دو دهه‌ی پسین در واقع بستر تازه و زمینه‌ی جدید در راستای فعالیت‌های زنان است. در این دو دهه علی‌رغم چالش‌های بی‌شمار در برابر زنان، آنان توانستند با تمام کمی و کاستی‌ها جایگاه و حضور زنان را در جامعه به یک امر انکار ناپذیر و معنادار مبدل سازند. وقت به گذشته‌ی حضور و فعالیت زنان نگاه می‌کنیم. مسیر حضور زنان در جامعه با گسست وحشت‌ناکی مواجه شد و زنان به گونه‌ی کامل از صحنه‌ی سیاست، فرهنگ و اجتماعی دور شدند. نقش زنان در داخل افغانستان محدود به کار و فعالیت داخل خانه شد، اما در دو دهه‌ی پسین زنان توانستند گام بلند بردارند و حضور و نقش شان را در جامعه تثبیت کنند.
هرچند زنان هنوز با چالش‌های جدی روبه‌رو هستند، اما باور به عقب‌گرد در میان زنان محکوم است. آنچه زنان امروز را با زنان دو دهه پیش متمایز می‌سازد، آگهی از حقوق و آزادی‌های شان، نگاه عدالت‌خواهانه و انسانی، تلاش برای دست‌یابی به فضای مسالمت‌آمیز میان تمام اقشار مختلف و این واقعیت که نمی‌شود بدون حضور و نقش زنان، جامعه را به رفاه و توسعه رساند. زنان افغانستان ثابت کردند که پس از فروافتادن در فضای تاریک تاریک‌اندیشان قرن، اکنون با قامت استوارتر از همیشه پا به میدان گذاشته‌اند. به تمام ناملامیتی‌های موجود نه گفتند و از سد دشواری‌های فراوان پیروزمندان عبور کردند.
این دست‌آورد بزرگ محقق شدنی نبود، مگر به تلاش و تکاپوی بانوان مبارز و استوارقدم که سال‌ها با تحمل و وجود تبعیض ساختارمند و هدفمند. امروز نیز زنان با قدرت در صحنه‌ی سیاست، اجتماع، فرهنگ، اقتصاد، هنر و ورزش حضور دارند. حضور زنان در تمام عرصه‌ها انکارناپذیر است. فعالیت‌های زنان در راستای حقوق و آزادی، فعالیت‌های مدنی و شهروندی زنان، تلاش برای رفاه و توسعه‌ی کشور، اراده برای ساختن افغانستان آزاد، آباد و عاری از تبعیض و تعصب ستودنی است. زنان در دو دهه‌ی پسین از سیاست تا فرهنگ، از اقتصاد تا امنیت، از ورزش تا هنر و حضور معنادار در جامعه‌ی خوش درخشیدند. نقش زنان همواره در راستای بهبود وضعیت کشور بوده است.
تحولات اخیر در کشور سبب به میان آمدن نگرانی‌های جدی در میان زنان شده است. هرچند این نگرانی‌ها بی‌جا نیست. اما باور و اعتماد که به نیروی قدرتمند زنان وجود دارد، این نگرانی‌ها محقق نخواهد شد و هیچ گروه یا دسته‌ی نمی‌تواند در مقابل زنان بی‌ایستند و حقوق و آزادی‌های آنان را نادیده بگیرند. زنان با قامت استوار و چشم‌انداز روش از آینده به پیش خواهند رفت و این امید که به فردای با ثبات و مرفه که در آن همه‌ی انسان‌ها به گونه‌ی مسالمت‌آمیز و با احترام متقابل به حقوق و آزادی‌های هم‌دیگر زندگی کنند، محقق خواهد شد.
