نیمرخ
زنان در افغانستان با چالشهای زیادی روبهرو بودند و هنوز هم هستند. پس از هجده سال تمرین دموکراسی، حقطلبی و مبارزه برای حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، امروز زنان افغانستان در شرایط حساس و حتا دشوارتری قرار گرفتهاند. هنوز فضای حاکم در جامعهی افغانستان، فضای زنستیزانه و خشونتزا برای همه به ویژه برای زنان است.
مخالفت و تقابل با زنان و حقوق آنان افزایش یافته است. زیرا تلاش زنان برای دستیافتن به آزادی و حقوق بنیادی و اجتماعی شان سبب شده است تا گروههای مخالف حقوق زنان یا آنان که آزادیهای انسانی به ویژه آزادی زنان را تحمل نمیتوانند، به مخالفت و حتا تقابل برخیزند. از نظر ما این مخالفتها همواره در برابر هر جریان آزادیخواه، حقطلب و رهایی از زندانهای خودساختهی فکری-فرهنگی و اجتماعی وجود داشته است.
تجربههای بشری ثابت ساخته است که جریانهای آزادیخواه و حقمحور که همپا با زمان و مکان حرکت کردهاند؛ فراز و فرودهای زیادی را پیمودهاند، اما منجر به پیروزی شده است. سرنوشت و مبارزات زنان افغانستان نیز در چنین شرایطی قرار گرفتهاست. میخواهند به حقوق انسانی شان دست یابند. هجده سال مبارزات نفسگیر زنان نتایجی مهمی و اما ناکافی را در پی داشتهاست. این مبارزات در حساسترین مرحلهی خود رسیده است. زیرا حقطلبی و آزادیخواهی زنان گروههای عقبگرا و مخالفان حقوق و آزادی زنان را تکان دادهاست. آنان نیز با تمام قدرت در برابر حقوق و آزادیهای زنان ایستادگی میکنند.
از طرف دیگر مبارزات آزادیخواهانه، حقطلبانه و انسانی زنان با حمایت افراد و گروههای دیگراندیش نیز به همراه بوده است. اما عوامل و عناصر که میخواهند برای زنان محدودیت وضع کنند و از رسیدن آنان به حقوق و آزادیهای شان جلوگیری کنند؛ کم نیستند. زنان اما به عقب بر نمیگردند. آگاهی زنان از حقوق شان و حضور قدرتمند شان در عرصههای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، هرچند اندک، اما برگشتناپذیر است.
زنان در افغانستان ثابت ساختند که میتوانند همپا با مردان و حتا قدرتمندتر از آنان در میدان سیاست، اقتصاد، اجتماع، فرهنگ، هنر، ورزش، تجارت و حتا نظامیگری، حضور معنادار و شایسته داشته باشند. حضور معنادار در بستر پرخم و پیچ سیاست در افغانستان کار سادهای نیست. اما زنان توانستند و میتوانند. با تمام کاستیهای که وجود دارد، کاروان پیروزی زنان و داعیهی برحق شان در راستایی عدالت اجتماعی، حق شهروندی و انسانی، آزادی و برابری مسیر رو به جلو را میپیماید. آیندهی روشن و با ثبات در گروی مشارکت معنادار و مساویانهی زنان و مردان است.
پدرم مرا در بدل 300 هزار افغانی به یک معتاد مواد مخدر فروخت
گزارش از تمنا غفور فتانه هنگامی که تنها 16 سال سن داشت، عکس شخصی را در مقابل خودش میدید که به گفته دیگران قرار بود همسر زندگیاش شود. وی در آن سن درک واضحی از ازدواج و زندگی...
بیشتر بخوانید