نیمرخ: گرگی پشت چراغ سرخ» اولین مجموعه شعری خانم بسی‌گل شریفی است که در آن از عشق و عصیان‌گری، پیامد شوم جنگ، دردهای مهاجرت، عواطف مادرانه و تجربه یک زن افغانستانی سخن گفته است.
این کتاب روز جمعه، 11 عقرب 1397 خورشیدی، با تدویر برنامه سخنرانی و شعرخوانی در دانشگاه غرجستان – کابل نقد و رونمایی شد.
سلما شریفی، شاعر و نویسنده، از مهمانان این برنامه بود که با توصیف تنوع موضوعات درون این کتاب گفت: «بسی‌گل شریفی از جنگ، انتحار و از عشق و مسایل اجتماعی نوشته است.»
به گفته او، نویسنده گاهی عصیان‌گرانه از عشق می‌گوید و گاهی دردمندانه به جنگ می‌تازد، گاهی مادرانه داغ‌دار قربانیان حوادث انتحاری می‌شود و گاهی عواطف مادرانه را در درون مسایل اجتماعی به تصویر می‌کشد که اکثر اشعار متاثر از تجربه‌ی مادرانه شاعر«زن» است.
دکتر یامان حکمت، دکترای ادبیات فارسی و استاد دانشگاه یکی از منتقدان گرگی پشت چراغ سرخ بود. او گفت، ادبیات دانش گفت‌وگوگر و شعر در درون ادبیات، بازی حضور و غیاب است که مخاطب می‌تواند تجربه‌ی زندگی خود را در درون شعر و یا داستان دریابد.
در مورد گرگی پشت چراغ سرخ، آقای حکمت یادآور شد که عنوان این کتاب به صورت نشانه در متن پنهان شده و هیچ گرگی پشت چراغ سرخ در شعر نمی‌بینیم ولی تصویر گرگ و چراغ سرخ در جلد کتاب آمده که از نگاه صور‌ت‌بندی جلد این یک نقاشی مناسبی نیست.
اما در مورد محتوای کتاب بیان کرد که شعرهای خانم شریفی به دنبال هنجارشکنی نیست، بلکه در بوتیقای معتدل شعر فارسی قرار دارد و به خاطر دکلماسیون از قطعه‌قطعه کردن زبان پرهیز کرده است. هم‌چنین از نگاه زیبایی‌شناسی در شماری از شعرها، «ناشعر» هم به کار رفته و از زبان شاعرانه به سمت «شعر زبان» حرکت کرده است.
در این مجموعه شعری خانم شریفی، شعرها در حوزه‌ی ذهن تصویرسازی و ساخت روایی شکل می‌گیرد و صحنه‌ها به صورت بسیار شتاب‌ناک رد می‌شود و در حوزه‌ی مفاهیم آشنایی زدایی می‌کند. تصویرهای که از واژه‌های این شعرها برمی‌آید همه روایت‌گر روی‌دادهای روز است که بعضی را به تاریخ پیوند می‌زند و دردهای تاریخی را بازتاب یافته در حوادث روز می‌بیند. مانند پیوند صحنه‌های از کوه پریدن شیرین هزاره(چهل دختران ارزگان) و بریده شدن گلوی «تبسم» در زابل.
عباس رضایی، شاعر و نویسنده، یکی دیگر از منتقدان بود که روایت‌های موجود در این کتاب را گزارش تجربه‌های جامعه خواند و گفت اکثر این شعرها در کابل شکل می‌گیرد و شاعران بی‌وطن که از مشهد ایران برخاسته‌اند و خانم بسی‌گل شریفی نیز مشمول این جمع است؛ دردها و روایت‌های روز جامعه را در قالب شعر نو نوشته است.
او افزود که شعر نو با تفاوتی نسبت به شعرهای سنتی در درون واژه‌ها نویسنده را فرصت سازنده‌گی یک تجربه واقعی می‌دهد و مخاطب آن نیز یک نفر است که هرکسی می‌تواند باشد و تجربه‌ی او را بازتاب دهد. هرکس ممکن بخشی از تجربه‌ی خودش را در درون این کتاب دریابد؛ زیرا یکی از قدرت‌های ادبیات ساختن تجربه است.
بسی‌گل شریفی، نویسنده‌ی «گرگی پشت چراغ سرخ» نیز گفت که گذر از زمان ابتدایی و نشر اولین اثر مکتوب برای یک نویسنده بسیار مهم می‌باشد و امروز خوش‌حالم که این اثر به چاپ رسیده است. به گفته او دردها و زجرهای مادرانه یک زن که از جنگ و انتحار در کویته تا کابل، ارزگان تا یکاولنگ و از آواره‌گی‌ها و مهاجرت خسته‌اند و درد می‌کشد در درون این شعرها بازتاب یافته است.
