#نیمرخ: وزارت امور زنان با صدور قطعنامهای از آدرس زنان افغانستان، خواهان حفظ قانونی اساسی در مذاکرات صلح میان دولت و گروه طالبان شده است.
وزارت امور زنان امروز، دوشنبه 21 میزان 1399 خورشیدی، قطعنامهای را با عنوان «صدای زنان افغان برای دفاع از نظام جمهوری اسلامی افغانستان» منتشر کرده است.
در این قطعنامه که با یک مقدمه و نه ماده منتشر شده، آمده است که هزاران زن از سراسر کشور دفاع از جمهوریت و حفظ مفاد قانون اساسی کشور را در مذاکرات صلح میان دولت و گروه طالبان یک اصل مهم و الزامی میدانند.
در قطعنامهای که از سوی وزارت امور زنان نشر شده آمده است که «ما زنان افغان برای تضمین حقوق مدنی و سیاسی خویش در مذاکرات صلح، حفظ قانون اساسی کشور را منحیث وثیقه ملی الزامی میدانیم.»
وزارت امور زنان میگوید این قطعنامه، با در نظرداشت نظریات 15 هزار و 700 زن از ۳۴ ولایت افغانستان تائید و تصویب شده است.
زنانی که در صدور این قطعنامه سهم گرفته اند برقراری آتش بس را یک ضرورت فوری برای موفقیت پروسه صلح دانسته اند: «ما زنان افغان از هردو طرف، هیأتهای مذاکره کننده حکومت جمهوری اسلامی افغانستان و گروه طالبان خواهان آتشبس فوری و خاتمه دادن به جنگ وخونریزی افغانهای بیگناه میباشیم.»
زنان در افغانستان به عنوان قربانیان اصلی جنگ و خشونت شناخته میشوند از همین رو برای برقراری صلح همواره در پی راهکارهایی برای ختم جنگ هستند.
در قطعنامهای که از سوی وزارت امور زنان به عنوان موضع کل زنان افغانستان منتشر شده، آمده است که «زنان افغان طی چهار دهه جنگ در کشور، در عرصههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بیشترین صدمهها را متقبل شده و در سطح جامعه و خانواده قربانیها و رنجهای بیشماری را تجربه کرده اند. در اثر جنگ، بیخانه و بیسرپرست شدند، پدر، همسر، پسر، برادر و دیگر اعضای فامیل شان را از دست دادهاند. اما بازهم برای رسیدن به صلح درکشور فعالیتهای مهم و قابل ملاحظهای را از آدرس دولت و جامعه مدنی، انجمنها و شبکهها به سطح مرکز و ولایتها از طریق اجماع، کنفرانسها، کمپاینها، ارسال نامههای سرگشاده به رهبران داخلی و خارج از کشور انجام دادهاند.»
این در حالیست که با حساس شدن پروسه صلح و آغاز گفتوگوها میان دولت و گروه طالبان در دوحه-پایتخت قطر، یکی از جدیترین نگرانیهای مردم، از دست رفتن حقوق و آزادیهای زنان شمرده میشود.
زنان به عنوان یک نیروی فعال برای تأمین صلح در کشور دادخواهی میکنند ولی نگرانیهای جدی از بازگشت نظام و رفتارهای طالبانی با توافق صلح نیز توسط زنان مطرح شده است. زیرا زنان در دورهی حکومت پنج ساله طالبان از ابتداییترین حقوق انسانی شان؛ حق آموزش، حق دسترسی به خدمات صحی، حق انتخاب و… محروم بودهاند.
این روزها که مذاکرات صلح در دوحه با فراز و نشیبهای زیادی به پیش میرود و گاه به بنبست میرسد، زنان در سطح ملی و بینالمللی دادخواهیهای شان را بیشتر کرده است. وزارت امور زنان نیز به عنوان یک آدرس مهم دولتی از طریق یک کمپاین با عنوان «صدای زنان افغان برای دفاع از نظام جمهوری اسلامی افغانستان» کوشیده است تا نظریات زنان را از 34 ولایت کشور گردآوری کند. در نتیجه، نظریات 15 هزار و 700 زن در چارچوب یک قطعنامه صادر شده و مهمترین خواست زنان حفظ نظام کنونی و قانون اساسی دانسته شده است تا در قالب قانون اساسی فعلی کشور، زنان بتوانند به حقوق و آزادیهای شان دست یابند.