نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

نگاه‌های رمزآلود عابران جاده‌ها

عادله آذین توسط عادله آذین
11 دلو 1399
0
0
اشتراک‌گذاری‌ها
60
بازدید‌
Share on FacebookShare on Twitter

عادله آذین: خبرگار نیم‌رخ



کابل شهری‌ست پرازدحام و پر از تحول‌های کوچک و بزرگ اجتماعی. همه روزه در فضای شهری از بامداد تا پایان روز کنش‌گران اجتماعی در کنار تعامل‌های فراوان دیگر با هم نگاه‌هایی را رد و بدل می‌کنند. این نگاه‌ها در شهرهایی که دچار تأخر فرهنگی است، گاهی نامناسب و اذیت کننده می‌شوند.

هنگام عبور از جاده‌های شهر متوجه می‌شویم‌ که چشم‌های کنجکاو زیادی به سمت ما دوخته شده‌اند‌. ظاهرن این حرف خیلی بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، اما این چشم‌ها گاهی آن‌قدر ما را آزار می‌دهند که ممکن است در طول روز از تکرار آن تبدیل به یک فرد عصبی شویم.

گافمنِ جامعه‌شناس در این مورد می‌گوید: ما روزانه بارها در پیاده‌روها و سرک‌ها اقدام به گونه‌ی بی‌توجهی می‌کنیم. این بی‌اعتنایی‌ها گاهی به این‌معنا نیست که ما می‌خواهیم‌ فرد مقابل را نادیده بگیریم، بلکه به این می‌اندیشیم که احساس آسایش و راحتی کند و خیالش برهم نخورد.

بر بنیاد حرف گافمن ما روزانه بارها به بی‌توجهی یا بی‌اعتنایی خودکار دست می‌زنیم. ما روزانه بارها در پیاده‌روها ره‌روان را می‌بینیم‌ که از رو‌به‌روی ما می‌آیند و گاهی هم آنها را می‌شناسیم. اما تا به هم‌نزدیک‌ می‌شویم از متلاقی شدن چشم‌ها به هم خودداری می‌کنیم. یا یکی از دوستان ما در هنگام راه رفتن سرگرم خوردن چیزی و یا صحبت کردن در تلیفون است؛ ما خود مان را نادیده می‌گیریم تا دوست ما احسان راحتی کند. این گونه بی‌توجهی را گافمن بی‌توجهی مدنی یا مودبانه می‌گوید.

 همین چند روز پیش که باران باریده بود و سرک‌های خامه‌ و گِل‌آلود کابل به شدت‌ وضع نامناسبی داشت، صبح‌ از خانه به قصد دفتر بیرون شدم و راه بوت‌هایم را کثیف کرده بود که نیاز بود بشویمش. رفتم و از دکان‌داری که گاه گاهی از دکانش سودا می‌گرفتم، مقداری آب خواستم. دکان‌دار آب داد و من شروع کردم که بوت‌هایم را کنار دکانش بشویم… وقتی تمام شدم، متوجه شدم دکان‌دار دیگر که به همسایگی‌اش بود خود را در جایی قرار داده بود تا بتواند منی که سرگرم پاک‌کردن بوت‌هایم استم‌ را خوب‌تر‌ ببیند. ظاهرن بی‌توجه بودم ولی به عنوان یک رخداد اجتماعی که دارای ریشه‌ی عمیق است باعث رنجشم شد. اما این تنها تحربه‌ی من نیست. بیش‌تر خانم‌های شهری از این پدیده رنج می‌برند و رمز نگاه‌های آلوده را خیلی زود تشخیص می‌دهند.

فاطمه راشدی مدیر یکی از مرکز آموزشی است. او می‌گوید: من روزانه ده‌ها مورد از نگاه‌های غیر عادی را می‌بینم که حالا خیلی برایم عادی شده در حالی که در گذشته بیش‌تر اسباب ناراحتی‌ام را فراهم می‌کرد.

مستوره علی نیز یکی از آموزگارانی است که برایش این گونه نگاه‌ها آزاردهنده است. او می‌گوید: در بازارهای شهر بی‌هیچ دلیلی نگاه‌های سنگین و پرمعنی باشندگان را تحمل می‌کند که گاهی عاملان، حتا متوسل به دیگر رفتارهای نامناسب می‌شوند.

 گافمن می‌گوید: بی‌توجهی مدنی یا مودبانه در جامعه‌ی مدرن صورت می‌گیرد که افراد برای این خود را بی‌توجه جلوه می‌دهند که حوزه خصوصی دیگران حفظ شود، زیرا در این جامعه‌ها ورود به حوزه‌ی خصوصی دیگران نوعی ناهنجاری به شمار می‌آید.

اما با تأسف در جامعه‌ی شرقی و در حال گذار، هنوز حوزه‌ی خصوصی ناشناخته است و به عزت و حیثیت مردم به گونه‌ی ویژه، زنان هر روز مورد دستبرد قرار می‌گیرند.

همچنان بخوانید

نوروز مبارک

نوروز مبارک!

1 حمل 1402
دفچه و کفچه

نوروز در سایه‌ی طالبان؛ از کفچه و دفچه خبری نیست

29 حوت 1401

مطالب مرتبط

نوروز مبارک

نوروز مبارک!

1 حمل 1402
دفچه و کفچه

نوروز در سایه‌ی طالبان؛ از کفچه و دفچه خبری نیست

29 حوت 1401
اولین زنی که در افغانستان استاد دانشگاه شد

اولین زنی که در افغانستان استاد دانشگاه شد

29 حوت 1401

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00