نیمرخ
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
EN
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
نیمرخ
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج

بازیابی هویت زنانه در قالب کارزار #نامم_کجاست؟

  • نیمرخ
  • ۱۵ سنبله ۱۳۹۹

انکار هویت زنان و نادیده گرفته‌شدن شان در اجتماع، ریشه در فرهنگ کهن مردم افغانستان داشته که سایه‌ی نامبارک آن را تا امروز نیز بر نام و نشان زنان کشور به خوبی می‌توان مشاهده نمود. برای تفهیم و اثبات درستی این موضوع که از مرحله‌ی ادعا گذشته و وارد وادی حقیقت گردیده، کافی است تا نیم نگاهی به آداب و رسوم رایج در جامعه بیندازیم، جامعه‌ای که در آن درج نام زنان در کارت عروسی شان، ننگ و آبروریزی بزرگ برای خانواده قلمداد شده و مایه‌ی خجالت و سرافکندگی قوم او محسوب می‌شود، نمونه‌ی ارایه شده، یکی از هزاران موارد موجود در جامعه‌ی ماست که درک آن برای اکثریت خوانندگان مان ملموس و مشهود است.

آنچه طرفداران «سنت انکار زنان» در پاسخ به پرسش «نامم کجاست؟» ارایه می‌کنند این است که آنها درج نام زنان و مسایل مربوط به این قضایا را فاقد هرگونه اهمیت دانسته و منتقدان را به توجه جدی در خصوص مسأله صلح و سایر موضوعات مهم سیاسی کشور دعوت می‌کنند، چنین افرادی که عمدتن در رأس تصمیم‌گیری‌های اجتماعی و سیاسی کشور نیز قرار دارند، با انکار زنان و سهل‌انگاری درباره‌ی بانوان کشور، چطور می‌توانند برای رسیدن به رفاه اجتماعی که در آن تمام شهروندان بایستی در نظر گرفته شوند، برنامه‌ی جامع و موثری را تدوین نمایند؟ در جامعه‌ای که درج نام و هویت واقعی زنان، خدشه بر آبروی نظام خانواده وارد می‌کند و سبب شرمساری اجتماع می‌گردد، رسیدن به صلح دوامدار هیچ گاه به طور کامل تحقق نخواهد یافت چرا که آنچه باعث تضاد فکری و گسترش حس خصمانه نسبت به یکدیگر گردیده، انکار هویت و نایده گرفتن ماهیت حقوقی گروه‌هاست.

با گسترش رسانه‌های اجتماعی و رشد نسبی علم و دانش، سطح آگاهی جامعه زنان نیز تا حد قابل ملاحظه‌ای که توان برافراشتن بیرق اعتراض علیه سیاست‌های انکارگرایانه‌ی مردان را پیدا نمایند، افزایش یافته است. راه اندازی کمپاین «نامم کجاست؟» در سال ۲۰۱۷م، نمونه شایسته‌ای از تلاش مسالمت‌آمیز زنان در راستای به چالش کشاندن سنت‌های رایج و کهن بود که سرانجام، کمیته قوانین کابینه کشور را پس از سه سال پیکار وادار به تأیید قانون درج نام مادران در تذکره‌های الکترونیکی نمود. موفقیت این جریان فکری مهم، دورنمای خوشایندتری از آینده زنان افغانستان را ترسیم می‌نماید.

با تأیید درج نام زنان در شناس‌نامه‌ها، زمان آن فرارسیده است تا خطاب به افرادی که معتقدند تأیید این قانون، دردی را دوا نمی‌کند باید گفت که این اقدام و اقداماتی نظیر آن که منجر به احیای هویت و جایگاه حقیقی زنان در جامعه می‌شود، همواره مهم بوده و گسترش چنین اقداماتی در نهایت به آبادانی کشور نیز دامن خواهد زد.

مشارکت زنان در روند مصالحه‌ی ملی، اصلاحات اجتماعی، تقویت نظام آموزش و پرورش و سایر حوزه‌های سیاسی و اجتماعی، در سالیان اخیر نتایج تأثیرگذاری را در جامعه‌ای بر جا نهاده که در آن از درج نام شان روی کارت عروسی، سنگ قبر، شناسنامه‌ها و… امتناع می‌ورزند، دست‌آوردهای سالیان اخیر زنان در فضایی سرشار از محدویدت‌های فکری و فرهنگی تا اکنون چنین اثرات شگرفی از خویش برجای نهاده، حال اگر به بانوان افغانستان مانند بانوان سایر نظام‌های دموکراتیک مجال خودنمایی و نمایش توانمندی‌های شان داده شود، قطعن سرزمین پنج هزارساله افغانستان، مکان بهتری برای زندگی و تجربه رفاه و آسایش حقیقی خواهد بود.

همچنان بخوانید

رکود صنعت و تجارت زنان و استفادۀ تبلیغاتی طالبان از زنان تجارت‌پیشه

«طالبان را به رسمیت نشناسید، اشرف غنی را محاکمه کنید»

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on linkedin
Share on email
Share on print

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پرخواننده‌ترین‌ها

طالبان یک دختر جوان را از جاده شهید مزاری در غرب کابل ربودند

آزار جنسی گدایان شهر توسط عابران و طالبان

طالبان در کابل یک دختر را با پدرش زیر رنجر لِه کرده کشتند

یک مرد در هرات به اتهام فروش مادرش در بدل ۴۵٠ هزار افغانی بازداشت شد

بازیابی هویت زنانه در قالب کارزار #نامم_کجاست؟

یک زن متأهل در فاریاب در بدل ۱۶٠ هزار افغانی فروخته شد

یک زن در غرب کابل توسط پسرش به قتل رسیده است

روایت یک تحقیر

توافق طالبان و شورای علمای شیعه برای «دخالت در حریم خصوصی مردم» و تطبیق فرمان‌های این گروه

در سوگ ۱۵ آگوست، روز سیاه سقوط کشور و برگشت گروه طالبان

Facebook Twitter Youtube

نیمرخ رسانه‌‌ای آزاد است که تلاش می‌کند با نگاهی ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان بپردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پُرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما

صاحب امتیاز و مدیر مسئول: فاطمه روشنیان
سردبیر و ویراستار: امان میرزایی
سردبیر بخش آنلاین: حسین احمدی
گزارشگران: لطیفه سادات موسوی، معصومه رها و زهرا سالومه
صفحه‌آرا: اسماعیل لعلی

نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

طراحی، برنامه‌نویسی و اجرای وبسایت  iNasri ⚒

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر