شماری از هنرجویان و دانش‌آموختگان هنر سینما و تیاتر در ولایت دایکندی که مصروف فعالیت‌های هنری اند در واکنش به تخریب سینما پارک ازسوی شهرداری کابل می‌گویند با تخریب این سینما آنان از آینده‌ی هنر سینما و تیاتر در افغانستان ناامید شده‌اند.گ
آنان امروز چهارشنبه، بیست‌ویکم عقرب 1399 خورشیدی در یک گردهمایی ضمن اعلام حمایت از موضع افغان در قبال تخریب سینما پارک، ابراز داشتند که این سینما باید ترمیم و بازسازی می‌شد و در اختیار هنرمندان قرار می‌گرفت.
فعالیت‌های هنری سینماگران و هنرمندان تیاتر در ولایت دایکندی به تازه‌گی رونق گرفته است. شماری از جوانان که رشته‌ی سینما، کارگردانی و فلم‌سازی را فرا گرفته‌اند اکنون در دایکندی با کم‌ترین امکانات فلم می‌سازند. آنان شعار می‌دهند که: صحرا کریمی تنها نیست، سینما و تیاتر را تخریب نکنید، ترویج کنید، هنرمندان پیام‌آور صلح وحدت و همدلی است، هنرمندان را حمایت کنید، سینما هنر، ثروت و سیاست ما است.
آنان خواهان عطف توجه دولت به حمایت از هنر و هنرمندان، و ترویج سینما و تیاتر در ولایت دایکندی می‌باشند.
جواهر احمدی دانش‌آموخته‌ی نرسنگ که از روی علاقه از دو سال به اینسو به هنر بازیگری رو آورده است می‌گوید: «از شنیدن تخریب سینما پارک نا امید شدم، ما انتظار داشتیم دولت در راستای ترویج و رشد سینما سرمایه‌گذاری کند و استعداد جوانان هنرمند را در این بخش پرورش بدهد.»
بانو احمدی تاکنون در سه فیلم کوتاه نقش ایفا کرده است که در ولایت دایکندی تولید شده است. او می‌گوید از سرنوشت حضور بانوان هنرمند در عرصه هنر نگران است. «علاقه‌مندی دختران به عرصه‌های هنری به ویژه در سینما و تیاتر را خوب می‌بینم اما محدودیت‌های اجتماعی و نبود امکانات برای ترویج و گسترش هنر باعث حضور کمرنگ بانوان شده است.»
محمد فرزام دانش آموخته‌ی رشته‌ی سینما در دانشگاه کابل است. او تاکنون پنج فلم کوتاه در دایکندی کارگردانی و ثبت کرده است. آقای فرزام می‌گوید این فلم‌ها را فقط با امکانات یک پایه کمره ثبت کرده است.
وی نیز درواکنش به تخریب سینما پارک از سوی شهرداری کابل می‌گوید که در دوره‌ی سیاه تاریخ افغانستان، طالبان ساختمان سینماها را ویران نکردند اما اکنون در عصر فرهنگ و هنر این سینما تخریب شد و این خیلی مایه‌ی تأسف است.
آقای فرزام می‌گوید برای گسترش فعالیت‌های هنری جوانان، دولت باید یک تالار تیاتر و سینما در مرکز دایکندی ایجاد کند تا سهولتی برای به نمایش گذاشتن فعالیت‌های هنری هنرمندان باشد.
فرزام برای تامین هزینه ی فیلم هایش یک دواخانه دارد. «وقتی از دانشگاه فارغ شدم برای انجام فعالیت‌های هنری خود هیج نوع منبع درامد نداشتم. تصمیم گرفتم که اول باید یک منبع درامد داشته باشم و همین شد که یک دواخانه به راه انداختم و از عاید آن فلم می‌سازم.»
عباس محمدی نیز یک دوره‌ی کوتاه هنری فلم‌سازی را پشت سر گذاشته و مدت 15 سال است که فعالیت‌های فرهنگی و هنری می‌کند. او درکنار دیگر هنرمندان دایکندی فلم ساخته اما به تازه‌گی به دکانداری روی آورده است. «در فلم‌های کوتاه و بلند زیادی نقش داشتم و سه فلم را خودم در دایکندی تولید کردم اما هنر من ارزش نداشت از فعالیت‌های هنری من تقدیر نشد. از سویی هم در وضعیت اقتصادی مستقلی نبودم که فلم تولید کنم و از طریق هنر کسب درامد کنم، بنابراین ترجیح دادم دکانداری کنم.»
او نیز درواکنش به تخریب سینما پارک می‌گوید افغان فلم باید آن‌را دراختیار می‌گرفت و نباید اجازه‌ی تخریب می‌داد.
مقصود مهریار هنرجوی دیگری‌ست که در ولایت دایکندی در فلم‌های کوتاه نقش ایفا کرده نیز دانش‌آموخته‌ی دیپارتمنت کارگردانی رشته‌ی سینما از دانشگاه کابل است. او می‌گوید برای گسترش فعالیت‌های فرهنگی و هنری خود اکنون با رسانه‌های محلی دایکندی به حیث گوینده کار می‌کند و در انتظار مساعد شدن زمینه‌ی فعالیت برای هنرمندان از سوی دولت است.
صیف‌الله رضایی هنرجوی جوانی دیگری‌ست که به گونه‌ی آماتور در بخش سینما و تیاتر فعالیت می‌کند. او هر ازگاهی در برنامه‌های فرهنگی و هنری که در دایکندی برگزار می‌شود در نقش‌های مختلف تیاتر به گونه‌ی زنده هنرنمایی می‌کند. آقای رضایی می‌گوید طی سه سال در بیش از دوازده فلم کوتاه و بلند نقش ایفا کرده و هنر را پیام‌آور صلح می‌داند. «از اینکه هنرمندان پیام‌آور صلح و دوستی است آرزو دارم هنر خود را گسترش بدهم و به گونه‌ی مسلکی فلم تولید کنم و حمایت دولت را در راستای تمویل و تجهیز سینما و تیاتر می‌خواهیم.»
این گفته ها در حالی است که در ولایت دایکندی تاکنون هیچ آدرس مشخصی برای هنرمندان وجود ندارد که درآن فعالیت‌های فرهنگی و هنری شان را به نمایش بگذارند. به گفته ی آنان حسرت یک سقف زیر نام تالار سینما و تیاتر در دل هر هنرمند این‌جا باقی است. اما سینما پارک یک سینمایی با قدامت تاریخی افغانستان در شهر کابل ویران شد.
گفتنی است که فلم‌های کوتاه و بلند ساخته شده در ولایت دایکندی تاکنون در هیچ جایی به پرده‌ی نمایش نرفته است. اکنون شماری از هنرمندان و فلم‌سازان، فلم‌های شان را در جشنواره‌ی لاجورد فرستاده که از سوی افغان فلم برگزار می‌شود.
ساختمان سینما پارک به تاریخ نزدهم عقرب 1399 خورشیدی از سوی شهرداری کابل تخریب شد. این سینما حدود هفتاد سال سابقه داشت. افغان فلم، وزارت اطلاعات و فرهنگ، فرهنگیان و هنرمندان کشور با این تصمیم شهرداری مخالفت کردند. داکتر صحرا کریمی، رییس افغان فلم در مخالفت با تخریب سینما پارک حین تخریب این بنا در داخل سینما تحصن و اعتصاب غذایی کرد، اما به گفته‌ی خودش توسط پولیس به زور از ساحه اخراج شد. شهرداری کابل گفت این کار بنابر هدایت امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری و پس از بررسی‌های تخنیکی صورت گرفته است زیرا ساختمان سینما پارک قابلیت ترمیم و استفاده‌ی مجدد به عنوان سینما را نداشت؛ بنابراین به جای آن یک مرکز فرهنگی-هنری جدید احداث خواهد شد.
