طالبان پس از ۱۷ روز قتل و کشتار گسترده‌ی مردم بلخاب و آتش زدن بازارها، کشتزارها و خانه‌های آنان اکنون به این مردم دستور داده که از هر ده زن و دختر یکی(۱٠ درصد زنان و دختران شان) را آورده به جنگجویان این گروه تسلیم کنند.
گروه طالبان پس از اختلاف با مهدی مجاهد، از فرماندهان محلی خود در بلخاب با لشکر ۸ هزار نفری به تاریخ ۳ سرطان ۱۴٠۱ خورشیدی بر این ولسوالی حمله کرد. پس از سه شبانه روز جنگ این فرمانده طالبان با افراد تحت امرش از مرکز ولسوالی فرار کردند اما خشونت گروه طالبان با مردم محلی در سکوت تمام در حالی ادامه یافت که شبکه‌های مخابراتی قطع شده و هیچ نهاد ناظری وجود ندارد. براساس تصاویر نشر شده از بلخاب، زنان، کودکان، پیرمردان و افراد غیرنظامی توسط طالبان سر بریده شده و جنگجویان طالبان بسیاری از بازارهای بلخاب و خانه‌های مردم را به آتش کشیده‌اند.
روزنامه هشت صبح امروز(دوشنبه، ۲٠ سرطان ۱۴٠۱ خورشیدی) در مطلب تازه‌ای با عنوان «تکرار تاریخ چهل‌دختران، این بار در بلخاب؛ طالبان به بلخابیان: از هر ده زن جوان، یکی را بیاورید» از رفتار طالبان با مردم بلخاب گزارش داده است.
براساس این گزارش که پس از گفت‌وگو با آوارگان بلخاب تهیه شده، طالبان ضمن قتل مردم محل و غارت اموال شان دست تعرض به زنان و دختران بلخاب پیش کردهاند.
منابع این گزارش گفته‌اند که فرماندهان طالبان در بلخاب دستور داده که ۱٠ درصد زنان و دختران بلخاب(از هر ده زن و دختر یک تن) باید به جنگجویان این گروه تسلیم داده شوند.
در گزارش آمده که برخی از آوارگان بلخاب «در محله‌ای اطراف شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ رسیده‌اند.»
یکی از بانوانی که به بلخ رسیده در گفت‌وگو با گزارشگر هشت صبح گفته است «در کنار ظلم، شکنجه، تحقیر و توهین مردم محل، جنگجویان طالب به زنان و دختران جوان بلخاب چشم دوخته‌اند.»
زنان دیگر نیز تأیید کردهاند که «زنان این ولسوالی از بیم بی‌عزتی آواره می‌شوند.»
هم‌چنین زن کهن‌سالی گفته است: «جوانان ما را بردند، بندی کردند، لت‌وکوب کردند. بعد به آن‌ها گفتند که در قریه‌های‌تان باید از هر ۱۰ زن جوان یکی را به مجاهدین که در بلخاب به جنگ آمده‌اند، بیاورید.»
این زنان روایت وحشتناکی از وضعیت آوارگان بلخاب دارند: «طالبان به گونه وحشتناکی مردم را می‌کشتند. ما نیمه‌شب از خانه راه افتادیم و آمدیم. مردم مال‌دار هستند، تمام گاو شیری و گوسفندان خود را رها کرده و فقط جان خود را کشیده‌اند. وقتی به کوه رفتیم، با طفل‌های ما در یک هفته با سه دانه نان خشک گذاره کردیم. نانی به خوردن نداشتیم. آب نبود. در جریان بالا شدن به کوه بسیار مشکلات بود؛ حتا یک خانم طفل خود را سقط کرد و یک زن دیگر که بچه‌اش در پشتش بود و خودش هم حامله بود، از کوه افتاد پایین. همین‌طور یکی دیگر هم طفلش به دنیا آمد و مرد. در همان کوه دفن کردند.»
این بانوان خواستار حفاظت از غیرنظامیان شده گفته‌اند که «جنگ در بلخاب بین خود طالبان است. ما از طالبان می‌خواهیم که به مردم عام کار نداشته باشند. حالا وقت کار است، وقت میوه‌ها است، مردم ره بگذارند که به زنده‌گی خود برسند.»
ارچند بخاطر ممانعت طالبان از فعالیت رسانه‌ها و گزارشگران نهادهای حقوق بشری تاهنوز آمار مشخص قربانیان و بیجاشدگان حمله طالبان بر مردم بلخاب مشخص نیست، اما براساس آمار تقریبی که مردم محل و بیجاشدگان در بامیان به رسانه‌ها گفته‌اند، حدود ۵٠ غیرنظامی به شمول زنان، کودکان و افراد کهن‌سال توسط جنگجویان طالبان کشته شده و بیش از ۵٠ هزار نفر از این ولسوالی آواره شده‌اند.
در همین حال، دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد یا UNOCHA در گزارش اولیه‌اش گفته است که ۲۷ هزار نفر تاکنون از بلخاب آواره شده‌اند.
گروه طالبان اما تبلیغات گسترده‌ای به راه انداخته که گزارش سازمان ملل دروغ است و کسی از بلخاب آواره نشده است. در عین حال، منابع از بامیان تأیید کرده که ملا عبدالله سرحدی، والی طالبان در بامیان گروهی از جنگجویان طالبان را موظف کرده تا در مسیر یکاولنگ از ارسال کمک‌های غذایی مردم و موسسه‌های امدادرسان به آوارگان بلخاب جلوگیری کنند.
