مرتضا احمدی
هوای بامیان این روزها ابری است و چنان سرد، که تا مغز استخوان سردی را حس میکنیم. این روزها کودکان کار در شهر بامیان به شدت افزایش یافته است. کودکانی که اکثرشان نانآور خانوادۀ خود هستند. در عقب بازار بامیان در پارک «صلح» که این روزها در این مکان اکثر کودکان که مصروف کاری در این شهر است و اکثرشان اسپندی هستند، جمع می شوند در گوشهای، نشستهام و به آنها خیره شدم. چون بینشان افرادی وجود دارند که تازه وارد هستند و کسانی که در این بخش تجربه دارند به افرادی که تازه وارد این کار شده آموزش میدهند.
اتفاقی نظر مرا به خود جلب میکند. دختر و پسری جوان در پارک پیدا میشود که کودکان اسفندی تا آنها را میبینند به طرفشان میدوند. آنها را میشناسم، زوج جوانیاست که با تشیکل سازمانی به نام «حمایت از کودکان کار افغانستانHelp Afghan Street Children Org (HASCO) » در این روزهای سرد و دشوار به داد کودکان کار بامیانی رسیدهاند.
مرتضا اقبالزاده و ذکیه امید، زوج جوانی که بعد از سقوط دولت به دست گروه طالبان به کمک و دستگیری کودکان کار بامیانی شروع کردهاند و این روزها یاور کودکان کار شدهاند.
این زوج حدود چهار ماه قبل کمپاین جمعآوری کمک به صورت آنلاین برای جلب کمک برای کودکان کار با شعار «برای حمایت از کودکان کار با ما همراه شوید» به راه انداختند.
ذکیه امید به نیمرخ میگوید: با سقوط دولت افغانستان و افزایش نرخ بیکاری در تمام نقاط کشور به خصوص در ولایت بامیان به تعداد کودکان کار که اکثرشان اسفندی هستند افزایش یافته با آنکه این کودکان روزانه بیشتر از صد افغانی درآمد ندارند باز هم برای چرخاندن چرخهای زندگی خود و خانوادهشان مجبور به کارکردن اند و اگر این کودکان همین کار ناچیز را انجام ندهند شاید خود و خانوادهشان از شدت گرسنگی تلف شوند.
این زوج تاکنون برای بیشتر از هشتاد خانوادۀ کودکان کار بامیانی، با کمک خیرین بستههای غذایی و لباسهای گرم زمستانی توزیع کردهاند.
همچنان مرتضا به نیمرخ گفت: کمکهای غذایی و لباسی که اینها به همکاری دیگر جوانان برای خانوادههای این کودکان توزیع نمودهاند خیلی ناچیز است. او میگوید: با کمکهای ابتدایی که او و همکارانش انجام داده در حدود بیشتر از ۳۰۰ کودک با مزد ناچیز مشغول کارهای شاقه در شهر بامیان هستند.
این زوج به همراه تعدادی از جوانان دیگر به صورت رضاکارانه برای خانوادههای کودکان کار برای جلب کمکها شروع به کار نمودهاند.
ذکیه افزود، در اوایل که آنها به این کار شروع کردند فقط هدفشان جلب توجه خیرین و کمکهای غذایی برای کودکان کار در بامیان و سایر ولایات بوده ولی بعد از اینکه دریافتند که خیرین زیادی هستند که برای کودکان کار با آنها همکاری میکند، آنها تنها به کمکهای غذایی بسنده نکردهاند.
این جوانان با ثبت این سازمانشان برای کودکان کار اهداف بلندبالایی دارند. آنها به نیمرخ میگویند: تلاش دارند با بهدست آوردن کمکهای بیشتر برای کودکان کار یک محیط سالم برای ادامۀ تعلیم و تحصیل این کودکان کار ایجاد کنند و همچنان کارگاههای آموزشی کوتاهمدت برای این کودکان راه اندازی کنند تا این کودکان بعد از اتمام دورههای آموزشی بتوانند به صورت مستقل به کار مشغول گردند و دیگر مجبور به کارهای شاقه و حقوق ناچیز نباشند.
همچنان بر اساس گزارشی که از طرف صندوق حمایت از کودکان ملل متحد نشر شده، آمدهاست که در افغانستان حدود ۱۰ میلیون کودک برای زنده ماندن نیاز به کمکهای غذایی دارند. این سازمان گفته است که در سال جاری حدود یک میلیون کودک از سوء تغذیۀ حاد رنج میبرند.
در ادامۀ این گزارش نیز آمده که در حدود ۴.۲ میلیون کودک از تعلیم باز ماندهاند که از این میان ۲.۲ میلیون آن را کوکان دختر تشکیل میدهند.