نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

چرا طالبان زنان را از جامعه جدا می‌کند؟

  • نیمرخ
  • 13 سرطان 1400
photo_2021-07-04_08-47-56

اخیرا طالبان در برخی مناطق تحت تصرفشان همان محدودیت‌هایی را بر زنان اعمال کرده‌اند که در دهه هفتاد بر زنان تحمیل کرده بودند، با این تفاوت که این بار سفت و سختتر از گذشته. شاهدان عینی در میمنه می‌گویند که طالبان در نقطه شیرین تگاب صنف‌های بالاتر از صنف سوم را برای دختران تعطیل کرده‌اند.

طبق این محدودیت‌ها، هیچ زنی در کوچه و بازار و ملاءعام بدون شوهر و محرم شرعی نمی‌تواند گشت‌وگذار کند، فروش لوازم زنانه از قبیل چپلک، لوازم آرایشی و … ممنوع اعلام شده است. در گذشته فروش لوازم زنانه ممنوع نبود، اما طالبان محدودیت‌هایشان را نسبت به گذشته علیه زنان گسترش داده‌اند. محدودیت‌های وضع شده علیه زنان در چند روز گذشته نشان می‌دهد که طالبان حتی به وعده‌هایی که در میز مذاکرات داده بودند، نیز پایبند نیستند. به یاد آوریم، وعده طالبان را در مورد تحصیل و کار زنان در بیرون که گفته بودند، زنان می‌توانند تحصیل کنند و کار زنان در صورتی که از مردان جدا باشند؛ بلامانع است.

در تاریخ معاصر به‌سختی بتوان گروهی مشابه طالبان یافت که نیمی از بدنه جامعه را این‌گونه فلج کند، نزدیکترین گروه به طالبان از نظر شباهت وضع محدودیت علیه یک کتله جامعه، نازی‌ها هستند که در بحبوحه جنگ جهانی دوم، قوانین محدودکننده موسوم به قوانین نورنبرگ را وضع کردند. این شباهت‌ها فقط یک ادعا نیست بلکه با مصداق‌های آن قابل بررسی است.

طالبان در عمل نشان داده‌اند که زن را حتی انسانی از جنس دوم به حساب نمی‌آورند، زن براساس دستورالعمل نانوشته طالبانی بخشی از اموال امارت است که برای هر رفتارش باید و نباید وضع می‌کند. زن، عامل به گناه افتادن مرد محسوب می‌شود، برای پاک ماندن مردان باید زنان از آن‌ها در جامعه دور و جدا باشند. همان‌طور که نازی‌ها یهودیان را نژاد «پست» محسوب می‌کردند و سیاست جداسازی یهودیان و نژاد آریایی را اجرا کردند.

یهودیان حق نداشتند، به اماکن تفریحی بروند و حق کار بخصوص کار دولتی نداشتند و برای بیرون رفتن از خانه باید کارت مخصوصی همراه خود داشته باشند و بدون این کارت اگر در خیابان و اماکن عمومی دیده می‌شدند، به شدت مجازات می‌شدند. هر چند دهه‌هاست که از این محدودیت‌های منسوخ شده علیه یهودیان می‌گذرد و نازی‌های جنایتکار به دادگاه تاریخ سپرده شدند و وجدان جهان دیگر تکرار چنین تجربه تلخی را نمی‌پذیرد اما مشابه این محدودیت‌ها اکنون در مناطق تحت تصرف طالبان علیه زنان اجرا می‌شود. زن بودن در جغرافیای طالبانی، تابو و هویت ممنوعه است. به عبارتی زن بودن جرم است. زن بودن در ادبیات طالبانی یعنی گناه، پستوی خانه و برقع. مجازات زن بودن هم زندان مادام‌العمر در پستوهای خانه همراه با شکنجه در درون و بیرون از خانه.

زنی که سرنوشتش را یا محارمش تعیین می‌کند یا امارت و حتی تصمیم مرگ و زندگیش هم به دست امارت است. دنیا چشم‌هایش را بر روی جنایات طالبان بسته است و طالبان با جسارت بیشتر از گذشته به کشتار هزاران انسان بیگناه این سرزمین و هویت‌کشی زنان ادامه می‌دهد. ما شاهد نازیسم در لباس طالبان هستیم و دنیا می‌خواهد فجایع علیه ما را ببیند و اگر نیم نگاهی به سوی ما بیندازد. فقط به محکوم کردن بسنده می‌کند. امروز زنانی که در دو دهه رشد کرده‌اند، باید صف خود را مشخص کنند، یا نظاره‌گر مرگ تدریجی داشته‌هایشان باشند، طالبان را بپذیرند به خواست یا به اجبار هر دو یک وضعیت را برای زنان بوجود می‌آورند و اگر نمی‌خواهند به شرایطی نازیسمی تن دهند، تنها راهشان مبارزه است با هر سلاحی که در دست دارند.

همچنان بخوانید

تابو و درد

تابو و درد؛ روایت رنجِ زن بودن در افغانستان

1 میزان 1402
روحیۀ زنان معترض افغانستان در تباین با واقعیت‌های جهان

روحیۀ زنان معترض افغانستان در تباین با واقعیت‌های جهان

1 میزان 1402
موضوعات مرتبط
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
کودک همسری
گوناگون

خاطرات عروس ۱۱ ساله

5 حوت 1401

قسمت دوم | بعد از «شب زفاف» تا هفت ماه با شوهرم همبستر نشدم. چون ترسیده بودم و شب زفاف برایم شبیه یک کابوس شده بود.تا آنجا که می‌توانم بگویم بدترین قسمت زندگیم آن شب بود.

بیشتر بخوانید
کودک همسری
هزار و یک شب

خاطرات عروس 11 ساله

5 حوت 1401

قسمت اول‌ |‌ روزی که عروس شدم هنوز به بلوغ نرسیده بودم. پوشیدن پیراهن «خال سفید» و چادر سبز گلدار مرا از بقیه متفاوت نشان می‌داد، به همین خاطر حس غرور داشتم و خود را از همه برتر...

بیشتر بخوانید
هبوط در تاریکی
هزار و یک شب

هبوط در تاریکی؛ روایت دردناکِ مینه از کودکی تا بزرگ‌سالی

30 سنبله 1402

مینه (مستعار) دختری ۲۸ساله است که خاطرات زنده‌گی‌اش از کودکی تا بزرگ‌سالی، چیزی جز پژواکِ درد و مظلومیت نیست. او از کودکی، مورد سوءاستفادۀ جنسی شوهرعمه‌اش قرار می‌گیرد و این اتفاق، سرآغازی برای سقوط ممتدِ...

بیشتر بخوانید
به دنبال نور در گوشه‌های تاریک زنده‌گی
گوناگون

به دنبال نور در گوشه‌های تاریک زنده‌گی

27 سنبله 1402

از دور به او نزدیک شدم. چهره‌اش آشنا به نظر می‌رسید اما باورم نمی‌شد چنین تصادفی با او روبه‌رو شوم. 

بیشتر بخوانید
تعرض بر زنان، از مهمان‌خانه تا تشناب‌های زندان طالبان
گزارش

تعرض بر زنان، از مهمان‌خانه تا تشناب‌های زندان طالبان

25 سنبله 1402

یادآوری این تجارب وحشت‌ناک، چنان دردِ آکنده از شرم را در وجود قربانیان تازه می‌سازد که اغلب در مقامِ پاسخ نفس‌شان به شماره می‌افتد و زبان‌شان از چرخش باز می‌ماند. 

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
EN