یک زن در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی مدعی است که شوهرش او را بارها لت‌وکوب کرده، نفقه‌اش را نمی‌پرداخته و پس از شکنجه او را با دو کودکش از خانه بیرون انداخته و آنان یک شب را در بیرون از خانه سپری کرده‌اند.
فاضله‌ی بیست ساله که روز پنج‌شنبه، 27 قوس 1399 خورشیدی، به کمک یک زن دیگری به ریاست امور زنان ولایت دایکندی مراجعه کرده، به هفته‌نامه نیمرخ می‌گوید شوهرش او و دو کودک شش ماهه و دو ساله‌اش را از خانه بیرون انداخته است.
فاضله و شوهرش به تازه‌گی در شهرک مهاجرین یک خانه ساخته بودند، اما زندگی در داخل این خانه آنچنان که انتظارش می‌رفت باعث رفاه و آرامش آنان نشد.
فاضله با صدای بریده بریده‌ی که ناشی از سرماخوردگی و هق هق گریه‌های بی‌امان اوست از خشونت همیشگی شوهرش شکایت دارد. بانو فاضله در اصل باشنده‌ی ولسوالی شهرستان است و پس از ازدواج به شهر نیلی، مرکز دایکندی آمده است. شوهر فاضله دو همسر(زن) دارد.
فاضله می‌گوید شوهرش همیشه او را شکنجه می‌کند و نفقه‌ی درست نمی‌دهد تا اینکه دیشب او و کودکانش را از خانه بیرون انداخته است. البته که «زن اولش هم دست داشت.»
فاضله که اکنون در دفتر ریاست امور زنان ولایت دایکندی آمده، ارچند با بغض اما به جرأت شکایت می‌کند که «بیشتر از یک‌ونیم سال است که باهم ازدواج کردیم. بارها مرا مورد لت‌وکوب قرار داده. همه به‌خاطر این بود که همسر اول شوهرم از من متنفر است. یک بار اقدام به خودکشی کردم اما همسایگان نجاتم دادند و به شفاخانه انتقال دادند. در آنجا آمر حوزه‌ی اول امنیتی شهر نیلی اظهارات و مشاهداتم را گرفت و شماره‌ی تلفن خود را برایم نوشت که اگر دوباره مشکلی پیش آمد مسؤولان حوزه را در جریان بگذارم. اما وقتی به خانه رسیدیم شوهرم شماره‌ی تلفن را پاره کرد و موبایلم را از من گرفت. در این مدت یک بار شوهرم همراه با زن اولش باهم مرا لت‌وکوب کردند اما به‌خاطر دو طفلم تحمل کردم. یک بار دیگر هم به خاطر لت‌وکوب زیاد از سوی همسرم پنج ماه در مرکز حمایوی زنان بودم. اما شوهرم آمد و تعهد سپرد که دیگر خشونت نمی‌کند و نفقه‌ی من و کودکانم را تأمین می‌کند، پس به خانه برگشتم. بازهم مورد خشونت قرار گرفتم تا اینکه دیشب دوباره مرا از خانه بیرون انداخت.»
وقتی فاضله از خانه بیرون انداخته می‌شود خارهای صحرایی را که قبلن از اطراف خانه‌اش جمع نموده بوده آتش می‌زند تا از شدت سرما یخ نزنند ولی شوهرش ممانعت می‌کند: «طفل خُرد خود را به زمین ماندم و طفل بزرگترم را گفتم پیشش بماند. خودم رفتم خارهای صحرایی را که از اطراف خانه جمع کرده بودم، آوردم و آتش روشن کردم تا بچه‌هایم را یخ نزند. شوهرم باز از خانه بیرون شد و مرا لت‌وکوب کرد که چرا خارها را آتش می‌زنی؟ تو برو بمیر خارها را ما لازم داریم. یک مدت همین‌طوری در هوای سرد نشستیم تا آن‌ها به خواب رفتند. بعد دوباره خارها را کم کم آتش می‌کردم تا صبح شد.»
فاضله به کمک یک بانوی دیگر به شهرک جدید نیلی در ریاست امورزنان ولایت دایکندی رسانده می‌شود.
بانو فاضله اولین بار در سن پانزده سالگی ازدواج کرد و پس از سه‌ونیم سال زندگی مشترک از همسر معتادش طلاق گرفت. او با پسر یک ساله‌اش راهی خانه‌ی پدری شد. اما خانواده‌ی فاضله او را نپذیرفت و فاضله مجبور شد که با مرد متأهل دیگری ازدواج کند. مردی که او را وعده‌ی یک زندگی آرام و مرفه داده بود. این مرد معاون یک شرکت ساختمانی در شهر نیلی است. این ازدواج نیز به آسایش و آرامی نیانجامیده و با خشم زن اولی این مرد همراه شده تا جاییکه فاضله مدعی است بارها از سوی همسر نخست شوهرش لت‌وکوب شده است. حاصل ازدواج دومی فاضله نیز یک پسر شش ماهه است و اکنون دو پسر همراه زندگی مشقت بار او شده است.
فاضله مدعی است یک شب قبل از اینکه از خانه بیرون انداخته شود همسرش تصمیم می‌گیرد او را شکنجه‌ای بدهد که نتواند جایی برود و از دست او شکایت کند. برای همین چندین میخ را دم دروازه‌ی اتاق فاضله کارگزاری می‌کند و فاضله ناآگاهانه در دام این تله می‌افتد و یکی از میخ‌ها به پای او فرو می‌رود: «چندین میخ را زیر دروازه‌ی اتاقم جابه‌جا کرده بود. همین‌که خواستم از اتاق بیرون شوم یک میخ به پایم فرو رفت.»
اکنون فاضله به سختی می‌تواند راه برود.
او می‌گوید از یک هفته بدینسو هیچ چیزی برای خوردن در خانه نداشته است و آخرین مواد غذایی شان نیم بوجی برنج بوده است که در آب جوشانده می‌خورده است. اما وقتی همسرش به خانه آمده بدون اینکه به او و فرزندانش مواد غذایی فراهم کند زن اولش را نیز به خانه‌ی فاضله آورده، فاضله را لت‌وکوب کرده و از خانه بیرون انداخته است.
همسر فاضله معاون یک شرکت ساختمانی است و از ازدواج با همسر اولش پنج فرزند دارد.
فاضله می‌گوید اگر همسرش تعهد بسپارد که دیگر خشونت نمی‌کند و مصارف او و فرزندانش را بپردازد به خانه‌اش برمی‌گردد. اما ریاست امور زنان دایکندی می‌خواهد آن‌ها را به مرکز حمایوی زنان منتقل کند.
بی‌نظیر جعفری، ریس امور زنان دایکندی به نیمرخ گفت فاضله را اکنون به مرکز حمایوی زنان در شهر نیلی انتقال می‌دهد و تا روشن نشدن سرنوشت‌اش قضیه‌ی خشونت علیه او را نیز پی‌گیری می‌کند.
رییس امور زنان دایکندی افزود: «متأسفانه خشونتی که علیه فاضله صورت گرفته بسیار وحشتناک است. ممکن بود این زن و کودکانش شب در سرمای بیرون تلف شوند. و ما امسال برای اولین بار با این‌گونه خشونتی مواجه شدیم که حتا به پاهای یک زن میخ کوبیده شده است. ما تا آخرین مرحله قضیه‌ی او را پی‌گیری می‌کنیم.»
این در حالیست که خشونت علیه زنان در دایکندی امسال افزایش بی پیشینه داشته است. براساس آمارهای ارایه شده از سوی ریاست امور زنان ولایت دایکندی، امسال ۱۶۰ قضیه خشونت علیه زنان در این اداره به ثبت رسیده است که در بیشتر موارد زنان مورد خشونت فزیکی یا لت‌وکوب قرار گرفته‌اند.
در مورد ادعاها و گفته‌های فاضله خواستیم نظر همسرش را نیز داشته باشیم، اما موفق نشدیم.
