکم سزاوار زندگی انسانی نیست
“من اعتراض دارم” کمپاینی است که از سوی شماری بانوان فعال در عرصه کارهای مختلف، در هشتم مارچ ۲۰۱۸ در کابل از طریق فضای مجازی راه‌اندازی شد. این اعتراض به شکل نوشتاری – جملات کوتاه و ویدیوهای اعتراضی (نه گفتن به تبعیض از هر نوع آن، انتقاد از قوانین و پالیسی‌های محدود کننده برای زنان) ادامه دارد.
زنانی‌که با سیاه و سفیدکردن تصاویرشان و نوشتن جمله‌ی من اعتراض دارم در فضای مجازی مانند فیسبوک، موارد چون بند دوم ماده ۳۹ قانون منع خشونت علیه زنان که آمده است (منجی علیها می‌تواند در موارد مندرج فقره (۱) این ماده در هر مرحله از تعقیب عدلی (کشف تعقیب محاکمه، محکومیت) از شکایت خویش منصرف گردد.) در این صورت رسیدگی به دعوا تطبیق جزا متوقف می‌گردد را مورد توجه قرار داده و اعتراض کرده اند که قربانیان زیادی تحت فشار، اکراه و ترس، از ادامه ی دعوا می‌گذرند؛ این گونه فرد متهم و مجرم آزادانه و بدون هیچ مجازاتی وارد اجتماع می‌شوند. سرانجام این رفتارهای نا عادلانه تشدید و گسترش جرایم در جامعه را به دنبال دارند.

نیمرخ در این نوشته نظریات اعتراضی زنان را به تصویر کشیده و در آینده از چگونگی ادامه جریان این روند و اهداف آن خواهد نوشت.

زهرا سپهر: به عمل‌کرد جامعه‌ی جهانی در افغانستان اعتراض دارم، زیرا با کمک میلیاردها دالر، اما هیچ شفافیتی را در روند مصرف این پول‌ها نمی‌خواهند و می‌گذارند همه با زنان افغانستان در قالب پروژه برخورد کنند. به نهادهای مسوول اما بی‌تفاوت اعتراض دارم.

من اعتراض دارم به: نصاب تعلیمی مکاتب که به جای برابری، تبعیض جنسیتی را دامن می‌زند. تکلیف زنان بینی بریده، سر تراشیده، معلول شده و… که در بحران روانی شدید به سر می‌برند، چه می‌شود، پس این عدالت کجاست که قربانی با درد می‌میرد و مجرم با زورش آزادانه می‌گردد؟ من به باور مادری که خودش و دخترش را جنس دوم می‌دانند اعتراض دارم. من به عمل‌کرد رسانه‌های که ناخواسته خشونت علیه زنان را در خانواده دامن می‌زنند و به نهادهای مسوول اما بی تفاوت اعتراض دارم. من به عمل‌کرد حکومتی که تجلیل از روز جهانی همبستگی زنان را به دادن شاخه گل و چادر تقلیل داده اعتراض دارم، در حالی‌که تورپیکی در پکتیکا و بی بی گل در کنر از بی سوادی، فقر، خشونت و بیماری رنج می‌برند. من به عمل‌کرد خانواده‌ای که آینده دخترشان را با پول و طلا و عروسی مجلل معامله می‌کنند اعتراض دارم، همه عمر این زنان به دیده مال دیده می‌شوند و به جای زندگی در جهنمی می‌سوزند که آتشش را خانواده‌ها روشن کرده اند. من به خودم، به همنوعانم و به تمام شهروندان کشورم اعتراض دارم که برای آبادی و آرامی کشور همفکر و همدل همراه نیستیم و در پیچ و خم جاده‌های جنسیت، قومیت و مذهب گیر مانده ایم. همه‌ی ما در مقابل خیلی موضوعات مرتبط به زنان و شهروندان معترضیم، پس سکوت را بشکنیم و اعتراض کنیم.

سها رسا: اعتراض دارم به این‌که وقتی در اداره‌ای درخواست کار می‌دهم، به ظاهر و زیبایی ام بیش‌تر از استعداد ام ارجحیت می‌دهند. من دیگر نمی‌خواهم خاموش باشم و اجازه بدهم تصامیم مهم زندگی ام را دیگران بگیرند. من به همه بی‌عدالتی‌هایی که مرا جنس ضعیف نشان دهد اعتراض دارم.

نگینه عزیزی: من اعتراض دارم به شهری که نه در بایسکل نه در موتر، در پیاده رو وهیچ جای از دستی مردانش نفس راحت کشیده نمی توانم.

عادله بهرام، رییس حزب جمهوری‌خواه افغانستان:

اعتراض دارم به زن‌های ضعیف که به عنوان نماد و سمبول در مقام‌های بلند دولتی‌اند و تمام زنان قوی را زیر سوال می‌برند.

فرزان صدر: اعتراض دارم به مردان که برای زنان دیگر دموکرات؛ و برای زنان خود شان دیکتاتور اند.

زرغونه عبیدی: اعتراض دارم به ضعف و نادانی تفکر مردانی که زن را ملکیت خود تصور می‌کنند. و اعتراض دارم به فرهنگ که تصور می‌کند تنها فرزند پسر مسوول حفظ میراث پدر است.

سید محمد اکبری: اعتراض دارم به فرهنگ و تفکر جامعه ای که آزادی و حق انتخاب زنان را زیر پا می‌کنند.

نجیبه ایوبی: اعتراض دارم به فعالین مدنی که خود در پشت تربیون‌ها بخاطر دفاع از حقوق زنان گلو پاره می‌کنند ولی زنان خودشان چون برده‌های جنسی در چهار دیواری خانه محصور اند و نان دفاع از حقوق زن می‌خورند.

جمال ناصر فرهمند: اعتراض دارم به کسانی‌که هنوز به زنان نگاه ابزاری دارند؛ نقش زنان را تضعیف و به جایش نقش را خود بازی می‌کنند.

نیلاب سعیدی: من اعتراض دارم در قبال هر آن چیزی‌که بین دو جنس بی عدالتی را به بار می‌آورد.
معترضم چرا دختران نمی توانند تصویر خود را نشر کنند! چرا هویت ایشان اسم و تصویر ایشان موجب شرمساری ایشان باشد؟
اعتراض دارم به هر آن آیینه که دختران را نیمه محروم جامعه نشان می‌دهد.

ناهيد محمدی: من اعتراض دارم به نابرابري جنسيتي، به تعدد زوجين برای مردان، ازدواج‌هاي اجباري و قبل از وقت. من اعتراض دارم به قانون‌هاي سخت گيري‌هايي كه از طرف مردان براي زنان وضع مي‌شوند.
زهره: من اعتراض دارم این‌که خیلی از پدرها به دختران‌شان حق انتخاب همسر را نمی دهند و دختران‌شان را وادار به ازدواج اجباری می‌کنند.
باید به دختران حق انتخاب داد.

سمیع دره‌یی: نسبت به عرف و فرهنگ ناپسند كه از غيرت به اصطلاح افغاني ناشي می‌شود. نسبت به آن ديد مردانه كه حتا زير نام ننگ و غيرت از خون و استخوان‌اش می‌گذرد و خواهر و مادرش را به رگبار مي‌بندد. اعتراض دارم به مردانگي اي كه جگر گوشه‌هاي شان را به فروش مي‌رسانند و حق انتخاب را از آن‌ها مي‌گيرند. اعتراض دارم نسبت به آناني‌كه دختران شان را همچون يك متاع به بد مي‌دهند و اخمي هم بر جبين نمي‌آورند. اعتراض دارم نسبت به مرداني‌كه شدت غريزه‌هاي خود را با اذيت و تجاوز بر انسانيت فرو مي‌نشانند و در برخي موارد براي پوشانيدن جنايات شان به قتل انسانيت هم متوصل مي‌شوند.

وجمه زمانی: از سال‌ها بودنم در کنار مردی که مرا به زور در آغوش او فرستاده بودند اعتراض دارم.

داکتر فریدون لطیفی، متخصص داخله عصبی و روانی: من اعتراض دارم که در کارت دعوت عروسی و يا فاتحه، اسم زنان درج‌نمی‌شود.