زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان می‌گوید افغانستان از میان توافق سیاسی و جنگ داخلی باید یک گزینه را انتخاب کند ولی اگر طالبان تداوم جنگ را انتخاب کنند با مخالفت امریکا و متحدانش مواجه خواهد شد.
خلیلزاد روز سه‌شنبه، هفتم ثور 1400 خورشیدی هنگام گزارشدهی به کمیته روابط خارجی مجلس سنای امریکا گفته است که او «شخصاً باور ندارد که دولت افغانستان به زودی سقوط کند و طالبان بر افغانستان مسلط شوند. اما برای حل مشکلات کنونی افغانستان، افغان‌ها با دو انتخاب مواجه‌اند: توافق سیاسی و جنگ طولانی.»
آقای خلیلزاد تداوم جنگ را بی‌معنا خوانده و ابراز امیدواری کرده که دولت افغانستان و گروه طالبان دور هم جمع شوند و «توافق سیاسی» را انتخاب کنند.
این در حالیست که مذاکرات سیاسی برای صلح در قطر ماه‌ها به طول انجامید و بدون کدام دستاورد قابل ملاحظه‌ای پایان یافت و نشست استانبول که قرار بود برای تعیین سرنوشت صلح افغانستان برگزار شود تاکنون دو بار به تعویق افتاده است.
اما آقای خلیلزاد تأکید کرده که فرصت مناسبی برای رسیدن به یک توافق سیاسی وجود دارد زیرا جامعه جهانی از این روند حمایت می‌کند.
درهمین حال، سناتوران امریکا نسبت به پیام خروج نیروهای امریکایی افغانستان که یکی از شروط توافق صلح امریکا با طالبان است، ابراز نگرانی کرده‌اند.
مجلس سنای امریکا حقوق و دستاوردهای زنان، کودکان و اقلیت‌ها را تحت تهدید دانسته و از زلمی خلیلزاد خواسته‌اند که برنامه دولت امریکا برای مقابله با احتمال حمله طالبان و خلق رویدادهای وحشتناک در افغانستان پس از خروج نیروهای امریکایی را توضیح دهد.
زیرا آنان نگران اند که مبادا پس از خروج نیروهای مسلح امریکا از افغانستان، گروه طالبان توافق‌های سیاسی را نادیده گرفته برای سقوط دولت افغانستان تلاش کنند.
در همین حال، زلمی خلیلزاد گفته که بهترین گزینه برای گروه طالبان، انتخاب شیوه مذاکره سیاسی و صلح است تا از یک گروه خشونت‌پرور به یک جنبش سیاسی تبدیل شود و اعتبار سیاسی کسب کنند.
آقای خلیلزاد این مطلب را افزوده که اگر طالبان به میز مذاکره سیاسی و توافق صلح حاضر نشوند نه تنها که دولت افغانستان علیه این گروه مبارزه می‌کند بلکه، ایالات متحده امریکا، همکاران بین‌المللی و منطقه‌ای امریکا نیز با طالبان مخالفت خواهند کرد. ممکن یکی از گزینه‌های دم دست و ابزار مخالفت جدی با طالبان، تحریم این گروه باشد؛ خواستی که بارها از سوی کارشناسان به عنوان یک قوه فشار جهت حاضر شدن طالبان به مذاکره و توافق صلح مطرح شده است. اما آگاهان بدین باور اند که پس از توافق صلح میان امریکا و گروه طالبان که در فبروری 2020 میلادی در دوحه انجام شد، این گروه وجهه سیاسی پیدا کرده و برای کسب امتیاز بیشتر در میز مذاکرات صلح به جنگ ادامه داده میزان خشونت‌ها و کشتار افراد ملکی را افزایش می‌دهد.
