نامه‌ی سرگشاده‌ی ۱۳ تن از زنان عالی‌رتبه‌ی وزارت امور زنان حکومت پیشین

نامه سر گشاده

به: کسانی که ممکن است مربوط گردد، به ویژه همه جوامع بین المللی
ازطرف : یک گروه 13 نفری از زنان افغان عالی رتبه وزارت امور زنان سابق (9 تن روسایی ولایتی و 4 تن روسا و مشاور مرکزی و ملی)
موضوع: جستجو برای تخلیه مصون از افغانستان برای نجات جان خود در یک مکان امن.
تاریخ: 13 نوامبر 2021

آقا و بانوی محترم!

همانطور که همه دنیا آگاهی دارند و می دانند که جنگ افغانستان در چهار دهه گذشته، تأثیر بدی بر زندگی مردم داشته است، به ویژه زنان اولین قربانیان جنگ، خشونت، بی عدالتی و کشتار گروه های افراطی هستند. طالبان یکی از گروه های افراطی است که از بدو تأسیس در سال 1994 اقدامات زیادی را علیه حقوق بشر به ویژه علیه حقوق زنان انجام داد اند. با توجه به موارد فوق، وزارت امور زنان بر اساس نیاز و تصمیم کنفرانس بن ایجاد شد. وزارت امور زنان در قدم اول سپاسمند تمام همکاریهای جامعه جهانی از بدو ایجاد خود که ماحصل کنفرانس بن است، می‌باشد . این وزارت که به منظور بهبود وضعیت زنان پسا طالبان در شش ساحه قابل تشویش جامعه جهانی که عمدتأ : صحت، تعلیم و تربیه، فقر و اقتصاد، امور حقوقی ، امور سیاسی و امنیت ایجاد شد طی بیست سال گذشته توانست به عنوان یک نهاد رسمی در ساختار دولت با ایجاد پلان عمل ملی ده ساله اول برای زنان که مبنای آن MDG و ANDS بود؛ تغییراتی اساسی بر زندگی زنان افغانستان در ساختارهای رسمی، اصلاحات و ایجاد قوانین خاص، جندرایز سازی پالیسی ها و پلانهای ملی در سکتورهای هشتگانه ملی، را رونما نماید . زنان در سال‌های اخیر توانایی رقابت در عرصه های سیاسی و اجتماعی با مردان را پیدا نموده بود و کم کم به جامعه انسانی بدون تبعیض می رسید با اینکه هنوز هم مشکلات زیادی بر سر راه خود داشت . وزارت امور زنان با اینکه کمترین بودجه در کابینه دولت جمهوری افغانستان را داشت توانست صدای واحد زنان در داخل و خارج از افغانستان باشد و در این راه قربانیهای زیادی مانند شهادت سه رئیس امور زنان ولایتهای لغمان و قندهار را که توسط طالبان در دوره رسیدن به اهداف مشترک ملی و جهانی از دست دادیم ، را یادآور شویم .
هیئت رهبری وزارت امور زنان سال‌ها هماهنگ کننده ، نظارت کننده و تطبیق کننده پروژه ها در بخش ملی برای زنان بوده و کوشش نمود این فعالیتها را از مرکز به قریه برساند و به زنان اطمینان دهد که تنها نبوده و در کنارشان با مقاومت ایستاد است .
اینک با آمدن دوباره طالبان که اولین تیشه بر پیکره زنان، از بین بردن وزارت امور زنان بود تمام امیدهای زنان به آینده از بین رفت که بطور نمونه می توان گفت که با از بین رفتن وزارت امور زنان خانه مشترک آنان را در قدم اول از بین برد و در قدم بعدی دختران از رفتن به مراکز تعلیمی و تحصیلی محروم ساخته شد .
جامعه جهانی با اینکه از حذف وزارت امور زنان که در قدم نخست مبارزه با افراطیت بود؛ مطلع هستند بی تفاوت بوده و هیچ گونه حمایتی عملی زنان از این منجلاب بیرون بیاید، نداشته است
ما زنان و مردانی که برای انسانیت مبارزه کردیم و هر کدام ما امید صدها هزار زن آزاد اندیش دیگر این سرزمین بودیم اینک در تهدید شدید امنیتی قرار داریم و در وضعیت وخیم بسر میبریم ؛ روزانه از طرف زندانیهای آزاد شده مرتکبین خشونت‌ها علیه زنان در کنار تهدید عمومی؛ مواجه با دهها مشکل امنیتی میباشیم که بطور مثال؛ هر کدام از روسای امور زنان ولایات به دهها قضیه در ماه را مورد حمایت داشته که اینک همه برایشان تهدید مجزاست . هر یک از ما با تجربه دهها سال در بخش حقوق زنان اینک بی پناه و به امید حمایت جامعه جهانی میباشیم .
در نهایت مایان که شامل روسای مرکزی و ولایتی همراه با مشاور این وزارت می‌باشد عاجزانه درخواست حمایت داریم تا با نجات خود و خانواده های خود برای آینده بهتر و خدمات بیشتر برای رسیدن به جامعه عاری از خشونت، آماده گردیم. همانطور که در بالا از نامه سرگشاده اشاره کردیم، ما یک گروه ۱۳ نفره از کارمندان عالی رتبه وزارت سابق امور زنان به شرح زیر میباشد:

1. ۹ تن روسایی ولایتی امور زنان
2. ۴ تن از روسایی مرکزی / ملی (رئیس بخش ها و مشاور)

برای اطلاعات بیشتر، مشخصات هر فرد (نام و عنوان وطیفه) در برگه ای جداگانه به اشتراک گذاشته خواهد شد. تخلیه این گروه کارمندان عالی رتبه عمدتاً زن از افغانستان یک نیاز فوری و مهم است. زیرا زندگی ما و خانواده های ما در خطر است. بنابراین، همه ما از جوامع بین المللی می خواهیم که همکاری لازم نموده و به تخلیه ما از افغانستان کمک کنند و فرصتی را برای اسکان مجدد ما در مکان امن فراهم کنند.

با احترام