یک زوج جوان در شهر کابل عروسی شان را در اتاق دانشجویی جشن گرفتند.
جوهرماه احمدی و عناب بیگزاد، زوج جوانیست که روز گذشته(شنبه، ۲۱ جوزای ۱۴٠۱ خورشیدی) مراسم عروسی شان را با کمترین هزینه و در یک جمع محدود دوستانه برگزار کردند.
آن‌ها در گفت‌وگو با نیمرخ ابراز داشتند که مراسم ازدواج شان را با کمترین هزینه برگزار کرده و از مهمانان شان با کیک و کلچه پذیرایی کرده‌اند.
جوهرماه احمدی در این مورد گفت: «هردو دانشجو هستیم و این اقدام مان به خاطر دوری از یک فرهنگ سنتی ازدواج بود.»
براساس فرهنگ سنتی و عرف رایج در افغانستان، هزینه‌ی ازدواج به ویژه جشن عروسی نظر به وضعیت اقتصادی مردم بسیار گزاف است. ضمن پرداخت ۱٠٠ هزار افغانی تا یک میلیون افغانی به عنوان گله/قلین از سوی داماد به خانواده عروس، حد اقل هزینه‌ی جشن عروسی در کشور بالاتر از ۱٠٠ هزار افغانی و حد اوسط آن ۵٠٠ هزار افغانی است، اما بیشتر عروسی‌ها در بین قشر متوسط کشور با هزینه‌ی حدود یک میلیون افغانی برگزار می‌شود. در حالی که حد متوسط درآمد ماهانه‌ی یک جوان کارگر ده هزار افغانی و یک جوان دانش‌آموخته و کارمند حدود ۲٠ هزار افغانی است.
با وجودی که در سال‌های اخیر تلاش‌های زیادی برای کم کردن هزینه‌ها و جاگزین کردن مراسم فرهنگی و کم‌هزینه به جای مراسم‌های مجلل و مصارف بی‌جای در عروسی از سوی فرهنگیان صورت گرفت، ولی هنوز هم در بسیاری موارد عروسی‌ها با هزینه‌ی هنگفت برگزار می‌شود. بنابراین بسیاری از جوانان قادر به ازدواج نیستند و سن ازدواج جوانان هرسال بالاتر می‌رود زیرا از پس هزینه‌ی هنگفت آن برنمی‌آیند.
جوهرماه احمدی می‌گوید اقدام آنان دقیق به همین خاطر صورت گرفته است تا عبور از سدهای فرهنگ سنتی را تسهیل کنند: «هدف اصلی ما از بین بردن رواج‌های نادرست است که سال‌ها بالای اجتماع ما حاکم است، ما خیلی از جوانان را می‌بینیم که از ازدواج هراس دارند و از هزینه‌های سنگین آن می‌ترسند.»
از نظر او، شرایط بد فرهنگی و عدم آگاهی خانواده‌ها باعث می‌شود تا فرصت تصمیم‌گیری از جوانان گرفته شود و در بسیاری از موارد خانواده‌ها برای فرزندان شان تصمیم می‌گیرند.
افغانستان تنوع قومی و فرهنگی متعددی دارد و به تبع همین شرایط در آیینی مثل ازدواج نیز رسوم مختلفی وجود دارد كه می‌توان هزینه سنگین را مشكل مشترک همه آن‌ها خواند.
همچنان بخوانید
در هر نقطه‌ای از جهان برگزاری آیین ازدواج دارای ویژگی‌های خاص مبتنی بر شرایط اقلیمی، ارزش‌های تاریخی، باورهای دینی-مذهبی و آثار فرهنگی و اقتصادی است. افغانستان نیز از این قاعده مستثناء نیست.
اما عناب بیگزاد تأکید می‌کند که خانواده‌ها باید با درک شرایط و وضعیت اقتصادی جوانان از گرفتن هزینه‌های بالا خوداری کنند.
آقای بیگزاد می‌گوید: «جوانان به خاطر هزینه‌ها از ازدواج بیزاری می‌کشند. اگر بپرسیم چرا ازدواج نمی‌کنی؟ اولین چیزی که در جواب می‌شنویم این است ‘با کدام پول’. در حالی که خانواده‌ها می‌توانند با آسان گرفتن مراسم عروسی به جوانان کمک کنند تا از آن پولی که در یک روز برای جشن عروسی مصرف می‌شود سال‌ها در جریان زندگی مشترک شان استفاده کنند.»
او از اینکه با جوهرماه بر سر برگزاری یک جشن کوچک و صمیمی به توافق رسیدند خرسند است و برای جوانان پیشنهاد می‌کند که برای از بین بردن فرهنگ‌های اشتباه با خانواده‌های شان حرف بزنند و در ازدواج شان از صرف هزینه‌های هنگفت جلوگیری کنند.
در اکثر موارد در افغانستان خانواده‌ی عروس با پایین گرفتن گله/قلین و هزینه‌های عروسی مخالفت می‌کند و میزان قدر و ارزش دختر شان را با هزینه‌های مراسم عروسی‌اش می‌سنجد، در حالی که همه هزینه‌های عروسی بر عهده‌ی پسر(داماد) است.
اما این زوج جوان توانستند پس از گفت‌وگو با خانواده‌های شان به توافق برسند که عروسی را به جای تالارهای مجلل و صرف صدها هزار افغانی، در اتاق دانشجویی با صرف چند هزار افغانی در یک جمع صمیمی با دعوت نزدیک‌ترین دوستان شان برگزار کنند.
عناب بیگزاد گفت با اینکه خانواده‌های ما سواد دانشگاهی ندارند، فرهنگ و رسم و عنعنات سنتی شان را دوست دارند ولی به تصمیم ما احترام گذاشتند و برای کم کردن مصرف عروسی با ما کمک کردند.
این زوج جوان می‌گویند «می‌خواستیم با گرفتن این‌گونه جشن ساده بگوییم که خوشبختی در مجلل گرفتن عروسی و صرف هزینه‌های هنگفت نیست.»
