فوزیه کوفی رهبر حزب موج تحول می‌گوید؛ “افغانستان کشور همه است، همهٔ گروه‌های سیاسی، اجتماعی، قومی و زنان در نظام سیاسی افغانستان باید حضور داشته باشند و فقط همین راه ثبات دوام‌دار در کشور می‌باشد”. خانم کوفی از چهره‌های فعال سیاسی افغانستان است، نقش بسیار پر رنگی در تصویب قانون منع خشونت علیه زنان افغانستان داشته‌است.
فرهنگ مردسالـاری حاکم بر جامعهٔ سنتی افغانستان، همیشه دیدگاهی تحقیرآمیز نسبت به زنان داشته و مجال فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را از آنان گرفته‌است.
اعضای حزب موج تحول، با رهبری فوزیه کوفی، به مناسبت ۸ مارچ برنامه‌ای را روز (شنبه، ۲۱ حوت) در کابل ترتیب داده و دفاع خود را از حقوق زنان اعلان داشتند. آن‌ها خواستار برگشت زنان به کار و ایجاد یک فضای مناسب کاری در کشور شده و در یک کنفرانس خبری اعلام کرده‌اند که بدون مشارکت و حضور زنان در قدرت و سیاست، کشور به ثبات و عدالت نمی‌رسد. این حزب، خواستار دسترسی به عدالت و تساوی حقوق زنان و مردان در پرتو قانون شده و افزوده‌اند که از اعتراضات زنان در کشور پشتیبانی می‌کنند.
در قسمت از بیانیه این حزب سیاسی آمده‌است که موانع بر سر راه گشایش مکاتب و دانشگاه‌ها به روی زنان همچنان پابرجا و تغییری در وضع محدودیت‌‌ها علیه زنان ایجاد نگردیده‌است. در ادامهٔ از افزایش مرگ‌ومیر مادران در کشور، ابراز نگرانی کرده و از نهادهای مسئول و جامعهٔ جهانی خواسته شده که در این زمینه توجه جدی نمایند. همچنان حزب موج تحول در بیانیهٔ خویش، خواستار توقف خشونت علیه زنان و ممنوعیت دادگاه‌های صحرایی شده و از رسانه‌ها خواسته‌اند تا به حمایت‌شان از حقوق و ارزش‌های زنان ادامه بدهند.
از آن‌جا که زنان ۵۰ درصد جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهند و نیاز به معلم‌های زن، داکتر زن، نمایندهٔ مدافع حقوق زن و… در هر جامعه‌ای وجود داشته و دارد، مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند، الگوهای رفتاری، اجتماعی و فرهنگی زنان، یکی از عواملی است که می‌تواند نقش مؤثری در فرایند توسعه و رشد یک کشور ایفا کند. مشارکت به معنای آن است که زنان در تمام نهادهای مدنی، نقش تعیین کننده و تصمیم گیرنده داشته باشند. به همین منظور، نظریه پردازان توسعه، مشارکت را یکی از ارکان و عوامل مؤثر رشد و توسعه در هر جامعه‌ای به حساب می‌آورند. البته این تئوری برای یک جامعهٔ مدرن صدق می‌کند و برای طالبان که چیزی از آن نمی‌دانند و یا به مفهوم دیگر، چیزی نمی‌فهمند، صدق نخواهد کرد. تنها عاملی که می‌تواند ما را بر آن داشته باشد تا مبارزات و اعتراضات را ادامه بدهیم؛ روشنگری افکار عمومی و جامعهٔ جهانی است.
طالبان همراه با خشونت، جنگ و زن‌ستیزی تعریف می‌شـوند. آن‌چه که در ماه‌های اخیر اتفاق افتاده‌است، جنبهٔ آماری و ارقامی برای جهان دارد. اما چیزی که از نظرها پنهان خواهد ماند، عواقب اجتماعی، فرهنگی و به‌خصوص روحی آن برای نسل جدیدی از زن‌های افغانستان است. زنانی که خواستار مدنیت، آزادی و حقوق اولیهٔ خود در جامعه هستند.
