نیمرخ
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
EN
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
نیمرخ
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج

تشدید جنگ و نقض حقوق بشری زنان و کودکان

  • نیمرخ
  • ۲۱ سرطان ۱۴۰۰

تشدید جنگ و افزایش نقض حقوق ‌بشری زنان و اطفال شرایط امنیتی- سیاسی کشور به گونه‌ای است که هر چه به زمان تعیین شده برای خروج کامل سربازان امریکایی از افغانستان نزدیک‌تر می‌شویم، دامنه جنگ و خشونت در کشور بیش از پیش گسترش می‌یابد. دستکم در جریان ماه جاری ده‌ها ولسوالی در ولایت‌های مختلف در شمال، شمال ‌شرق و شمال‌ غرب کشور بدست طالبان سقوط کرده است.

در فضای متشنج سیاسی و سراسیمگی جمعی ناشی از سقوط پی‌هم ولسوالی‌ها، آنچه از دید و توجه ملی و بین‌المللی دور مانده است، ابعاد انسانی فجایع ناشی از جنگ و خشونت است؛ چون واقعیت این است که با رسانه‌ای شدن خبر سقوط یک یا چند ولسوالی بدست طالبان، آنچه بیشتر از همه مورد توجه قرار می‌گیرد، نگرانی در مورد احتمال سقوط ولسوالی‌های بعدی یا تلاش برای باز پس‌گیری ولسوالی‌ها توسط نیروهای امنیتی دفاعی است.

در یک چنین وضعیت، آنچه کمتر به چشم می‌آید، عمق فاجعه انسانی ناشی از جنگ است. تجربه‌ حدود دو ماه اخیر نشان داده است که در جریان حمله‌های طالبان بر ولسوالی‌ها، هزاران خانواده مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند. خانواده‌هایی که از وضع اقتصادی متوسطی برخوردار بودند، با استفاده از سرمایه‌های نقدیشان به کشورهای همسایه مهاجرت کرده‌اند و هزاران هزار خانوار از طبقه محروم اقتصادی از قریه‌جات‌هایشان به مراکز ولایات در حاکمیت دولت گریخته‌اند و به جمع بیجا‌شدگان جنگ و بی‌خانمان شدگان پیوسته‌اند.

ناگفته پیداست بخش عظیم فشارهای ناشی از بیجاشدگی بر زنان و کودکان تحمیل می‌شود. در چنین شرایطی زنان و کودکان بیجا شده، ناخواسته و جبرا وارد چرخه محرومیت‌های چندین لایه و فرسایشی شده و هر روز بیشتر از پیش از دسترسی به حقوق اولیه‌شان محروم می‌شوند.

این همه در حالی است که طالبان در اکثریت مناطقی که از طریق جنگ تصرف کرده‌اند، در اولین اقدام‌، تلاش کرده‌اند بر آزادی‌های اجتماعی زنان محدودیت وضع کنند. زنان را از رفتن به محل کار، مکتب و حضور اجتماعی بازدارند. بر پوشش و سبک زندگی و آداب فرهنگی زنان، قیود ناشی از تفکر تندروانه خودشان را تحمیل کرده‌اند. دولت یا درگیر دفاع از ولسوالی‌ها و بزرگ‌‌شهرهایی است که در معرض خطر و احتمال سقوط قرار گرفته‌اند یا به فکر تلاش برای بازپس‌گیری ولسوالی‌های از دست رفته می‌باشد.

اکثریت نهادهای مدافع حقوق‌بشر و نهادهای دپلماتیک یا افغانستان به گونه کامل ترک کرده‌اند یا ساحه فعالیت‌شان را به بزرگ‌شهرها محدود کرده‌اند، اما در بهترین حالت ممکن است این نهادها فقط هرازگاهی به نیت ابراز تشویش و نگرانی یک اعلامیه مطبوعاتی را بیرون بدهند. پرسش اصلی این است که با ادامه جنگ و روند رو به افزایش خشونت و بحران در کشور، زنان و کودکان چه سرنوشت تلخ و روزهای دشوار در پیش خواهند داشت. کدام نهادهای ملی و بین‌المللی و کدام سازمان‌های فعال در عرصه پاسداری از حقوق‌بشر و حقوق‌ زنان حاضر خواهند شد که بداد زنان جنگ‌زده یا این قربانیان همیشگی بحران‌های امنیتی-سیاسی کشور برسند؟

همچنان بخوانید

میشل باشله: خشونت علیه زنان در افغانستان هرگز نباید تحمل شود

شهرزاد اکبر در گفت‌وگو با نیمرخ: قبلاً مردم از جنگ می‌مُردند، امروز از گرسنگی

Share on facebook
Share on twitter
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on linkedin
Share on email
Share on print
کلمات کلیدی: حقوق بشرحقوق زنانحقوق کودکان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پرخواننده‌ترین‌ها

تشدید جنگ و نقض حقوق بشری زنان و کودکان

صدای سیلی که افراد طالبان به صورت مادرم زد را هرگز فراموش نمی‌توانم

تقلا برای هیچ؛ روایت زنی که با خستگی بیگانه بود(بخش سوم و پایانی)

طالبان از صدای زنان بیشتر از صدای گلوله‌ی که در مقابل شان شلیک می‌شود می‌ترسند

سلطه و ویرانگری در فرامتن فرمان طالبان در مورد حجاب اجباری

خانم زهرا؛ معلمی که بعد از ۱۳ سال تدریس، با کراچی دستی به دنبال نان می‌گردد

وضع محدودیت؛ به‌خاطر ترس طالبان از زنان است

روز شمار سیاهی؛ روایت یک روز سیاه تر

فضای مردانه و طالبانی  دانشگاه کابل؛ دختران دانشجوی رشته عکاسی اجازه عکس گرفتن ندارند

پل‌سوخته؛ خانه‌ا‌ی بی‌درو پیکری سیه‌روزهای غرق در سیاهی

Facebook Twitter Youtube

نیمرخ رسانه‌‌ای آزاد است که تلاش می‌کند با نگاهی ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان بپردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پُرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما

صاحب امتیاز و مدیر مسئول: فاطمه روشنیان
سردبیر و ویراستار: امان میرزایی
سردبیر بخش آنلاین: حسین احمدی
گزارشگران: لطیفه سادات موسوی، معصومه رها و زهرا سالومه
صفحه‌آرا: اسماعیل لعلی

نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

طراحی، برنامه‌نویسی و اجرای وبسایت  iNasri ⚒

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • خانه
  • رویکرد نیمرخ
  • خبر
  • گزارش
    • گزارش تحقیقی
  • زنان و مهاجرت
  • تحلیل
  • گفت‌وگو
  • روایت
  • چندرسانه‌یی
    • عکس
    • صدا
    • ویدیو
  • ستون‌ها
    • اعتراض و مقاومت
    • ترجمه
    • صلح
    • اقتصاد
    • صحت
    • فرهنگ و هنر
    • ورزش
    • قانون
    • سکوت را بشکنیم
    • نیمرخ دیگر