رویکرد نیمرخ
شاید چنین صفتی برای عده‌ای ناخوش آیند باشد. اما واقعیت امر این است که تفکر طالبانی ریشه در ذهنیت اکثریت افراد جامعه‌ی افغانستان دارد. طالبان گروه مذهبی تندرو و جنون‌زده‌ای هستند که با هیچ ارزشی انسانی میانه‌ی خوب ندارند و دست به خلق هرگونه جنایت می‌‌زنند. انتحار، کشتار، خلق وحشت و دهشت از بازرترین عمل‌کردهای این گروه است.
اما طالبان مجازی را می‌توانیم به قول بتول سید حیدری «به شکارچیانی که در نقش حمایتگر در پشت پرده ظاهر می‌شوند و چون به سرمنزل مقصود و اهداف شوم خود نمی‌رسند نقاب بر می‌کشند و شروع به تخریب و هتاکی به زنان می‌کنند و از هر دریچه‌ی ممکن عرصه را بر آنان تنگ می‌سازند» بگوییم.
زنان در جامعه سنتی و چهار چوکات تفکر حاکم مردسالارانه، برای رسیدن به آزادی و حقوق شان با موانع و دشواری‌های بسیار دست و پنجه نرم می‌کنند. سو استفاده از نام، عکس و برچسپ‌های حیثیتی و تهمت‌های ناحق، مبارزه و مقاومت آنان را در برابر چالش‌های بزرگ و رویایی رسیدن به حقوق، آزادی و برابری جنسیتی دشوار می‌سازد. انگار زنان هم‌زمان در چند سنگر باید بجنگند. هم برای آزادی و برابری و هم در مقابل طالبان مجازی که سر از هر کمین‌گاه بدر می‌آورند تا هر آن به قتل اندیشه یا آبروی زنی دست بزنند، مبارزه کنند.
در جامعه‌ی سنتی و محافظ‌کار مثل افغانستان که به اندازه کافی متأثر از ذهنیت‌های خشن و تندورانه که محدود کننده است، نیاز نیست زیادی از بازگشت طالبان نگران بود. باورهای طالبانی، آموزه‌ها و فهم طالبانی از دین در این جامعه، چنان حاکم است که جای خالی طالبان هرگز احساس نشده است.
طالبان حتی اگر نیایند تفکر آنها در لایه‌های تو در توی ساختارهای فرهنگی-اجتماعی و نظام آموزشی و تربیتی افغانستان، پیوسته جانشین جدید را باز آفرینی می‌کند و تا این ساختارها و نظام آموزشی تغییر نکند، تفکر طالبانی بازتولید می‌شود و افراد زیادی با این تفکر به لشکر هم‌فکران‌اش می‌پیوندند.
برای رهایی از این وضعیت، تلاش پی‌گیر و همه‌جانبه نیاز است. تلاش که مستلزم همکاری و همراهی زنان و مردان دیگر اندیش است. اما برای زنان بیشتر از هر زمان دیگر لازم است تا در مقابل چنین تفکرات انسجام و یک پارچگی شان را حفظ نمایند و تسلیم شرایط نشوند. زنان با یکپارچکی و اتحاد می‌توانند در برابر این چالش‌ها بی‌ایستند و حکومت را وا دارند تا برای دفاع و حمایت از حقوق و آزادی‌های واقعی شان اقدام کند.
زنی به‌خاطر پسرش، شوهر بی‌احساس و بی‌مسئولیتش را تحمل می‌کند
هفت سال قبل، پدر لیلا می‌خواست رئيس شورای علما در منطقۀ خود شود، برای این‌کار رأی بیشتری نیاز داشت و فقط به ریاست فکر می‌کرد. عزم خود را جزم کرده بود که از هر طریقی...
بیشتر بخوانید
