نیمرخ
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
EN
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
نیمرخ
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج

پشت‌پرده مسلح شدن زنان در شمال

  • نیمرخ
  • ۶ سرطان ۱۴۰۰

اخیرا در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های افغانستان، خبرهایی در مورد مسلح شدن داوطلبانه تعدادی از زنان در ساحات شمال منتشر می‌شود. هر چند این حرکت در تاریخ معاصر افغانستان بی‌پیشینه نیست و قبل از جنگ‌های داخلی، حرکت‌های مشابهی از مانور نظامی زنان صورت گرفته بود، اما این حرکت‌ها برخاسته از خواست مشخص مردمی و حرکت خودجوش زنانه نبود و این حکومت بود که تعدادی از زنان و دختران را برای مانور نظامی آماده می‌کرد، اما در حرکت اخیری که در شمال افغانستان شاهد هستیم، زنان مسلح در سنین مختلفی هستند، با پوشش‌های مختلف و از بی‌سواد گرفته تا تحصیلکردگان دانشگاهی و از اقشار فرودست جامعه تا متوسط هستند.

به نظر نمی‌رسد که حکومت افغانستان برای مسلح کردن این زنان پلانی از قبل چیده باشد، درست است که حکومت افغانستان در دو دهه اخیر با حمایت‌های جامعه جهانی هزاران زن را در صفوف نیروهای امنیتی افغانستان آموزش داد و به کار گرفت و زنان در دو دهه اخیر بخشی از مسئولیت نظامی دفاع از جمهوریت را در برابر طالبان برعهده داشتند. با این حال این حرکت زنان در شمال را نمی‌توان در شمار اقدامات حکومت در دو دهه اخیر گذاشت. به نظر می‌رسد حرکت جمعی از زنان شمال در مسلح شدنشان بیشتر یک حرکت خودجوش مردمی باشد و حتی اگر به صورت نمادین باشد، هم بیانگر دو نکته کلیدی است.

اول اینکه زنان امروز چه در سن میانسالی و پیری و چه در سن جوانی با زنان دوره امارت تفاوت‌های چشمگیری دارند و اگر طالبان با تفکر واپسگرایشان بخواهند حکومت برپا کنند، این زنان هستند که با هر شکل ممکن در مقابل طالبان می‌ایستند و قرار نیست که با دستورات ارباب‌گونه طالبانی (آنطور که از لحن ذبیح الله مجاهد در توییتر استنباط می‌شود.) سرخم کنند و به پستوی خانه‌ها رانده شوند، حتی زنی که به جبر یا اختیار برقع می‌پوشد، هم دیگر به خواست طالبان تن در نخواهند داد. چه زنان خانه‌دار باشند یا صاحبان مشاغل در بیرون از خانه، روی حقوق اولیه با طالبان پا پس نخواهند کشید.

نکته دوم، حرکت زنان در شمال افغانستان خط بطلان بر برخی تصورات گذشته کشید که سخن گفتن از آزادی و حقوق زنان بر اساس پول و پروژه جامعه جهانی مشخص می‌شود. این حرکت نشان داد که زنان در هر قشر و طبقه اجتماعی که باشند، بی‌سواد باشند یا فارغ التحصیل دانشگاه به آزادی و حقوق اولیه‌شان اعتقاد دارند و پایش که برسد، برایش سلاح هم می‌گیرند.

ناگفته پیداست که حاکمیت طالبان چه تهدیدهایی را برای زنان بوجود می‌آورد. به نظر می‌رسد که حرکت زنان شمال در گرفتن سلاح فقط به شمال منحصر نشود، بلکه در دیگر مناطق افغانستان از پایتخت گرفته تا مناطق مرکزی و شرق و غرب هم زنان برای دفاع از آزادی و حقوقشان در برابر طالبان دست به سلاح ببرند. شاید آن روز دور نباشد که زنان مشرقی و جنوب هم انزوانشینی و سکوت در برابر پایمال شدن حقوق اولیه‌شان را در برابر تفکر طالبانی بشکنند.

همچنان بخوانید

وضع محدودیت؛ به‌خاطر ترس طالبان از زنان است

صدای سیلی که افراد طالبان به صورت مادرم زد را هرگز فراموش نمی‌توانم

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on linkedin
Share on email
Share on print

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پرخواننده‌ترین‌ها

پشت‌پرده مسلح شدن زنان در شمال

صدای سیلی که افراد طالبان به صورت مادرم زد را هرگز فراموش نمی‌توانم

تقلا برای هیچ؛ روایت زنی که با خستگی بیگانه بود(بخش سوم و پایانی)

طالبان از صدای زنان بیشتر از صدای گلوله‌ی که در مقابل شان شلیک می‌شود می‌ترسند

سلطه و ویرانگری در فرامتن فرمان طالبان در مورد حجاب اجباری

خانم زهرا؛ معلمی که بعد از ۱۳ سال تدریس، با کراچی دستی به دنبال نان می‌گردد

روز شمار سیاهی؛ روایت یک روز سیاه تر

فضای مردانه و طالبانی  دانشگاه کابل؛ دختران دانشجوی رشته عکاسی اجازه عکس گرفتن ندارند

پل‌سوخته؛ خانه‌ا‌ی بی‌درو پیکری سیه‌روزهای غرق در سیاهی

رجعت به تک‌صدایی و سانسور در افغانستان

Facebook Twitter Youtube

نیمرخ رسانه‌‌ای آزاد است که تلاش می‌کند با نگاهی ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان بپردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پُرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما

صاحب امتیاز و مدیر مسئول: فاطمه روشنیان
سردبیر و ویراستار: امان میرزایی
سردبیر بخش آنلاین: حسین احمدی
گزارشگران: لطیفه سادات موسوی، معصومه رها و زهرا سالومه
صفحه‌آرا: اسماعیل لعلی

نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

طراحی، برنامه‌نویسی و اجرای وبسایت  iNasri ⚒

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر