نیمرخ
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
EN
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
نیمرخ
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج

زنان در مسیر تاریخ (بخش دوم)

  • حسین رهیاب بلخی
  • ۵ دلو ۱۳۹۸

همچنان بخوانید

آیا همیشه پای یک زن در میان است؟ | زنان در مسیر تاریخ-۳۴

مسأله حجاب در مصر | زنان در مسیر تاریخ-۳۲

حسین رهیاب بلخی


تأثیر زنان در آن دوران به حدی‌ست که علاوه بر اهلی کردن مردان، مجبورند به صورت دایمی از این موجود مراقبت نمایند و الا اینها یا از گرسنگی تلف می‌شوند و یا از سرما و گرما می‌میرند. در این دوران ناتوانی و بی‌تأثیری مرد در حدی‌ست که حتی قدرت جابه‌جایی ندارد. این در حالی‌ست که زنان با رهبری خانه و خانواده و حمایت کامل از آن، مدیریت و سرپرستی بیرونی را نیز به عهده دارند.
«يكي از روساي قبيله چيپوا گفته است كه «زن براي كار آفريده شده و مي تواند به اندازه دو مرد بار ببرد يا بكشد؛ زن است كه براي ما خيمه مي زند و لباس مي دوزد و ما را شب هنگام گرم مي كند… ما هرگز بدون آنان نمي توانيم جا به جا شويم. زنان همه كار مي كنند و براي غذا خوردن به چيز كمي قناعت دارند. چون دايما كارشان آشپزي است، در سالهاي سخت و قحط به اين اندازه خشنودند كه انگشتان خود را بليسند.»
سوالی که در این قسمت احتمالن به ذهن خواهد آمد، مسأله‌ی «شکارورزی» است و این که با همه این مسایل و قدرت جسمی و مدیریت و سرپرستی زن، چرا زنان به شکار نمی‌پرداخته‌اند؟ برای جواب‌دادن به این سوال باید به نکته‌ای که ویل‌دورانت اشاره می‌کند توجه کرد. ویل‌دورانت اشاره کرده‌است که «اگر از ناتوانیهای زیست شناسی زن چشم بپوشیم…» درست است که در اجتماعات اولیه تفاوت زیادی بین مرد و زن به نظر نمی‌رسید و حتی زنان بر مردان برتری‌های داشتند، اما همین ناتوانی‌های زیست‌شناسی سبب و عامل عمده و اساسی در عدم شرکت آنان در «شکارورزی» محسوب شده و موجب همان فرایندی می‌شود که به اصطلاح گروه‌های فمینیستی، «زندگی تحمیلی» و یا «اسارت در خانه» خوانده می‌شود. در این باب نویسنده‌ای به صورت مشروح و گویا به اظهار نظر پرداخته است: «تجديد حيات جنبش زنان طي چند دهه‌ی اخير و پيش كشيده‌شدن اين مطلب كه تفاوت‌هاي زيست‌شناختيِ موجود ميان زنان و مردان در زمينه‌ی تقسيم كار بايد مردود شناخته شود، اين پرسش را مطرح مي‌كند كه چرا در جامعه‌هاي متكي بر شكار و گردآوري خوراك زنان به شكار نمي‌رفتند. چرا عكس قضيه روي نداد يا چرا، دست كم، هر دو جنس مسؤوليت‌هايي نداشتند؟
طي سال‌هاي اخير، شماري از پژوهشگران علوم اجتماعي، اين مطالب را از نو بررسي كرده‌اند و به اين نتيجه رسيده‌اند كه تفاوت‌هاي زيست‌شناختي موجود بين زن و مرد هرگونه معكوس‌شدن وظايف اقتصادي يا حتي تقسیم مسؤوليت‌ها بين دو جنس را، در جامعه‌هاي متكي بر شكار و گردآوري خوراك، ناممكن مي‌ساخت و در اين امر تكنولوژي بسيار ابتدايي آن جوامع نقش عمده برعهده داشت؛ شكار با تير وكمان يا نيزه مستلزم سرعت، چابكي، و بالاتنه نيرومند است که زنان به طور متوسط از نظر زيست‌شناسي فاقد چنين امكاناتي به نظر مي‌رسند.
اين نارسايي‌ها به ميزان زيادي مرتبط‌ هستند با نقش ويژه زنان در فرايند توليد مثل. براي مثال: در آخرين مراحل بارداري سرعت عمل و چابكي زنان به طرز آشكاري كاهش مي‌يابد. اما مقتضيات توليد مثل، پيامدهاي ظريف ديگري نيز دارد. به سبب ضرورت‌هاي فيزيولوژيكي بارداري و شيردهي ماهيچه‌هاي بدن زنان داراي چربي بيشتري است (نسبت به مردان). اين چربي اضافي در واقع ذخيره غذايي گران‌بهايي‌ست كه مادران مي‌توانند به هنگام كمبود خوراك، هم براي خويشتن و هم براي نوزاد، از آن استفاده كنند. اما؛ همين ذخيره‌ی چربي موجب مي‌گردد كه از نيرومندي بالاتنه زنان كاسته شود. آزمون‌هايي كه به تازگي در ارتش آمريكا به عمل آمده نشان مي‌دهد كه نيرومندي بالاتنه زنان به طور متوسط ۴۲ درصد كمتر از مردان است و تنها ۳ درصد از زنان مي‌توانند (در قياس با ۸۰ درصد از مردان) وظايفي «بسيار سنگين» را انجام دهند.
بديهي‌ست كه زنان مي‌توانند ماهيچه‌هاي خود را با تمرين به حدي از قدرت برسانند كه از مردان متوسط نيز درگذرند. در مسابقه‌هاي زيبايي اندام سال ۱۹۸۳ میلادی، بعضي از زنان برنده‌ی مسابقه چربي بدن خود را تا حد هفت درصد نيز كاهش داده بودند. اما؛ مسأله اينجاست كه وقتي چربي بدن زنان از ۱۵ درصد كمتر باشد، عمل تخمك‌سازي اغلب متوقف مي‌گردد و نازايي پيش مي‌آيد. پس، تقويت ماهيچه‌هاي زنان ظاهرن با مهم‌ترين نقش اجتماعي آنها، يعني باروري، منافات دارد. به عبارت روشن‌تر، اگر جامعه‌هاي بشري زنان را به مقياس گسترده‌اي به شكار و ديگر فعاليت‌هاي سنگين و ماهيچه‌ساز وامي داشتند، بي‌ترديد در اثر كاهش زايندگي شانس بقاي خود را از دست مي‌دادند.
علاوه بر تمام اينها، در بيشتر جامعه‌هاي متكي بر شكار و گردآوري خوراك، زنان مي‌بايست دست كم دو تا چهار سال به شيردادن كودكان خود مشغول باشند، چون؛ خوراك مناسب ديگري كه جانشين شير مادر شود وجود نداشت. سرانجام، در بيشتر اين جوامع، زنان در سراسر سال يا باردار بودند يا بچه شير مي‌دادند، بنابراين؛ براي تمرين و فراگيري مهارت‌هاي لازم در شكار چندان فرصتي در اختيار نداشتند. پس، نتيجه‌ی نهايي امر همان تقسيم كار كلاسيك بود كه به موجب آن مردان به شكار مي‌پرداختند و زنان به گردآوري ميوه‌ها و گياهان خوردني.»

منابع:

۱- دورانت، ویل – تاریخ تمدن ج اول – ترجمه احمد آرام – تهران – سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی – ۱۳۶۵٫

۲- لنسکی، گرهارد و لنسکی، جین – سیر جوامع بشری – ترجمه ناصر موفقیان – تهران – انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی – ۱۳۶۹٫

۳- لوکاس، هنری – تاریخ تمدن ج اول – ترجمه عبدالحسین آذرنگ – اول – تهران – کیهان – ۱۳۶۸٫

۴- کریمی، فرشته – زن در طول تاریخ – اول – شیراز – نوید – ۱۳۸۵٫

۵- انصافپور، غلامرضا – قدرت و مقام زن در ادوار تاریخ – تهران – شرکت نسبی کانون کتاب – ۱۳۴۶٫

۶- عبادزاده کرمانی، محمد – سیمای زنان در آیینه زمان – بی نا – بی تا.

۷- دورانت، ویل – لذات فلسفه – ترجمه عباس زریاب خویی – هفدهم – تهران – شرکت علمی و فرهنگی – ۱۳۸۴٫

۸- سیبرت، ایلسه – زن در شرق باستان – ترجمه رقیه بهزادی – اول – تهران – پژوهنده – ۱۳۷۹٫

۹- عظیمی نژادان، شبنم – زن معمار جامعه مرد سالار – تهران – اختران – ۱۳۸۴٫

۱۰- اعزازی، شهلا – جامعه شناسی خانواده – تهران – روشنگران و مطالعات زنان – ۱۳۷۶٫

ادامه دارد…

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on linkedin
Share on email
Share on print
کلمات کلیدی: زنان در مسیر تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پرخواننده‌ترین‌ها

طالبان یک دختر جوان را از جاده شهید مزاری در غرب کابل ربودند

آزار جنسی گدایان شهر توسط عابران و طالبان

طالبان در کابل یک دختر را با پدرش زیر رنجر لِه کرده کشتند

یک مرد در هرات به اتهام فروش مادرش در بدل ۴۵٠ هزار افغانی بازداشت شد

زنان در مسیر تاریخ (بخش دوم)

یک زن متأهل در فاریاب در بدل ۱۶٠ هزار افغانی فروخته شد

یک زن در غرب کابل توسط پسرش به قتل رسیده است

روایت یک تحقیر

توافق طالبان و شورای علمای شیعه برای «دخالت در حریم خصوصی مردم» و تطبیق فرمان‌های این گروه

در سوگ ۱۵ آگوست، روز سیاه سقوط کشور و برگشت گروه طالبان

Facebook Twitter Youtube

نیمرخ رسانه‌‌ای آزاد است که تلاش می‌کند با نگاهی ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان بپردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پُرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما

صاحب امتیاز و مدیر مسئول: فاطمه روشنیان
سردبیر و ویراستار: امان میرزایی
سردبیر بخش آنلاین: حسین احمدی
گزارشگران: لطیفه سادات موسوی، معصومه رها و زهرا سالومه
صفحه‌آرا: اسماعیل لعلی

نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

طراحی، برنامه‌نویسی و اجرای وبسایت  iNasri ⚒

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر