نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

برداشت تجملاتی از ۸مارچ

  • نیمرخ
  • 18 حوت 1398

نیم‌رخ
۸مارچ روز همبستگی زنان، جریان پویایی و رستاخیز مبارزاتی زنان جهان در راه آزادی، برابری، عدالت، حقوق اساسی و فراهم شدن فرصت‌های مساوی برای زنان است. مبارزه‌ی زنان کارگر نساجی که در سال ۱۸۷۵در شهر نیویورک به وقوع پیوست. شرایط کاری سخت، غیر انسانی و دست‌مزد کم کارگران زن که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم وارد بازار کار شده بودند، آنان را وادار به اعتراض و مبارزه‌ی صنفی به شکل سازمان‌یافته‌ علیه این بی‌عدالتی ‌کرد، هشت مارچ بر پایه‌ی مبارزه‌ی زنان کارگر علیه شرایط سخت کاری‌شان در تاریخ ماندگار شد. بعدها در سال ۱۹۷۷م، مجمع عمومی سازمان ملل، روز ۸ مارچ را به عنوان روز سازمان ملل متحد برای حقوق زنان و صلح جهانی نامید؛ نخستین روز جهانی زن در ماه مارچ ۱۹۱۱ در دانمارک، آلمان ، اتریش ، سویس و آمریکا برگزار شد. میلیون‌ها زن در برگزاری این روز شرکت کردند و خواست‌های اساسی زنان عبارت بودند از: قانون‌های حمایت کننده کار برای زنان، حق رأی و شرکت در انتخابات، حمایت از مادر و کودک و تعیین حداقل دست‌مزد،  در فاصله دو جنگ جهانی علاوه بر موضوعات قبلی حق قانونی سقط جنین و حمایت از مادران نیز از اهمیت خاصی برخوردار شد. این مبارزه به یک حرکت بزرگ تبدیل شد. از طرف دیگر مسأله برابری در مقابل کار برابر، کوتاه کردن ساعات کار، پایین آوردن قیمت اجناس و غیره نیز از خواست‌های زنان بودند. خواست‌هایی که برای امروز ما هم ناآشنا نیستند و همین‌طور از این روز در سراسر جهان تجلیل و گرامی‌داشت به عمل می‌آید که افغانستان نیز شامل آن می‌شود. اما پرسش اساسی این است که آیا زنان افغانستان به معنای واقعی کلمه رسالت و پیام این روز را درک کرده‌اند که از آن تجلیل می‌کنند؟ اگر درک و فهم واقعی از این حرکت به‌وجود آمده، پس چرا زنان در مقابل این همه بی‌عدالتی، تبعیض، محدودیت و نا دیده گرفته‌شدن‌ها عملن گام بر نمی‌دارند؟ صدای شان را بلند نمی‌کنند و برای رهایی از قید باورهای سنتی، محدود کننده و واهی هم‌دست نمی‌شوند؟ زنان چه گام‌های عملی برای همبستگی و اتحاد برداشته‌اند؟ شاید غم‌انگیزترین سرنوشت آدمی در عصر حاضر، سرنوشت زنان افغانستان باشد، چه اقدام عملی برای حل این همه مشکلات صورت گرفته‌است؟ در 18 سال پسین، فرصت‌های فراوان برای حضور معنادار و مشارکت واقعی زنان در ساختارهای گوناگون جامعه وجود داشت، امروز اما زنان در چه وضعیتی قرار دارند؟ حکومت به عنوان بستر تأمین کننده‌ی آزادی و حقوق شهروندان چه کار کرده‌است؟ حق انسانی زنان افغانستان آشکارا نادیده گرفته می‌شود، هر روز زنی در این جغرفیا در آتش خشم و خشونت تاریک‌اندیشان قرن می‌سوزد و جان می‌دهد. امنیت شغلی و جانی زنان هرآن در خطر است. فرصت برابر آموزش، تحصیل، کار و حضور واقعی زنان در جامعه وجود ندارد. اما حکومت تنها به برگزاری مراسم نمادین در 8مارچ تمکین می‌کند. در نهایت با چند حرف واهی، تعریف و تمجید بی‌باورانه و اهدای روسری برای زنان خلاصه می‌شود. مشکل زنان افغانستان فراتر از این رفتارهای نمادین و برخوردهای کلیشه‌ای است. این رفتارها نه تنها دردی را درمان نمی‌کند، بل فرصت‌های زیادی را گرفته است. فرصت‌های واقعی که می‌توانست منجر به تغییر بینادین شود. زنان افغانستان در شرایط حساس قرار دارند. انتظار می‌رود از خواب گران بیدار شوند، بشورند و در برابر مسیر کج و معوج که جریان دارد بی‌ایستند. نگذارند که فرصت‌های کنون هم به حسرت فردا مبدل شود.

همچنان بخوانید

«به خاطر فقر و درمان مادرم، مجبور به ازدواج شدم»

«به خاطر فقر و درمان مادرم، مجبور به ازدواج شدم»

18 جوزا 1402
نسا محمدی: تابوانگاری بدن و قواعد طالبان صحت زنان را تهدید می‌کند

نسا محمدی: تابوانگاری بدن و قواعد طالبان صحت زنان را تهدید می‌کند

17 جوزا 1402
موضوعات مرتبط
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
پدرم مرا در بدل 300 هزار افغانی به یک معتاد مواد مخدر فروخت
گزارش

پدرم مرا در بدل 300 هزار افغانی به یک معتاد مواد مخدر فروخت

13 جوزا 1402

گزارش از تمنا غفور فتانه هنگامی که تنها 16 سال سن داشت، عکس شخصی را در مقابل خودش می‌دید که به گفته دیگران قرار بود همسر زندگی‌اش شود. وی در آن سن درک واضحی از ازدواج و زندگی...

بیشتر بخوانید
زنانی مبتلا به همورویید که به جای معالجه سرزنش می‌شوند 
هزار و یک شب

زنانی مبتلا به همورویید که به جای معالجه سرزنش می‌شوند 

2 جوزا 1402

راهروها و سالن‌های انتظار شفاخانه‌های خصوصی و دولتی در شهر کابل؛ دو محیط متفاوت برای زنانِ متفاوت است.درسالن‌های انتظار شفاخانه‌های خصوصی انگار فقط زنان خوش شانسی توانستند راه یابند که از نظر اقتصادی مشکلات کم‌تری...

بیشتر بخوانید
کودک همسری
گوناگون

خاطرات عروس ۱۱ ساله

5 حوت 1401

قسمت دوم | بعد از «شب زفاف» تا هفت ماه با شوهرم همبستر نشدم. چون ترسیده بودم و شب زفاف برایم شبیه یک کابوس شده بود.تا آنجا که می‌توانم بگویم بدترین قسمت زندگیم آن شب بود.

بیشتر بخوانید
کشف هویت جنسی
هزار و یک شب

یاسمین: کشف هویت جنسی‌‌ام سخت، اما دل‌پذیر بود

14 جوزا 1402

«از زمانی که خیلی کوچک بودم یادم می‌آید وقتی در جمع پسرها قرار می‌گرفتم حس فرار به من دست می‌داد و فکر می‌کردم کسی در گوشم می‌گوید باید از این جمع جدا شوی. البته یک حس...

بیشتر بخوانید
کودک همسری
هزار و یک شب

خاطرات عروس 11 ساله

5 حوت 1401

قسمت اول‌ |‌ روزی که عروس شدم هنوز به بلوغ نرسیده بودم. پوشیدن پیراهن «خال سفید» و چادر سبز گلدار مرا از بقیه متفاوت نشان می‌داد، به همین خاطر حس غرور داشتم و خود را از همه برتر...

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00