نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان به جامعه جهانی و طالبان: «گرسنگی شوخی نیست!»

  • حسین احمدی
  • 25 قوس 1400
FB_IMG_1639659794665

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان متشکل از اعضای جنبش‌های پیشین و شماری از چهره‌های جدید بانوان در کابل امروز(پنج‌شنبه، 25 قوس 1400 خورشیدی) علیه طالبان راهپیمایی کرد و حذف زنان از عرصه‌های اجتماعی و سیاسی را از عوامل بحران جاری در کشور خوانده مردم را به شکستن سکوت در برابر طالبان دعوت کرد.

درحالی که سازمان ملل متحد و شماری از نهادهای حقوق بشری مکررا از وقوع بحران بشری در افغانستان ابراز نگرانی کرده و فقر فراگیر در این کشور را عامل سقوط بیش از 85 درصد مردم به زیر خطر فقر اخطار داده‌اند، زنان با شعارهای «نان، کار، آزادی»؛ «برابری جنسیتی» و «مشارکت سیاسی زنان» به خیابان‌های اعتراض آمده و خطاب به جامعه جهانی و گروه طالبان تأکید دارند که «گرسنگی شوخی نیست!» در حالی که «یک ملت از گرسنگی می‌میرد، تمام دنیا تماشا می‌کند.»

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان همچنین «به رسمیت نشناختن گروه طالبان از سوی جامعه جهانی، تأمین حقوق اساسی و حقوق مدنی-سیاسی زنان و مدیریت بحران فقر و بیکاری» را به عنوان خواست‌های اساسی زنان مطرح کردند.

خلاف آنچه پیش از این در گردهمایی‌های مدنی زنان رخ می‌داد؛ جنگجویان گروه طالبان برای متفرق کردن راهپیمایی امروزی جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان از شلاق و شلیک گلوله استفاده نکردند.
خلاف آنچه پیش از این در گردهمایی‌های مدنی زنان رخ می‌داد؛ جنگجویان گروه طالبان برای متفرق کردن راهپیمایی امروزی جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان از شلاق و شلیک گلوله استفاده نکردند.

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان، با صدور قطع‌نامه‌ای گفته است طالبان به عنوان عامل بحران باید سریعاً اقدام کند: «فقر، بیکاری، هزینه‌های بلند و غیر قابل دسترس مواد اولیه غذایی جمعیت کشور را در پرتگاه نابودی و بدترین نوع فاجعه‌ی انسانی کشانیده است. مردم نان و خوراک و ابتدایی‌ترین امکانات پیشبرد زندگی‌شان را از دست داده‌اند. در این مقطع حساس و دشوار، مدعیان حاکمیت باید مسئولانه برای این مردمی که با مرگ و مصیبت دست به گریبان اند، اقدام کنند.»

این جنبش اعتراضی زنان حکومت طالبان را نامشروع خوانده و از جامعه جهانی خواسته‌ است که در روند کمک‌رسانی باید «مستقلانه» در خط حمایت از مردم افغانستان قرار بگیرند زیرا «افغانستان دچار بحران مشروعیت شده و نظام، دولت، قانون و حکومت [طالبان] مشروعیت ندارند.»

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان حذف زنان توسط طالبان را از عوامل بحران در کشور خوانده بر رعایت حقوق اساسی و حقوق مدنی-سیاسی زنان تأکید کرده است: «محرومیت زنان از کار، نان‌آوری، تعلیم، تحصیل و دیگر امور اجتماعی-سیاسی یکی از دلایل این بحران است. باید تنوع و حضور شهروندان در چارچوب مشارکت سیاسی و اجتماعی به رسمیت شناخته شود و مدعیان زمامداری(طالبان) به آن تن در دهند.»

همچنین زنان معترض تداوم بحران ناشی از روی کار آمدن گروه طالبان در قدرت را زمینه‌ساز خلق فاجعه بشری در افغانستان دانسته و شهروندان را به شکستن سکوت در برابر طالبان، دعوت کرده است تا این گروه وادار به برآوردن خواست‌های زنان شوند: «تداوم این اوضاع به خلق فاجعه بیشتر می‌انجامد. خواست ما از همه‌ی نیروها، اقشار و گروه‌ها این است که در پیوند به این اوضاع خاموشی اختیار نکنند. باید اقدام کنیم و عوامل فراهم‌کننده‌ی این فاجعه را وادار به تن دادن به خواست‌های انسانی مان نماییم.»

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان از جامعه جهانی خواسته است که «سکوت»شان را در برابر رفتارهای طالبان با مردم افغانستان بشکند تا «بیشتر از ۳۵ میلیون انسان به کام نابودی، انزوا، فروپاشی کامل و متروکه شدن فرو نرود.»

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان به جامعه جهانی و طالبان: «گرسنگی شوخی نیست!»
یکی از معترضان به نیمرخ گفت «جنبش‌های اعتراضی زنان در افغانستان تنها برای حقوق زنان نه، بلکه تمامی ناکامی‌ها و بدرفتاری‌های طالبان را محکوم کرده و علیه این گروه مبارزه می‌کنند.»

این درحالیست که پس از روی کار آمدن گروه طالبان، زنان به عنوان تنها نیروهای مقاومت  جهت مبارزه مدنی علیه گروه طالبان در خیابان‌های کابل و شماری دیگر از ولایت‌های کشور باقی مانده‌اند. ارچند گروه طالبان همواره حرکت‌های اعتراضی زنان را به شلاق و گلوله متفرق کرده، خبرنگارانی که اعتراضات زنان را پوشش می‌دهند بازداشت و شکنجه کرده و بارها کنفرانس‌ مطبوعاتی بانوان را با تهدید و ارعاب لغو کرده، اما طی چهار ماه گذشته هر هفته دست‌کم یکی از جنبش‌های خودجوش زنان برنامه‌های اعتراضی و دادخواهی شان را اجرا کرده‌اند.

همچنان بخوانید

زنان معترض در ایران

زنان معترض افغانستان در ایران: تعامل و سکوت سازمان‌های بین‌المللی در برابر طالبان دیگر بس است!

1 میزان 1402
صابره اکبری

مبارزه به قیمت جان؛ از اعتراض خیابانی در کابل تا اعتصاب غذایی در پاکستان

29 سنبله 1402

این جنبش‌های اعتراضی زنان همواره ضمن انتقاد از سکوت جامعه جهانی در قبال بحران‌های جاری در افغانستان، از شهروندان افغانستان دعوت کرده‌اند که برای جلوگیری از بدتر شدن اوضاع معیشتی شان و کاهش محدودیت‌های طالبان از سر زنان، سکوت شان را بشکنند.

موضوعات مرتبط
کلمات کلیدی: اعتراض زنان علیه طالبانجنبش خودجوش زنان معترض افغانستان
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
کودک همسری
گوناگون

خاطرات عروس ۱۱ ساله

5 حوت 1401

قسمت دوم | بعد از «شب زفاف» تا هفت ماه با شوهرم همبستر نشدم. چون ترسیده بودم و شب زفاف برایم شبیه یک کابوس شده بود.تا آنجا که می‌توانم بگویم بدترین قسمت زندگیم آن شب بود.

بیشتر بخوانید
تراژدی چهار‌بُعدی؛ 25 سال اسارت یک زنِ افغانستانی به‌دست برادرش
مقالات

تراژدی چهار‌بُعدی؛ 25 سال اسارت یک زنِ افغانستانی به‌دست برادرش

2 میزان 1402

«نیک‌بخت، یک زن افغانستانی که 25 سال پیش توسط برادرش در دخمه‌یی تاریک زندانی شده بود، بالاخره توسط مأمورانِ طالبان آزاد می‌شود و درحالی‌که در بدترین وضعیت صحی قرار دارد، برای برادرش مجازات نمی‌خواهد.» 

بیشتر بخوانید
کودک همسری
هزار و یک شب

خاطرات عروس 11 ساله

5 حوت 1401

قسمت اول‌ |‌ روزی که عروس شدم هنوز به بلوغ نرسیده بودم. پوشیدن پیراهن «خال سفید» و چادر سبز گلدار مرا از بقیه متفاوت نشان می‌داد، به همین خاطر حس غرور داشتم و خود را از همه برتر...

بیشتر بخوانید
هبوط در تاریکی
هزار و یک شب

هبوط در تاریکی؛ روایت دردناکِ مینه از کودکی تا بزرگ‌سالی

30 سنبله 1402

مینه (مستعار) دختری ۲۸ساله است که خاطرات زنده‌گی‌اش از کودکی تا بزرگ‌سالی، چیزی جز پژواکِ درد و مظلومیت نیست. او از کودکی، مورد سوءاستفادۀ جنسی شوهرعمه‌اش قرار می‌گیرد و این اتفاق، سرآغازی برای سقوط ممتدِ...

بیشتر بخوانید
سنگ صبور
هزار و یک شب

سنگ صبور؛ آمنه و خواهرش تحت سلطۀ طالبِ خانه‌گی

3 میزان 1402

آمنه هر روز نزدیک اذان صبح بیدار می‌شد و به گاو،گوسفندان و بزها علف می‌داد تا وقت دوشیدن، شیرشان بیشتر باشد. بعد از اذان وقتی هوا کمی روشن‌تر می‌شد، سرِ زمین می‌ر‌فت تا علفِ تازه...

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
EN