یازده نهاد داخلی و بین‌المللی حامی حقوق زنان با ارسال نامه‌ی سرگشاده به «دوستان افغانستان و حامیان آجندای زنان، صلح و امنیت» خواسته‌اند که طالبان را به عنوان بخشی از واقعیت افغانستان بشمارند نه کل واقعیت.
این نامه سرگشاده امروز(شنبه، 21 حمل 1400 خورشیدی) در هنگامه‌های تدویر نشست استانبول منتشر شده است.
1. ﺷﺒﮑﻪ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ اﻗﺪام ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﯽ (ICAN) از اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه آﻣﺮﯾﮑﺎ
2. ﻣﺮﮐﺰ رﺷﺪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی زﻧﺎن اﻓﻐﺎن (AWSDC) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
3. ﺷﺒﮑﻪ زﻧﺎن اﻓﻐﺎن یا (AWN) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
4. ﺷﺒﮑﻪ زﻧﺎن اﻓﻐﺎن ﺑﺮای ﺗﺴﺎوی (AWOE) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
5. اﺗﺤﺎدﯾﻪ زﻧﺎن ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﺟﻨﮓ (AWAW) از ﺳﺮﯾﻼﻧﮑﺎ
6. ﺑﺮاﺑﺮی ﺑﺮای ﺻﻠﺢ و دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ (EPD) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
7. ﻟﯿﺴﺖ ﻣﯿﻨﺎ از اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه آﻣﺮﯾﮑﺎ
8. ﺑﻨﯿﺎد آرﻣﺎﻧﺸﻬﺮ از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
9. ﻧﻬﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻧﺎن ﺑﺮای صلح (WPSO) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
10. ﻧﻬﺎد ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﺣﻘﻮق زﻧﺎن و اﻃﻔﺎل (WCLRF) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
11. زﻧﺎن ﺑﺮای ﺻﻠﺢ و ﻣﺸﺎرﮐﺖ (WPP) از اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن
اینها یازده نهاد حامی زنان استند که در این نامه سرگشاده خواستار ﻓﺮﺻﺖﺑﺨﺸﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﯾﺪار و ﻋﺎدﻻﻧﻪ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن شده‌اند.
این نهادها تصریح کرده‌اند که ﺷﻤﻮﻟﯿﺖ زﻧﺎن ﺑﺮ ﻣﺬاﮐﺮات ﺻﻠﺢ اﺛﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ،روﻧﺪ ﺻﻠﺢ را ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ و اﻣﮑﺎن ﺻﻠﺢ را ﺑﻬﺒﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ.
نهادهای مدافع حقوق زنان از جوانب دخیل در روند صلح افغانستان خواسته‌اند که همه‌شمول بودن این پروسه را تضمین کنند وگرنه «روﻧﺪ ﺻﻠﺤﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪﺷﻤﻮل ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻮده و اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺠﺪد ﻋﻠﯿﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻋﺎدی را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺳﻘﻮط ﻣﺠﺪد اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﻗﻬﻘﺮای ﺟﻨﮓ و ﺧﺸﻮﻧﺖ داﺧﻠﯽ و ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن آن ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﺮورﯾﺴﺘﺎن ﻣﯽﺷﻮد ».
مدافعان حقوق زن تأکید کرده‌اند که «اﮔﺮﭼﻪ گروه ﻃﺎﻟﺒﺎن ﯾﮑﯽ از واﻗﻌﯿﺖﻫﺎی اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن اﺳﺖ، اما ﺗﻤﺎم واﻗﻌﯿﺖ و حتا ﻧﯿﻤﯽ از واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺴﺖ.»
بلکه ﮔﺮوهﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ،ﻣﺬﻫﺒﯽ ،و ﻗﻮﻣﯽ ﻣﺘﻌﺪدی در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ،ﺷﻤﻮﻟﯿﺖ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺎور دارﻧﺪ.
لحن تند و صریح این نهادها از برخورد سازمان‌های بین‌المللی دخیل در پروسه صلح افغانستان به نحوی از برخوردهای پیش از با گروه طالبان که باعث پذیرفتن طالبان به عنوان یک گروه سیاسی لایق شراکت در حکومت شده است، شکایت دارد.
در این نامه سرگشاده تصریح شده است که «زﻧﺪﮔﯽ آنﻫﺎ(گروه‌های اجتماعی، قومی و مذهی افغانستان) ﻣﺴأﻠﻪ ﻓﺮﻋﯽ ﻧﯿﺴﺖ .ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎ و ﻣﺸﺎرﮐﺖ آنﻫﺎ روﯾﺪاد ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ ،و آﯾﻨﺪه آنﻫﺎ ﻣﺴأﻠﻪای ﺣﺎﺷﯿﻪای ﻧﯿﺴﺖ.»
با توجه به اینکه در هفته‌های پیش رو قرار است یک نشست بزرگ و سرنوشت‌ساز در مورد صلح افغانستان در استانبول ترکیه برگزار شود، نهادهای مدافع حقوق زنان خواهان شمولیت و مشارکت موثر زنان و جامعه مدنی در این نشست شده‌اند.
«مذاکرات ترکیه باید حداقل اصول شمولیت همگانی و حساسیت برابری جنسیتی را در گفتگوهای بعدی بگنجاند.»
این نهادها از برگزارکنندگان نشست استانبول خواسته‌اند که ضمن فرستادن کارشناسان جنسیت به عنوان عضو هیأت‌ها در این مذاکرات به حقوق زنان به عنوان یک بحث جانبی نگاه نکنند بلکه زنان صلح‌ساز را در این نشست فرصت بدهند چون زنان برای تأمین صلح در افغانستان همواره دادخواهی و تلاش نموده‌اند.
