نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

«از ماست که برماست»

  • نیمرخ
  • 5 دلو 1398
received_538358966778639

ناهید احسانی زرگرزاده
اکثر زنان افغانستان علاقه خیلی عجیب به این دارند که گذشته‌ی خودشان را به رخ دیگران بکشند. مثلن؛ ما زودتر از زنان اروپای حق رأی‌دادن داشتیم، ما این و أن داشتیم و شما اروپایی‌ها نداشتید. اما گیرم که پدر تو بود فاضل! از فضل پدر تو را چه حاصل؟
هفته‌ی گذشته مجیب الرحمن از شهر فلسفه، علم و فرهنگ، زنان هرات را مانند، توف از دهان‌اش روی جاده انداخت و تمام زحماتی که در این ۱۹ سال بعضی از زنان کشیدند به خاک مالید، در کنار آن مردان خبرنگار به مجیب الرحمن میکروفون دادند تا بیشتر زنان را توهین کند و نام این حرکت شان را آزادی بیان گذاشته‌اند.
دیگران مجیب الرحمن را مقصر می‌دانند، اما من خودم را و زنان دیگر را مقصر میدانم. این ما بودیم که به ملاها سه وعده نان دادیم تا شکم شان سیر شود که امروز فرمان دادند ما را به جرمی که نکردیم جزا بدهند.
این ما زنان بودیم که بعد از خروج طالبان از افغانستان، به دنیای رنگارنگی پروژه، پول، معاش‌های دالری، پست‌های دولتی، جایزه‌های بین‌المللی، دفترهای گرم و خوردن سه وعده غذای سفارشی، مهمانی در سفارت‌خانه‌های غربی، گذرنامه‌های تفریحی، بورسیه دانشگاه‌های غربی برای اعضای خانواده، همه این را به کمک جهان غرب دل‌خوش کردیم، بدون اینکه برای این همه زحمتی کشیده باشیم.
در کنار آن به‌جای ایجاد نهادها و جنبش‌های زنانه، به‌روی یکدیگر شمشیر کشیدیم، حتی توسط پروژه‌ها نان یکدیگر را هم دزدی کردیم. ما بر ذهن‌های‌مان پرده جهل و نادانی کشیدیم، اجازه دادیم که ملا با خواندن آیه‌های قران، حکم شلاق و سنگسار ما را بدهد.
اگر صدها سال پیش کشیش کلیسا زنان را در آتش می‌سوختاند، صد سال پیش نه انترنت بود، نه کتاب‌های فمینیستی و نه این همه اطلاعات در دسترس مردم و جامعه. اما حالا چرا زنان افغانستان به سبک چند قرن پیش غرب زندگی می‌کنند؟
آزاد شدن از دنیای جهالت تنها در دست خودمان است و بس. فعالان حقوق زن و جامعه‌یی مدنی زحمت‌های بسیاری در این بخش کشیده‌اند و سال‌هاست که چندین فعال حقوق زن هراتی خودشان را قربانی آزادی زنان دیگر کرده‌اند، اما بدبختانه بی‌نتیجه بود. در بی نتیجه بودن دست‌آوردهای‌شان همه ما حتی خود من هم پاسخگو هستم. ما باید جرأت پذیرفتن کم‌کاری‌ها و نمدانم‌کاری‌های مان را داشته باشیم.
در همین فضای مجازی فیس‌بک صدها گروه مًد و فیشن، آموزش شوهرداری و آشپزی وجود دارد، اما اگر در این گروه‌ها شما یک مطلب علمی و آموزشی نشر کنید مورد تحقیر و توهین قرار می‌گیرید و مطلب تان توسط گرداننده‌ی گروه حذف می‌شود.
وضعیت به گونه‌ای است که برای بیشتر زنان حقوق و آزادی معنای واضحی ندارد. بیشتر این زنان رسیدگی به کارهای خانه، مثل: آشپزی و رسیدگی به کودکان و شوهر را تنها وظیفه خود می‌دانند. سرگرمی‌های این دسته از زنان هم از چشم و هم‌چشمی با زنان همسایه و قوم خویش و یا غیبت کردن فراتر نمی‌رود.
این زنان شنیدن جملات زن‌ستیزانه و مردسالارانه را پرستش می‌کنند و آزادشدن از بند را جرم و گناه می‌دانند. تنها راه چاره فقط همین است که باید خود را اصلاح کنیم که مجیب الرحمن بعدی برما نتازد. حکم ندهد و خود را برحق نشمارد.

همچنان بخوانید

مدار صفر درجه

مدار صفر درجه؛ درنگی بر «واکنش»‌ها در برابر طالبان در عرصۀ بین‌الملل

30 سنبله 1402
هبوط در تاریکی

هبوط در تاریکی؛ روایت دردناکِ مینه از کودکی تا بزرگ‌سالی

30 سنبله 1402
موضوعات مرتبط
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
کودک همسری
گوناگون

خاطرات عروس ۱۱ ساله

5 حوت 1401

قسمت دوم | بعد از «شب زفاف» تا هفت ماه با شوهرم همبستر نشدم. چون ترسیده بودم و شب زفاف برایم شبیه یک کابوس شده بود.تا آنجا که می‌توانم بگویم بدترین قسمت زندگیم آن شب بود.

بیشتر بخوانید
کودک همسری
هزار و یک شب

خاطرات عروس 11 ساله

5 حوت 1401

قسمت اول‌ |‌ روزی که عروس شدم هنوز به بلوغ نرسیده بودم. پوشیدن پیراهن «خال سفید» و چادر سبز گلدار مرا از بقیه متفاوت نشان می‌داد، به همین خاطر حس غرور داشتم و خود را از همه برتر...

بیشتر بخوانید
تعرض بر زنان، از مهمان‌خانه تا تشناب‌های زندان طالبان
گزارش

تعرض بر زنان، از مهمان‌خانه تا تشناب‌های زندان طالبان

25 سنبله 1402

یادآوری این تجارب وحشت‌ناک، چنان دردِ آکنده از شرم را در وجود قربانیان تازه می‌سازد که اغلب در مقامِ پاسخ نفس‌شان به شماره می‌افتد و زبان‌شان از چرخش باز می‌ماند. 

بیشتر بخوانید
هبوط در تاریکی
هزار و یک شب

هبوط در تاریکی؛ روایت دردناکِ مینه از کودکی تا بزرگ‌سالی

30 سنبله 1402

مینه (مستعار) دختری ۲۸ساله است که خاطرات زنده‌گی‌اش از کودکی تا بزرگ‌سالی، چیزی جز پژواکِ درد و مظلومیت نیست. او از کودکی، مورد سوءاستفادۀ جنسی شوهرعمه‌اش قرار می‌گیرد و این اتفاق، سرآغازی برای سقوط ممتدِ...

بیشتر بخوانید
به دنبال نور در گوشه‌های تاریک زنده‌گی
گوناگون

به دنبال نور در گوشه‌های تاریک زنده‌گی

27 سنبله 1402

از دور به او نزدیک شدم. چهره‌اش آشنا به نظر می‌رسید اما باورم نمی‌شد چنین تصادفی با او روبه‌رو شوم. 

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
EN