نیمرخ
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
EN
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
نیمرخ
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج

مینا کشورکمال؛ دانشجوی شرعیاتی که فمینیست شد

Hussain Ahmadi Hussain Ahmadi
۲ حوت ۱۳۹۹
6
0
اشتراک‌گذاری‌ها
660
بازدید‌
Share on FacebookShare on Twitter

نام مینا کشورکمال با انقلاب گره خورده است. انقلابی علیه بنیادگرایی و اشغال. او زنی بود که تحصیلات دینی داشت ولی فمینیست شد و دموکراسی سکولار می‌خواست. از نظر کشورکمال تحقق دموکراسی و سکولاریسم برای برداشتن یوغ بنیادگرایی و اشغال از گردن جامعه یک امر الزامی پنداشته می‌شد. اما مینا فکر می‌کرد این آرمان زمانی به حقیقت می‌پیوندد که زنان انقلاب کنند.

حقیقت زندگی مینا این است. مینا کشورکمال، در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در شهر کابل زاده شد. او دانشجوی دانشکده‌ی شرعیات دانشگاه کابل بود که پای نیروهای شوروی به افغانستان رسید. مینا از تحصیل دست کشید و در سال۱۳۵۵ خورشیدی/۱۹۷۷ میلادی اولین تشکل سیاسی مستقل زنان افغانستان را به نام جمعیت انقلابی زنان افغانستان یا Revolutionary Association of the Women of Afghanistan را با مخفف RAWA/راوا ایجاد کرد.

آزادی، دموکراسی و حقوق زنان؛ برجسته‌ترین شعار و پیام راوا بود.
آزادی، دموکراسی و حقوق زنان؛ برجسته‌ترین شعار و پیام راوا بود.

«حقوق زنان» و «دموکراسی سکولار» برجسته‌ترین پیام و هدف این جمعیت را تشکیل می‌داد که این رویکرد، مینا و جمعیتش را هم با رژیم کمونیستی و هم با «مجاهدین» در مخالفت قرار داده بود.

مینا کشورکمال و همفکران او در سازمان راوا هرگونه بنیادگرایی مذهبی را مطرود می‌دانستند و توجه ویژه‌ای به مسایل و مشکلات زنان داشتند.

بانو کشورکمال بر این عقیده بود که «زنان افغانستان مانند شیران خفته‌ای هستند که اگر بیدار شوند و به حرکت درآیند نقش عظیمی در انقلاب سیاسی و اجتماعی افغانستان ایفا خواهند کرد.»

او با همین رویکرد، پس از اشغال افغانستان توسط شوروی دست از تحصیل کشید و دانشگاه را به هدف بسیج زنان ترک کرد.

مینا توانست صدها زن را علیه سیاست‌های زمام‌داران وقت و اشغال شوروی به خیابان‌های شهر کابل بکشاند و علیه اشغال شوروی و سیاست حکومت افغانستان اعتراض کنند.

این اعتراض به یک جنبش تبدیل شد. جنبشی که در کلاس‌های درسی مکاتب دخترانه رسوخ کرد و پای دختران نوجوان را نیز به خیابان‌های اعتراض کشاند.

مجله «پیام زن» برای بازتاب نظریه‌ها و پیام‌های زنان افغانستان و جمعیت راوا آغاز به نشرات کرد و در بسیج زنان در خط فکری کشورکمال نقش موثری داشت. او می‌نوشت، شب‎نامه‌ پخش می‌کرد و شعر می‌گفت.

در یکی از برجسته‌ترین اشعارش در مورد بیداری زنان می‌گوید: من زنم که دیگر بیدار گشته‌ام / من راه خود را یافته‌ام و هرگز بر نمی‌گردم.

فعالیت‌های مینا و راوا هر روز گسترده می‌شد و زنان را به پایدار نگه داشتن اعتراض تا تغییر سیستم و سیاست آن روز ترغیب می‌کرد.

چهار سال از تأسیس راوا گذشته بود که خانم کشورکمال در سال ۱۹۸۱ میلادی به عنوان نماینده‌ی جنبش مقاومت افغانستان و با دعوت حزب سوسیالیست فرانسه در نهمین کنگره‌ی آن حزب شرکت کرد.

مینا در این سفر به چندین دولت اروپایی سفر کرد و با رهبران سیاسی آن دولت‌ها از وضعیت افغانستان به ویژه زنان کشور سخن گفت.

براساس اطلاعات پیام زن، خانم کشورکمال در این سفرش به اروپا در کنگره‌ ولانس یا نهمین کنگره حزب سوسیالیست فرانسه پیام و حضورش در اروپا را جهانی ساخت.

آن روزها که هنوز شوروی در افغانستان حضور داشت، کشور کمال در کنگره ولانس هنگام سخنرانی دستش را به سوی بوریس پوناماریوف، سرپرست هیأت شوروی به نشانه‌ی پیروزی تکان داد، این مقام سیاسی شوروی جلسه را ترک کرد و خبرش بازتاب جهانی یافت.

مینا کشور کمال در حال سخنرانی
مینا کشور کمال در حال سخنرانی

مینا که از بیست سالگی به فعالیت‌های سیاسی دست زده بود، با کسی ازدواج کرد که در مخالفت با خط فکری او قرار داشت. دکتر فیض ‌احمد قندهاری «سازمان رهایی افغانستان» را رهبری می‌کرد که یکی از شاخه‌های انشعابی جمعیت دموکراتیک نوین(شعله‌ی جاوید) بود.

مینا پس از مدتی در اثر تهدیدهایی که با فعالیت‌های سیاسی‌ برایش خلق شده بود به پاکستان مهاجر شد و در آن‌جا نیز قلبش برای زنان افغانستان می‌تپید. خانم کشورکمال برای زنان مهاجر افغانستانی در پاکستان یک شفاخانه، یک آموزشگاه پرستاری، یک کارگاه و دو مکتب ایجاد کرد.

در پانزدهم ماه دلو ‌سال ۱۳۶۵ خورشیدی مینا کشورکمال در شهر کویته پاکستان توسط افراد سازمان «خاد» یا اداره خدمات امنیتی دولت افغانستان کشته شد.

قتل مینا به فعالیت‌های راوا نیز تأثیر منفی گذاشت ولی پیام زن هنوز منتشر می‌شود. راوا پس از پایان اشغال شوروی علیه مجاهدین نیز موضع گرفت و با طالبان مخالفتش را اعلام کرد.

زنان افغانستان و راوا همه ساله یاد مینا را گرامی می‌دارد.
زنان افغانستان در داخل و خارج از کشور و جمعیت راوا همه ساله یاد مینا را گرامی می‌دارند.

راوا که در بین زنان مهاجر افغانستانی در پاکستان نفوذ داشت، بارها اعتراضات خیابانی به راه انداخت و هدف حملات تروریستی طالبان قرار گرفت.

مجله تایم در سال ۲۰۰۶ میلادی مینا کشورکمال را به عنوان یکی از «۶۰ قهرمان آسیایی» معرفی کرد و نوشت: «مینا هرچند فقط ۳۲ سال داشت که کشته شد، اما او از قبل بذر جنبش آزادی‌خواهانه زنان افغانستان را کاشته بود که بنیادش را نیروی دانش تشکیل می‌داد.»

کلمات کلیدی: فمینیسم

مطالب مرتبط

فاطمه مرنیسی «صدای فصیح روشنفکری عرب»

فاطمه مرنیسی «صدای فصیح روشنفکری عرب»

۱۳ ثور ۱۴۰۰
سرگذشت سیزا ناباراوی، دومین فمینیست جهان عرب

سرگذشت سیزا ناباراوی، دومین فمینیست جهان عرب

۹ ثور ۱۴۰۰
زنی که روسریش را به دریای مدیترانه انداخت

زنی که روسریش را به دریای مدیترانه انداخت

۳۰ حمل ۱۴۰۰

دیدگاه‌ها 6

  1. فهیمه سیلاب می گوید:
    1 سال پیش

    شعری از زنده‌یاد مینا:

    هرگز بر نمی‌گردم

    من‌ زنم‌ كه‌ دیگر بیدار گشته‌‌ام
    از خاكستر اجساد سوخته‌ی‌ كودكانم‌ برخاستم‌ و توفان‌ گشته‌ام
    از جویبار خون‌ برادرانم‌ سر بلند كرده‌ام
    از توفان‌ خشم‌ ملتم‌ نیرو گرفته‌ام
    از دیوارها و دهكده‌های‌ سوخته‌ كشورم‌ نفرت‌ به‌ دشمن‌ برداشته‌ام
    حالا دگر مرا زار و ناتوان‌ مپندار هموطن،
    من‌ زنم‌ كه‌ دیگر بیدار گشته‌ام
    راه‌ خود را یافته‌ام‌ و هرگز بر نمی‌گردم
    من‌ دیگر آن‌ زنجیرها را از پا گسسته‌ام
    من‌ درهای‌ بسته‌ی‌ بی‌خبری‌‌ها را گشوده‌ام
    من‌ از همه‌ چوری‌‌های‌ زر وداع‌ كرده‌ام
    هموطن‌ وای‌ برادر، دیگر آن‌ نیستم‌ كه‌ بودم
    من‌ زنم‌ كه‌ دیگر بیدار گشته‌‌ام
    من‌ راه‌ خود را یافته‌‌ام‌ و هرگز بر نمی‌گردم
    با نگاه‌ تیزبینم‌ همه‌ چیز را در شب‌ سیاه‌ كشورم‌ دیده‌ام
    فریادهای‌ نیمه‌‌شبی‌ مادران‌ بی‌فرزند در گوش‌هایم‌ غوغا كرده‌اند
    من‌ كودكان‌ پا برهنه‌، آواره‌ و بی‌لانه‌ را دیده‌ام
    من‌ عروسانی‌ را دیده‌ام‌ كه‌ با دستان‌ حنا بسته،
    لباس‌ سیاه‌ بیوه‌گی‌ بر‌ تن‌ نموده‌اند
    من‌ دیوارهای‌ قد كشیده‌ی‌ زندان‌‌ها را دیده‌ام
    كه‌ آزادی‌ را در شكم‌های‌ گرسنه‌ی‌ خود بلعیده‌اند
    من‌ در میان‌ مقاومت‌‌ها، دلیری‌ها و حماسه‌‌ها دوباره‌ زاده‌ شده‌ام
    من‌ در آخرین‌ نفس‌‌ها در میان‌ امواج‌ خون‌ و در فتح‌ و پیروزی
    سرود آزادی‌ را آموخته‌ام
    حالا دیگر مرا زار و ناتوان‌ مپندار
    هموطن‌ وای‌ برادر،
    من‌ در كنار تو و با تو در راه‌ نجات‌ وطنم‌ همنوا و همصدا گشته‌ام
    صدایم‌ با فریاد هزاران‌ زن‌ برپا گشته‌ پیوند خورده‌ است
    مشتم‌ با مشت‌ هزاران‌ هموطنم‌ گره‌ خورده‌ است
    من‌ در كنار تو و در راه‌ ملتم‌ قدم‌ گذاشته‌ام
    تا یكجا بشكنیم‌ این همه‌ رنج‌ زندگی‌ و همه‌ بند بندگی
    من‌ آن‌ نیستم‌ كه‌ بودم
    هموطن‌ وای‌ برادر،
    من‌ زنم‌ كه‌ دیگر بیدار گشته‌ام
    من‌ راه‌ خود را یافته‌ام‌ و هرگز بر نمی‌گردم

    پاسخ
  2. فهیمه سیلاب می گوید:
    1 سال پیش

    با ابراز امتنان از آقای حسین احمدی، نویسنده این مطلب برای نوشته‌ی عالی شان!

    پاسخ
    • نفیسه جمال می گوید:
      6 ماه پیش

      تشکر از این نوشته عالی. مینا واقعا شیر زن افغان بود. او اولین زن بود که بدون هر گونه وابستگی مبارزه کرد.

      پاسخ
  3. نظری راهپو می گوید:
    1 سال پیش

    مینا کشور کمال یک نسل از زنان آگاه و میهن پرست را پرورش داد که خوشبختانه راه و مرام انسانی اش را تا حال ادامه میدهند.

    پاسخ
  4. شبیر می گوید:
    1 سال پیش

    ممنون که مینای گرامی را معرفی نمودید.
    یک نکته را تصحیح نمایید که سازمان رهایی افغانستان شدید مخالف اشغال شوروی و دست نشاندگانش بود و حتی نخستین قیام شهری مشهور به “قیام بالاحصار” را در ۱۴ اسد ۱۳۵۸ همین سازمان سازماندهی کرده بود که به خون نشست. تا خروج روسها، این سازمان در مناطقی از افغانستان مشغول مبارزه مسلحانه بود.

    پاسخ
  5. Love watan می گوید:
    1 سال پیش

    بخواب مینا
    بخواب ای معنی انسان و آزادی
    هزاران رهروات
    اینجا
    و خون بر کف
    درین ماتم سرای ظلم و استعمار
    درفش انقلاب
    آزادگی‌ات را
    که با باخون‌ات بپا گشته
    نگهدارند.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Facebook Twitter Youtube

نیمرخ رسانه‌‌ای آزاد است که تلاش می‌کند با نگاهی ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان بپردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پُرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما

صاحب امتیاز و مدیر مسئول: فاطمه روشنیان
سردبیر و ویراستار: امان میرزایی
سردبیر بخش آنلاین: حسین احمدی
گزارشگران: لطیفه سادات موسوی، معصومه رها و زهرا سالومه
صفحه‌آرا: اسماعیل لعلی

نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

طراحی، برنامه‌نویسی و اجرای وبسایت  iNasri ⚒

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر