عابده 36 ساله رتبهی بریدملی داشت و در دیپارتمنت مخابره قول اردوی 209 شاهین کار میکرد. بریدمل خدیجه 27 ساله بود و او نیز در بخش مخابره این قول اردو کار می کرد. اما مژگان 22 ساله، دختر جوانی بود که کمتر از یک هفته میشد در این قول اردو تعیین بست شده بود.
هرسه تن آنان در یک موتر حامل سربازان اردوی ملی روز سهشنبه، 23 جدی 1399 خورشیدی در ناحیه پنجم شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ هدف حمله تفنگداران ناشناس قرار گرفتند و کشته شدند.
حنیف رضایی، سخنگوی قول اردوی 209 شاهین به هفتهنامه نیمرخ گفت «در این رویداد دو تن دیگر از همسنگران این بانوان زخمی شدند و هردو فرد مسلح عامل این رویداد از ساحه فرار کردند.»
هرچند سخنگوی قول اردوی 209 شاهین میگوید «سرنخهایی به دست آمده تا به هستهی عاملان این رویداد برسیم» اما تاهنوز هیچ طالبی به خاطر اینگونه حملهها مجازات نشده، بلکه وزارت داخله میگوید بسیاری از قاتلان و متهمان خشونت علیه زنان به ساحه تحت کنترل طالبان فرار میکنند.
تیرباران شدن زنان در سراسر افغانستان به ویژه در شمال کشور و در قلمرو قول اردوی 209 شاهین بیپیشینه نیست. هرازگاهی زنان به بهانههای مختلف زیر رگبار گلوله قرار میگیرند و چیزی جز فراموشی یادشان در پی ندارد.
آقای رضایی میگوید زنانی که عضو اردوی ملی هستند به گونهی هدفمند مورد حمله طالبان قرار میگیرند، اما بقیه زنان که افراد ملکی هستند به خاطر اختلافها و جنجالهای خانوادهگی و قبیلهای به رگبار بسته میشوند.
براساس گفتههای منابع محلی در اوایل هفته گذشته در ولسوالی زاری ولایت بلخ نیز جنگجویان طالبان یک زن را از خانهاش ربودند و به اتهام ارتباط با نیروهای امنیتی گلولهباران کردند.
به گفتهی سیفالرحمان رحمانی، ولسوال زاری ولایت بلخ این زن 45 ساله هفت کودک داشته و در نزدیکی ساختمان فرماندهی پولیس و ولسوالی زاری زندهگی میکرده است.
ولسوال زاری ارتباط این خانم با نیروهای امنیتی را رد میکند و میگوید جنگجویان طالبان با رویکرد زنستیزی که دارند، ابتدا او را ربوده به مناطق تحت کنترلشان بردند، سپس به رگبار بستند.
با وساطت مردم محل جنگجویان طالبان جسد این خانم را به اقوامش سپردند، اما داستان گلولهباری طالبان بر زنان بلخ در اینجا ختم نمیشود.
بلکه براساس گفتههای منابع محلی و به تأیید سخنگوی قول اردوی 209 شاهین، در یک ماه گذشته زن دیگری نیز در ولسوالی زاری توسط جنگجویان طالبان بدون کدام جرم و اتهامی محکمه صحرایی و گلولهباران شدند.
حکومت محلی، اما در تأمین امنیت شهروندان به ویژه زنان ناکام بوده و نتوانسته تاهنوز زنان شمال کشور را از زیر رگبار گلولههای جنگجویان طالبان نجات دهند.
در همین حال، حنیف رضایی، سخنگوی قول اردوی 209 شاهین میگوید «این رویکرد طالبان است که زنان و کودکان و افراد ملکی را نیز هدف حملاتشان قرار میدهند، تمام بدبختیها و ناامنی افغانستان از یک آدرس مشخص(طالبان) سرچشمه میگیرد.»
اما تیرباران شدن پرسونل زن نیروهای امنیتی نیز پیشینهدار است. به تاریخ 22 سرطان سال جاری خورشیدی نیز در ولایت غزنی جنگجویان طالبان یک پولیس مبارزه با مواد مخدر را اختطاف نمودند و جسدش را برای خاکسپاری روی دست مردم گذاشتند.
فاطمه رجبی در ولسوالی مقر ولایت غزنی به دست جنگجویان گروه طالبان افتاد و سپس منابع محلی اعلام کردند که بررسیها نشان داده که طالبان او را با دستانش به دار آویخته گلولهباران کردهاند.
گروه طالبان نه تنها زنان عضو نیروهای امنیتی، بلکه زنان ملکی را نیز به جرم نداشته با گلوله مجازات میکنند.
به تاریخ نهم سرطان سال گذشته در ولسوالی قیصار ولایت فاریاب جنگجویان گروه طالبان یک زن را به اتهام خیانت به شوهر به رگبار بستند و کودک سهسالهاش را نیز کشتند. نه تنها این، طالبان در نهم ماه میزان امسال در ولسوالی پشتونکوت این ولایت یک زن حامله را جلوی چشم دو کودکش کشتند.
آنزمان، کریم یورش، سخنگوی پولیس فاریاب به رسانهها گفته بود که این زن به نام جمیله که سی سال داشت باشندهی اصلی ولایت بلخ بوده است. او برای دیدوبازدید خویشاوندانش به فاریاب آمده بود، اما در بین راه به دست مردان مسلح ناشناس میافتد که او را از موتر پیاده کرده در برابر چشمان دو کودک خردسالش با ضرب گلوله کشتند. دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر در ولایت فاریاب اعلام کرد که این زن به اتهام اینکه شوهرش سرباز اردوی ملیست، کشته شده است.
وابستگان نیروهای امنیتی در همهجا هدف قرار میگیرند. چند ماه پیشتر از جمیله، دو زن که شوهران شان عضو پولیس ملی بودند در ولایت بدخشان نیز به دست جنگجویان طالبان افتیدند؛ یکی کشته شد و دیگری زخمی.
اما در ولایتهای شمال کشور، با گلوله کشتن زنان به یک امر عادی تبدیل شده است. براساس گزارشهای دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر در ولایت فاریاب، طی سال گذشته خورشیدی 28 مورد قتل زنان با ضرب گلوله ثبت شده است که عامل اکثر این قتلها یا عضو گروه طالبان استند و یا در ساحه تحت کنترل طالبان زندهگی میکنند.
در همین حال، حنیف رضایی، ولایت سرپل را نیز برای زنان ناامن میخواند و میگوید در ماه گذشته دو زن عضو پولیس ملی توسط جنگجویان گروه طالبان گلولهباران شدند که جسد یکی از آنان چند هفته بعد پیدا شد.
این درحالیست که در ولسوالی سانچارک ولایت سرپل پس از محکمه صحرایی گروه طالبان یک مرد و یک زن به اتهام داشتن روابط نامشروع بازداشت و شکنجه شدند و سرنوشت مرگ و زندهگی آنان تاهنوز معلوم نیست.
براساس گزارش وزارت امور زنان خشونتها علیه زنان در افغانستان طی نه ماه نخست سال جاری خورشیدی به بیش از 2600 قضیه رسیده است. از این جمله، 154 قضیه خشونت حاد شامل قتل، تجاوز و اختطاف است. بیشتر قتلها در مناطق تحت کنترل گروه طالبان به ویژه در شمال کشور رخ داده است.