نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

صدای اعتراض؛ خدیجه در هشت مارچ با سازی نواخت که طالبان پاره کرده بود

لطیفه سادات موسوی توسط لطیفه سادات موسوی
18 حوت 1399
0
0
اشتراک‌گذاری‌ها
214
بازدید‌
Share on FacebookShare on Twitter

خدیجه آوازخوان محلی دایکندی، ده روز بعد از ربوده شدنش توسط طالبان دوباره روی ستیج موسیقی رفت و در مراسمی‌به مناسبت هشت مارچ(روز جهانی زن) اجرا کرد.

او این آهنگ را با‌ هارمونیه‌‌ای اجرا کرد که پرده‌ی سازش با چاقوی طالبان بریده شده بود. این اجرای او با استقبال و تشویق اشتراک‌کنندگان همراه شد.

خدیجه یعقوبی در گفت‌وگو با نیم‌رخ می‌گوید که هرگز به گذشته‌ی سیاه طالبان بر نمی‌گردد و موسیقی را نیز ترک نخواهد کرد.

ماجرای ربوده شدن خدیجه توسط طالبان

خدیجه یعقوبی تنها هنرمند محلی زن در دایکندی به تاریخ ششم حوت ۱۳۹۹ هنگام بازگشت از کابل به دایکندی در مسیر میدان وردک-بامیان در دره‌ی جلریز ازسوی جنگجویان طالبان با هفت نفر مسافر دیگر ربوده شد.

طالبان خدیجه و دیگر سرنشینان یک موتر مسافربری را به جای نامعلومی‌انتقال داده و مردان مسافر را شکنجه نمودند. خدیجه و مادر شوهرش را نیز تهدید به مرگ کردند. قرار بر این بوده که آنان را برای محکمه صحرایی به غزنی بفرستند. اما به خاطر نوزاد بیست روزه‌ای که خدیجه در آغوش داشت، از این محاکمه نجات یافت. به زعم طالبان، جرم خدیجه این بود که هنرمند است و ابزار موسیقی با خود دارد. طالبان بخاطر نوزادش او را رها کرد ولی به اجبار تعهد گرفت که دیگر دست به ابزار موسیقی نبرد و آواز نخواند. برای اینکه خدیجه را از موسیقی محروم کنند، پرده‌های ساز‌هارمونیه‌اش را چاقو زدند و دمبوره‌اش را ضبط کردند.

خدیجه که به یک سفر دوماهه آموزشی موسیقی به کابل رفته بود هنگام برگشت به خانه توسط طالبان ربوده شد.

خدیجه در هشتم مارچ با همین هارمونیه‌ای روی ستیج رفت و نواخت که طالبان با چاقو پاره کرده بود.
خدیجه در هشتم مارچ با همین هارمونیه‌ای روی ستیج رفت و نواخت که طالبان با چاقو پاره کرده بود.

خدیجه برای اولین بار با گروهی روبرو می‌شود که آنها را فقط در خبرها دیده بود و از ظلم و ستم آنان با زنان شنیده بود. چشم‎‌های خشمگین سرمه شده و پاچه‌های بلندتر از بوت‌ها ترکیبی از رنگ سفید و نقره‌یی و اسلحه‌های سنگین که به سختی درشانه‌های خود می‌کشند و لهجه‌ی غلیظ که هیچوقت نشنیده بود از  نشانه‌هایی‌ست که خدیجه از طالبان به یاد دارد و هرازگاهی در کابوس‌های شبانه‌ی او نقش می‌بندد.

خدیجه می‌گوید «در مسیر راه و جایی که ما را پیاده کردند به طالبان عذر کردم که به ما آسیبی نرسانند. هوا بسیار سرد بود مطمئین بودم که پسرم از سرما می‌میرد، به آنها عذر کردم که به کودکم آسیبی نرساند او گناهی ندارد و من و مادر شوهرم بسیار گریه می‌کردیم آنها از این وضعیت ما لذت می‌برد و در بین خود با کلمات ناملموسی مارا به تمسخر می‌گرفتند و می‌خندیدند.»

خدیجه می‌گوید طالبان به من دو گزینه داد: «یا تعهد بده که دیگر آواز نمی‌خوانی و با کودکت به خانه می‌روی ویا اینکه شما را به غزنی می‌فرستیم تا محاکمه و سنگسار شوی!»

همچنان بخوانید

نگاه پروژه ای به معضل ریشه دار زنان در دوره جمهوریت

نگاه پروژه ای به معضل ریشه دار زنان در دوره جمهوریت

19 حوت 1401
هشت مارچ؛ تدوام سرکوب زنان و افشای جنایات طالبان

هشت مارچ؛ تدوام سرکوب زنان و افشای جنایات طالبان

18 حوت 1401

خدیجه همین چند ماه پیش در گفت‌وگویی به نیم‌رخ گفته بود که «جلو ماشه طالبان هم آواز می‌خوانم» حالا که از زیر تیغ طالبان نجات یافته است، می‌گوید «غرورم اجازه نداد به طالبان تعهد بسپارم که دیگر فعالیت‌های هنری نکنم اما با التماس مادر شوهرم، وضعیت نامناسب پسرم و بخاطر نجات جان دیگر سرنشینان موتر آنها را متقاعد کردم که از موسیقی فاصله می‌گیرم و آنها نیز گفتند به خاطر کودکی که در بغلت هست این بار بخشیدیم، اگر بار دیگر آواز بخوانی حکم شریعت را بی چون و چرا بالایت تطبیق می‌کنیم. سپس ما را آزاد کردند.»

خدیجه در حال مصاحبه با لطیفه سادات موسوی، خبرنگار نیم‌رخ، فرزندش را در بغل دارد.
خدیجه در حال مصاحبه با لطیفه سادات موسوی، خبرنگار نیم‌رخ، فرزندش را در بغل دارد.

در این سفر مسافران مرد که همراه خدیجه در یک موتر بوده‌اند از سوی طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ند که «چرا با یک زن کفر و آوازخوان سفر می‌کنید؟»

خدیجه می‌گوید از زمان شروع سفر آنان به دایکندی تا جلریز گزارش آنان لحظه به لحظه در اختیار طالبان قرار می‌گرفته؛ از عکس پلیت موتر گرفته تا عکس خدیجه هنگامی ‌که در موتر نشسته را طالبان در واتس‌اپ دریافت کرده و برای اثبات شناسایی او به خودش نشان داده‌اند.

صدای اعتراض زن

اکنون پس از تهدید طالبان و گرفتن تعهد از او برای ترک موسیقی عزم خدیجه برای نهادینه‌سازی و احیای موسیقی بومی ‌و محلی جزم‌تر شده است. او تصمیم دارد که برای دختران در دایکندی زمینه‌ی آموزش خواندن و نواختن موسیقی را فراهم کند. در این زمینه از اداره‌ی محلی دایکندی کمک خواسته است.

اگرچه نگرانی‌هایش هم کم نیست. او که اکنون از سوی طالبان شناسایی شده، امنیتش به خطر افتاده است.

خدیجه یعقوبی موسس یک نهاد موسیقی به نام «موسسه فرهنگی و هنری صدای دل» است که سال گذشته در دایکندی افتتاح کرد و بعد از آن با استقبال‌ها و واکنش‌های متفاوتی روبرو شد. تا جاییکه در یکی از مساجد شهر نیلی، مرکز دایکندی حکم تکفیر او صادر شد اما با حمایت نهادهای مدنی و ریاست اطلاعات و فرهنگ دایکندی به کارهای هنری‌اش ادامه داد. خدیجه مدتی را در انستیتیوت ملی موسیقی افغانستان، موسیقی را به گونه‌ی مسلکی آموخته است و برای یک دوره‌ی دوماهه‌ی آموزشی به کابل رفته بود که هنگام بازگشت به دام طالبان افتاد و در برابر تعهد به ترک موسیقی رها شد اما اکنون دوباره به صحنه آمده و موسیقی محلی اجرا می‌کند.

کلمات کلیدی: هشت مارچ

مطالب مرتبط

نگاه پروژه ای به معضل ریشه دار زنان در دوره جمهوریت

نگاه پروژه ای به معضل ریشه دار زنان در دوره جمهوریت

19 حوت 1401
هشت مارچ؛ تدوام سرکوب زنان و افشای جنایات طالبان

هشت مارچ؛ تدوام سرکوب زنان و افشای جنایات طالبان

18 حوت 1401
هشت درخواست عمده‌ی ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان از جامعه جهانی

هشت درخواست عمده‌ی ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان از جامعه جهانی

18 حوت 1401

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00