مسابقه‌ی دوش بین بانوان دایکندی با شعار «ماراتن زنان دایکندی برای همبستگی و اتحاد» از سوی دفتر زنان ملل متحد در دایکندی برگزار شد.
در این مسابقه که به مناسبت کمپاین شانزده روزه‌‌ی منع خشونت با زنان به راه انداخته شده بود حدود 50 تن از بانوان بین سنین پانزده الی چهل سال اشتراک نموده بودند.
لطیفه موسوی، خبرنگار نیمرخ مسؤول برگذاری این مسابقه بود.
خانم موسوی هدف از برگذاری این برنامه را تشویق و ترغیب دختران به ورزش عنوان نمود.
به گفته‌ی خام موسوی دوش و قدم زدن ابتدایی‌ترین ورزشی است که در جمع فعالیت‌های روزانه‌ی هر زن باید باشد و این مسابقه نیز به منظور تشویق و ترغیب زنان و دختران به ورزش با شعار “ماراتن زنان دایکندی برای همبستگی و اتحاد” راه‌اندازی شده است.
در این مسابقه برای سه تن از بانوان پیشتاز که مقام‌های اول الی سوم را کسب کردند جوایز نقدی اهدا شد.
برگزاری این نوع برنامه‌ها در دایکندی هنوزهم با حساسیت‌های اجتماعی روبه‌رو است اما لطیفه موسوی می‌گوید که این برنامه‌های نمایشی برای از بین بردن حساسیت‌ها و ترویج ورزش میان بانوان موثر واقع شده است.
او افزود که «برگزاری مسابقه‌ی دوش حساسیتی را که سال گذشته به بار آورده بود امسال کم‌تر شده بود و برای مردم عادی شده است که زنان و دختران را در مسابقه‌های ورزشی ببینند.»
اشتراک‌کنندگان ماراتن مسیر چهارراهی گل بادام تا میدان هوایی دایکندی راه پیمودند.
فرزانه محمدی برنده‌ی مقام اول این مسابقه با ابراز خوشحالی به نیمرخ گفت که با حمایت و تشویق خانواده‌اش توانسته است به ورزش رو بیاورد و کسب مقام اول برای او و خانواده‌اش جای افتخار است.
خانم محمدی گفت: «بسیار خوشحال استم ازاین‌که امروز مقام اول را گرفتم، در خانواده‌ی ما تنها کسی که من و خواهرانم را به ورزش تشویق می‌کند پدرم است، ما در بخش ورزش‌های رزمی و جیمناستیک با کم‌ترین امکانات در شهر نیلی فعالیت می‌کنیم و در مسابقات ورزشی بدون کدام محدودیتی آزادانه اشتراک می‌کنیم.»
جایزه‌ی فرزانه با دستان پدرش به وی تقدیم شد.
غلام علی محمدی پدری که در راستای تشویق و ترغیب دختران و پسرانش به ورزش چیزی کم نگذاشته است به نیمرخ گفت: «همیشه دوست داشتم فرزندانم به شیوه‌ی خودشان آزادانه در اجتماع کار و فعالیت کنند. وقتی دختران و پسرانم به ورزش علاقمندی نشان دادند من به عنوان پدر به آرزو‌ها و خواست‌های قلبی شان منحیث انسان احترام گذاشتم و اجازه‌ی فعالیت دادم، ازاین‌که امروز فرزانه دخترم توانسته خوب بدرخشد بی‌نهایت خوشحالم و به او افتخار می‌کنم.»
حوریه سجادی در این مسابقه مقام دوم را گرفت. او می‌گوید پس از گرایش به ورزش از اعضای خانواده گرفته تا نزدیک‌ترین دوستانش نیز به او تلقین کرده بودند که نمی‌تواند ورزش کند و نباید فعالیت‌های ورزشی داشته باشد اما امروز او بر همه‌ی آنان پیروز شده است.
حوریه به هفته‌نامه نیمرخ گفت: «بسیار خوشحالم ازینکه امروز مقام دوم را در مسابقه‌ی دوش می‌گیرم. از وقتی شروع به فعالیت‌های ورزشی کردم همه می‌گفتند نمی‌توانم ورزش کنم و از دید آنان نباید این کار را می‌کردم اما من امروز ثابت کردم که می‌توانم در واقع هر آن چیزی را که بخواهم بدست آورده می‌توانم.»
در همین حال، مسؤولان در آمریت المپیک ولایت دایکندی از گرایش و افزایش حضور دختران در صحنه‌ی ورزش‌های رزمی و جیمناستیک خبر می‌دهند؛ گرچند آمار مشخصی از زنان و دختران ورزشکار ارایه نمی‌کنند اما می‌گویند که فعالیت‌های ورزشی زنان و دختران با کم‌ترین امکانات و تجهیزات ورزشی در شهر نیلی ادامه دارد و ده‌ها تن به هدف درخشیدن در سطح ملی و بین‌المللی ورزش را در جمع فعالیت‌های روزانه‌ی شان جا داده‌اند.
بانوان ورزشکار در دایکندی در بخش‌های بایسکل‌رانی، موترسایکل‌رانی، والیبال، فوتبال، جیمناستیک و ورزش‌های رزمی کاراته و فول رزم فعالیت می‌کنند.
اوایل هفته گذشته بود که ده دختر جوان در شهر نیلی مسابقه و نمایش موترسایکل‌رانی داشتند؛ این برنامه در سطح رسانه‌های ملی و بین‌المللی توجه خاصی را به خود جلب کرد.
حالا، ماراتُن زنان دایکندی خبر خوش دیگریست که به هدف نمایش همبستگی و اتحاد زنان برای منع خشونت انجام می‌شود. این حرکت‌ها در واقع نمایش حضور زنان برای مبارزه با خشونت است که در ظاهر یک نمایش، اما در اصل مایه‌ی جسارت و حضور موثر زنان برای شرکت در کارزارهای مبارزه با خشونت است که در هر کشوری چنین برنامه‌ها انجام می‌شود.
