نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

ناآشنایی زنان روستاهای افغانستان با نوار بهداشتی

رویا طاها توسط رویا طاها
8 جوزا 1400
0
0
اشتراک‌گذاری‌ها
115
بازدید‌
Share on FacebookShare on Twitter

می‌خواهم درباره موضوعی کمتر مطرح شده در رسانه‌ها سخن بگویم، از معنای روز جهانی بهداشت قاعدگی برای دختران قریه‌ای که سه ساعت پیاده‌روی می‌کنند و پاهایشان تا زانو و گاهی تا بالای زانو در آب رودخانه فرو می‌رود تا به مکتب می‌رسند. آن هم در مکتبی که حتی یک تشناب/ دستشویی برای رفع حاجت ندارد؟ و معلمانی که بیشترشان مرد هستند اگر لباس خونی شاگرد مکتب را ببینند با رفتاری تحقیرآمیز با مساله قاعدگی دانش‌آموزانشان برخورد می کنند. دختران و زنانی که حتی نوار بهداشتی را نمی‌شناسند، اگر بخواهند تکه/پارچه‌ای را که به شورت یا شلوارشان می‌بندند، بشویند؛ حتی به مواد بهداشتی و ضدعفونی‌کننده دسترسی ندارند.  

بامیان یکی از همین مناطقی است که هر چند سال‌هاست فعالیت‌های مدنی در این ولایت در سال‌های اخیر در مرکز توجهات بوده و فعالیت مدنی زنان بامیان چشمگیر بوده است اما این فعالیت‌ها هیچ گاه متمرکز به ضرورت آگاه‌سازی جامعه بامیان بخصوص در قریه‌ها درباره بهداشت قاعدگی نبوده است و هیچ گاه نوار بهداشتی در قریه‌ها توزیع نشده است.

درست است که در مرکز این ولایت می‌توانیم نوار بهداشتی به تعداد زیاد در دکا‌ن‌ها موجود است اما هزینه خرید یک بسته نوار بهداشتی در مرکز شهر بامیان بین ۴۰تا۱۲۰ افغانی است. به این رقم باید قیمت قرص‌های مسکن، لباس زیر و دیگر لوازم مربوط به پریود را هم اضافه کنیم که از توان خرید مردم بامیان که بسیاری از آن‌ها از نظر اقتصادی فقیر هستند، خارج است.

دیروز در میان خبرهای مربوط به وضعیت دسترسی به نوار بهداشتی در کشورها جستجو می کردم. در کشورهای آفریقایی که بیشتر مردم در آنجا از نظر اقتصادی فقیر هستند، وضعیت مشابهی از نظر دسترسی به مواد بهداشتی و از جمله نوار بهداشتی دارند.

در کنیا دختران به طور متوسط ۴تا۹روز بخاطر پریود مدرسه نمی‌روند. صندوق کودکان سازمان ملل می‌گوید که دریک کشور از هر ۱۰ کشورآفریقایی، دختران بخاطر قاعدگی از مدرسه رفتن محروم می‌شوند. بخشی از این مشکل به‌خاطر دسترسی نداشتن به نوار بهداشتی است. در کشور هند یکی از اصلی‌ترین علل ترک تحصیل دختران عادت ماهانه است. در حالیکه در ولایات افغانستان چنین بررسی انجام نشده است تا مشخص شود چقدر عادت ماهیانه در وضع تحصیلی دختران تاثیر دارد.  

تلاش برای تابوزدایی از قاعدگی، مبارزه در راه رایگان کردن خدمات بهداشتی دوران قاعدگی، وادارکردن کارفرمایان به درک ضرورت‌های زنان در این دوران، دادن آموزش‌های لازم به دختران وتولید پد‌های قابل شستشو و ارزان از جمله اقداماتی است که می‌تواند در بهبود شرایط زنان در این دوران کمک کند. در قریه‌جات و حتی برخی از شهرهایی که بسیاری از مردم توان خرید نوار بهداشتی را ندارند، برای تامین سلامت زنان، گروه‌های رضاکار طبی یا نهادهای خارجی که در زمینه حقوق زنان فعالیت می‌کنند، می‌توانند دستمال‌های نخی و مواد ضدعفونی کننده رایگان اهدا کنند و اهمیت رعایت بهداشت دوران قاعدگی را به زنان آموزش دهند.  

همچنان بخوانید

پریود و حقارت

پریود و حس حقارت

14 حوت 1401
روز جهانی دختر و سه معضل بزرگ دختران در افغانستان

روز جهانی دختر و سه معضل بزرگ دختران در افغانستان

13 دلو 1401
کلمات کلیدی: پریودقاعدگیقاعدگی تابو نیست

مطالب مرتبط

پریود و حقارت

پریود و حس حقارت

14 حوت 1401
روز جهانی دختر و سه معضل بزرگ دختران در افغانستان

روز جهانی دختر و سه معضل بزرگ دختران در افغانستان

13 دلو 1401
بهترین راه برای شکستن تابوی قاعدگی آموزش است

بهترین راه برای شکستن تابوی قاعدگی آموزش است

8 جوزا 1401

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00