نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

چیدن کلاله‌های قرمز از دل گل‌برگ‌های بنفش؛ شغل پرسود زنان در دایکندی

لطیفه سادات موسوی توسط لطیفه سادات موسوی
4 دلو 1399
0
0
اشتراک‌گذاری‌ها
101
بازدید‌
Share on FacebookShare on Twitter

کشت و برداشت گل زعفران در یکی از دوردست‌ترین مناطق افغانستان که در حصار کوهستان‌های دشوارگذر قرار گرفته، تازه رونق یافته است.

اکنون خانواده‌ها به مهمان و رستورانت‌ها و کافه‌ها به مشتریان‌شان چای زعفران تعارف می‌کنند.

گل زعفران که از لحاظ درآمد مالی بدیل مناسبی بر کشت کوکنار شمرده می‌شود، بیش‌تر به طلای سرخ معروف شده است.

حالا قرار است ولایت دایکندی به یکی از معادن این طلای سرخ مبدل شود؛ برنامه‌ای که به ابتکار زنان آغاز شده و شماری از آنان را به استقلال مالی رسانده است.

بی‌نظیر حسینی، بانویی که در شهر نیلی مرکز ولایت دایکندی مصروف تولید و تجارت صنایع دستی بود، از سه سال بدینسو به زعفران روی آورده است.

خانم بی‌نظیر گاهی اوقات با خانواده‌ی پنج‌نفره‌اش چای زعفران می‌نوشند. او به هفته‌نامه نیم‌رخ می‌گوید که از سال ۱۳۹۵خورشیدی بدینسو به کشت و جمع‌آوری زعفران روی آورده و تاکنون سالانه بیش از پنجاه هزار افغانی از تولید زعفران درآمد داشته است.

بی‌نظیر حسینی با نمونه‌ای از گل‌های زعفران که خودش کاشته است. عکس:  نیم‌رخ
بی‌نظیر حسینی با نمونه‌ای از گل‌های زعفران که خودش کاشته است. عکس: نیم‌رخ

بی‌نظیر پس از سه سال تجربه‌ی کاشت و برداشت گل زعفران می‌گوید: این یکی از مناسب‌ترین راه‌های تأمین خرج و استقلال مالی برای کسانی‌ست که بودجه کافی برای سرمایه‌گذاری ندارند.

اگرچند محصولات زعفران که بی‌نظیر برداشت می‌کند در حدی نیست که خود به بازار جهانی عرضه کند، اما از فروش آن به بازرگانان داخلی رضایت دارد و می‌گوید زنان روستایی می‌توانند با کاشت و برداشت زعفران بسیار زود و به راحتی صاحب کار و اقتصاد مناسبی شوند.

اداره زراعت ولایت دایکندی نیز دهقانان به ویژه زنانی را که بخواهند زعفران بکارند، همکاری می‌کند.

زینب موسوی زن جوانی‌ست که در مرکز این ولایت از سوی ریاست زراعت دایکندی حمایت شده است.

زینب به هفته‌نامه نیم‌رخ گفت: «ریاست زراعت ولایت دایکندی برای ما پیاز زعفران توزیع کرد. اکنون به دو روش زعفران می‌کاریم. یکی در زمین‌هایی که از سوی ریاست زراعت سروی شده بود پیاز زعفران را کاشتیم و دیگر به روشی که یک شرکت چینی برای مان آموزش داده است؛ پیاز زعفران را در اتاق کشت و نگهداری می‌کنم و تاکنون حاصلات خوبی گرفته‌ام.»

عبدالواحد فیروزی، رییس زراعت دایکندی، زینب موسوی با گل‌های زعفرانش و مسؤول شرکت چینی که او را در پرورش زعفران حمایت کرده است.
عبدالواحد فیروزی، رییس زراعت دایکندی، زینب موسوی با گل‌های زعفرانش و مسؤول شرکت چینی که او را در پرورش زعفران حمایت کرده است. عکس: نیم‌رخ

حالا این شرکت چینی که در راستای رشد سکتور زراعت در افغانستان برنامه‌های آموزشی کوتاه‌مدت دایر می‌کرد، قرار شده زعفران زینب و دیگر زنانی را که آموزش دیده‌اند به قیمت مناسب بازار خریداری کند.

زعفران‌ تولید شده در ولایت دایکندی در شهر نیلی و چند شهر دیگر افغانستان مانند کابل و هرات نیز به مصرف می‌رسد.

طاهره حسینی، زمانی که دست به تولید و فروش زعفران بُرد، غرفه‌ی صنایع دستی‌اش را گسترش داد و اکنون از پول زعفران یک فروشگاه لباس زنانه باز کرده است.

طاهره از نخستین بانوانی‌ست که برای ترویج زعفران در دایکندی آغاز به کار کرد. نزدیک به پنج سال است که او هر بهار پیاز زعفران را به زمین می‌کارد و در اوایل خزان کلاله‌های قرمز معروف به طلای سرخ را از بین گل‌برگ‌های بنفش زعفران می‌چیند. دو کیلو از این محصول ناب و گران‌قیمت شاید بتواند خرج یک سال خانواده‌ی چهارنفری در روستاهای افغانستان را تأمین کند.

طاهره به هفته‌نامه نیم‎‌رخ می‌گوید: «از وقتی کشت و تولید آن را فراگرفتم برایم ثابت شد که این محصول چقدر در رشد اقتصادی خانواده‌ها به ویژه برای زنان موثر است. به راستی که زعفران طلای سرخ برای کسانی است که دنبال شغل آزاد استند و یا بی‌کار مانده‌اند.»

براساس اطلاعاتی که غلام‌علی نوری، مدیر عمو‌می ‌ترویج زراعت در ریاست زراعت دایکندی به هفته‌نامه نیم‌رخ ارایه کرد، با وجود بازار اندک و ارزان بازهم محصولات زعفران در دایکندی افزایش یافته است.

آقای نوری می‌گوید در سال 1399 خورشیدی، دولت ۳۹ قطعه‌ی نمایشی زعفران را در ولسوالی‌های پاتو، کیتی، خدیر، شهرستان، میرامور و نیلی ایجاد کرده بود که در نتیجه بیش از 140 کیلوگرام زعفران به دست آمده که ارزش مجموعی آن در بازارهای داخلی بیش از پنج میلیون افغانی است.

نمونه‌ای از گل زعفران که در دایکندی کشت و برداشت می‌شود. عکس: نیم‌رخ
نمونه‌ای از گل زعفران که در دایکندی کشت و برداشت می‌شود. عکس: نیم‌رخ

اداره محلی دایکندی از سال 1397 خورشیدی بدینسو سالانه برای تعداد محدودی از دهقانان به ویژه زنان پیاز زعفران توزیع و در روند کشت و برداشت آن با مردم نظارت و همکاری می‌کند.

اما بیش‌تر کسانی که وارد این تجارت زراعتی شده‌اند، پیاز زعفران را از ولایت هرات وارد می‌کنند.

ریاست زراعت دایکندی طی سه سال اخیر بیست خانم زراعت‌پیشه را تحت پوشش برنامه «ترویج زعفران» قرار داده و به آن‌ها نحوه‌ی کشت و برداشت طلای سرخ را آموزش داده است.

آقای نوری می‌گوید در ولایت دایکندی در روند کشت، پرورش و جمع‌آوری زعفران زنان نقش اساسی بازی کرده‌اند.

در بازارهای داخلی افغانستان هر کیلوگرام کلاله‌های زعفران تا چهل هزار افغانی به فروش می‌رسد. اما در بازارهای بین‌المللی این قیمت چندین برابر می‌شود.

گلجان سمر بانوی جوانی‌ست که پیش از این تجارت میوه‌ی خشک داشت و بادام و چهارمغز دایکندی را به بازارهای بین‌المللی عرضه می‌کرد. خانم سمر امسال برای نخستین بار روی زعفران نیز سرمایه‌گذاری کرده است.

گلجان سمر به هفته‌نامه نیم‌رخ می‌گوید تلاش می‌کند تا محصولات زعفران دایکندی را یکجا با میوه‌های خشک این منطقه به بازارهای جهانی برساند.

گلجان سمر، تاجر جوان است و امسال از ایالات متحده امریکا جایزه‎‌ی «زنان کارآفرین-2020» را به دست آورده است.
گلجان سمر، تاجر جوان است و امسال از ایالات متحده امریکا جایزه‎‌ی «زنان کارآفرین-2020» را به دست آورده است. عکس: ریاست اطلاعات و فرهنگ دایکندی

زعفران حدود ده سال قبل برای نخستین بار در هرات عام شد و اکنون در شمار زیادی از ولایت‌های افغانستان ترویج یافته است.

براساس اطلاعات وزارت زراعت کشور ولایت هرات، دایکندی، فراه، فاریاب و غور بهترین شرایط اقلیمی و آب و خاک را برای کاشت و برداشت گیاه زعفران دارند.

پیش از این هفت دوره بود که زعفران افغانستان در جهان مقام اول کیفیت را می‌گرفت؛ امسال نیز طبق انتظار مردم، انستیتوت بین‌المللی ذایقه، سه ستاره طلایی و جایزه‌ی مقام نخست را به افغانستان داد.

ولایت دایکندی در حال تبدیل شدن به یکی از مراکز عمده‌ی تولید زعفران در کشور است. اما امکانات لازم برای پروسس آن وجود ندارد. اداره زراعت این ولایت می‌گوید تاهنوز کشاورزان گل زعفران را به روش‌های سنتی جمع‌آوری می‌کنند. پروسس غیرمعیاری گاهی باعث می‌شود که قیمت زعفران تا 50 درصد کاهش یابد و ارزش هر کیلوگرام به 20 هزار افغانی تنزل یابد.

مطالب مرتبط

نوروز مبارک

نوروز مبارک!

1 حمل 1402
دفچه و کفچه

نوروز در سایه‌ی طالبان؛ از کفچه و دفچه خبری نیست

29 حوت 1401
اولین زنی که در افغانستان استاد دانشگاه شد

اولین زنی که در افغانستان استاد دانشگاه شد

29 حوت 1401

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00