شماری از زنان افغانستانی مقیم ایتالیا با همکاری شبکهٔ مشارکت سیاسی زنان و انجمن افغانستانیهای مقیم ایتالیا، روز چهارشنبه (۲۶ دلو) برای دادخواهی و حمایت از زنان افغانستان در شهر رم پایتخت ایتالیا گردهم آمدند تا در حمایت از زنان و اعمال خشونتآمیز گروه تروریستی طالبان، جنایت و بازداشت زنان توسط آنان تظاهرات کنند.
شهربانو حیدری یکی از زنان معترض در شهر رم به نیمرخ میگوید: با توجه به وضعیت اسفبار و سرنوشت بازداشتشدگان و حبس زنان معترض در کابل؛ خواستیم برای تداوم و زنده نگه داشتن صدای اعتراضی زنان علیه طالبان، گردهم بیاییم و بگوییم: شما اگر زنان را در کابل بازداشت و شکنجه میکنید، ما از جغرافیایی دیگر، علیه جنایت شما صدا بلند خواهیم کرد.
وی میافزاید: این گردهمایی در حمایت از زنان معترض کابل است، طالبان دشمن انسانیت، آزادی و همهٔ ارزشهای حقوق بشری است؛ ما ایستادگی و اعتراض خود را در هر جغرافیایی، علیه گروه تروریستی ادامه میدهیم.




این معترضان با نشر بیانیهای گفتهاند: اعتراضات زنان و بقیهٔ مردم افغانستان به دلیل وضعیت سیاسی و اقتصادی آشفتهٔ این کشور است که عفو بین الملل، آن را «فاجعهٔ انسانی» عنوان کردهاست. معترضان میافزایند: افزون بر وضعیت بد اقتصادی، فقر و گرسنگی شهروندان، طالبان از بدو تشکیل حکومت غیررسمیشان، روز به روز به خشونتهایشان در برابر مردم عادی میافزایند. آنان میگویند: «طالبان با خشنترین شکل ممکن به کمک دستگاههای استخباراتی خود، به سرکوب صدای عدالتخواهی، نقض آزادی بیان ،نقض حقوق زنان و پایمال کردن کرامت انسانی میپردازند». آنان با ابراز نگرانی از کاهش روزافزون نقش سازمان ملل متحد برای پایان دادن به بحران در افغانستان ابراز نگرانی کرده و میافزایند که سازمانهای حقوق بشری نیز فعالیتهای خود را بدون هیچ دستاورد و کار اجرایی در برگزاری نشستهای خبری خلاصه میکنند. با این حال، این معترضان تأکید دارند که مسئولیت هرگونه پیامد سوءقصد به جان معترضان، خبرنگاران و فعالان مدنی در افغانستان به عهدهٔ سازمان ملل است. آنان میافزایند: «سازمان ملل در عوض اعمال فشار بیشتر بر طالبان، نماینده فرستاده و با آنان نشست برگزار میکند». از سویی دیگر، این معترضان تصریح میکنند که کشورهای قدرتمند جهان، با نادیده گرفتن فاجعهٔ انسانی و اعتراضات مردم افغانستان در پی به رسمیت شناختن گروه طالبان هستند.
در ادامهٔ صحبتهایشان میگویند که برخی از کشورها با برگزاری نشستهای رسمی و غیررسمی در پی تطهیر چهرهٔ طالبان و به رسمیت شناسی تدریجی آنان هستند. به گفتهٔ آنان، در نشستهایی که میان اروپا، آمریکا و برخی از کشورهای دیگر برگزار شده و یا در حال برگزاری است نمایندهٔ واقعی از مردم افغانستان وجود ندارد.
با این حال، این معترضان خواستار پایان یافتن سناریوی حضور طالبان در افغانستان و آزادی بیقید و شرط فعالان مدنی و خبرنگاران، به ویژه دختران معترض از بند طالبان شدهاند.
گفتنی است اخیراً با آنکه شماری از معترضان آزاد شدهاند، اما گفته میشود که دست کم ۲۹ معترض دیگر از جمله مرجان امیری از هستههای اصلی اعتراضات در کابل، هنوز در بازداشت به سر میبرند.