70 درصد زنانی که در بخش زراعت کار میکنند کارگر ساده اند
معین توانمندسازی اقتصادی زنان میگوید 70 درصد زنانی که در بخش زراعت در افغانستان کار میکنند کارگران ساده اند.
نذیره رحمان، معین توانمندسازی اقتصادی وزارت امور زنان است. او در وبیناری که روز دوشنبه، 27 دلو 1399 خورشیدی به مناسبت کمپاین «قیام یک بیلیونی بر ضد خشونت با زنان» از سوی شبکه زنان افغان برگزار شده بود، از نقش زنان در اقتصاد خانوادهها و عدم مالکیت اقتصادی زنان در افغانستان سخن گفت.
خانم رحمان گفت: «براساس تحقیقات انجام شده در حدود 70 درصد زنانی که در سراسر افعانستان در بخشهای زراعت و مالداری کار میکنند به عنوان کارگران ساده اند و حق رهبری در این کار یا مالکیت اصلی زمین را ندارند.»
او افزود که دلیل عمده خشونتها علیه زنان در افغانستان وابستهگی مالی آنان به مردان است.

پیش از این سازمان ملل متحد نیز در روز جهانی منع خشونت علیه زنان اعلام کرده بود که وابستگی مالی زنان به مردان یکی از عوامل اصلی خشونت علیه زنان است که زمینهی اعمال خشونتهای روانی، فزیکی و جنسی بر زنان را فراهم کرده است.
در همین حال، افسانه رحیمی، رییس اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان حضور زنان در بخش زراعت را پررنگ و بر کیفیت اقتصادی خانوادهها موثر خواند.
خانم رحیمی گفت: براساس یک سروی که انجام شده در حدود 54 هزار زن متشبث در سراسر افغانستان وجود دارند که مصروف کارهای باغداری و زراعتی استند.

او افزود که این زنان نقش عمده و اساسی در اقتصاد خانوادهها دارند و این امر برای کاهش خشونتها علیه زنان در خانوادهها کمک میکند.
وبینار روز دوشنبه نیز متمرکز بر نقش زنان در اقتصاد زراعتی دایر شده بود.
این گفتمان با شعار «افزایش باغها؛ کاهش خشونت علیه انسان و طبیعت» راهاندازی شده بود.
کارشناسان براین باورند که کار و سرمایهگذاری زنان در بخش زراعت نه تنها که باعث رشد سطح اقتصاد و استقلال مالی زنان میشود، بلکه زمینهی کاهش خشونت را نیز فراهم میکند. البته که افزایش محصولات زراعتی و باغها نه تنها باعث کاهش خشونتها علیه زنان خواهد شد بلکه باعث افزایش مصونیتهای غذایی، کاهش فقر، کاهش مواد مخدر و ضامن سلامت خانوادهها نیز خواهد شد.
کمله بسین فعال حقوق زن، در این وبینار گفت: صحت و زندهگی بهترین چیز برای تمام انسانهای روی زمین است، زنان به زندهگی و طبیعت صحت میبخشد، در حالی که امروز اکثر جوامع خشونت بالای زنان و طبیعت را انجام میدهند؛ خشونت با زنان و طبیعت به این معنا است که جوامع بالای زندهگی و صحت خشونت میکنند.

اما خشونت با زنان در افغانستان تنها در سطح خانوادهها نیست. شینکی کروخیل عضو مجلس نمایندگان کشور در این وبینار گفت محیط کاری نیز برای زنان مصون نیست.
خانم کروخیل افرود که «زنان نه تنها در افغانستان بلکه در سراسر جهان زمانی که برای امرار معیشت به کار میروند از آنها تقاضای جنسی میشود و مورد خشونت قرار میگیرند.»

این در حالیست که کمیسیون مستقل حقوق بشر پیشتر اعلام کرده بود که 95.8 درصد خشونتها علیه زنان در افغانستان در داخل خانه صورت میگیرد و خانه به ناامنترین مکان برای زنان تبدیل شده که وابستگی مالی و عدم مالکیت اقتصادی زنان یکی از عوامل بروز خشونت است.