پس از آمدن طالبان، دختران دو برابر پسران شب‌ها گرسنه می‌خوابند
سازمان محافظت از کودکان یا Save the Children می‌گوید با روی کار آمدن گروه طالبان در افغانستان، طی یک سال گذشته، دختران بیشتر منزوی، گرسنه و غمگین شده‌اند و دختران دو برابر پسران شب‌ها گرسنه می‌خوابند.
این سازمان امروز(چهارشنبه، ۱۹ اسد ۱۴٠۱ خورشیدی) با نشر گزارشی در مورد وضعیت کودکان پس از آمدن طالبان، از وضعیت ناگوار زندگی دختران در افغانستان خبر داده است.
در این گزارش آمده است که بحران اقتصادی، خشک‌سالی و محدودیت‌های گروه طالبان بر زنان، زندگی دختران در افغانستان را از بین برده است.
همچنین سازمان محافظت از کودکان گفته است که دختران از جامعه طرد شده، نسبت به دیگر اقشار جامعه بیشتر گرسنگی می‌کشد و ۲۵ درصد کل دختران در کشور دچار افسردگی شده‌اند.
براساس آمارهای این سازمان، ۹۷ درصد خانواده‌ها در افغانستان برای فرزندان شان غذای کافی تأمین نمی‌توانند و دختران نسبت به پسران کمتر غذا می‌خورند.
نزدیک به ۸۰ درصد از کودکانی که برای تهیه این گزارش همرای شان مصاحبه شده، گفته‌اند که در یک ماه گذشته هر شب گرسنه خوابیده‌اند.
در این میان، دختران مجبور شده‌اند دو برابر پسران شب‌ها گرسنه بخوابند. همچنین ۹٠ درصد دختران گفته‌اند که وعده‌های غذایی آنها در یک سال گذشته کاهش یافته است.
سازمان حفاظت از کودکان همچنین گفته است که بحران افغانستان بر وضعیت روانی کودکان از جمله دختران تأثیر خطرناکی گذاشته است.
در این گزارش این سازمان آمده است که ۲۶ درصد دختران و ۱۶ درصد پسران علایم افسردگی دارند و نیز ۲۷ درصد دختران و ۱۸ درصد پسران علایم اضطراب دارند.
کریس نایاندی، مدیر سازمان محافظت از کودکان در افغانستان گفته است: «زندگی برای کودکان در افغانستان وخیم است، کودکان مانند گذشته قادر به بازی و مطالعه نیستند. آنها روزهای خود را در کارخانه‌های خشت‌زنی می‌گذرانند یا زباله‌ها را جمع می‌کنند و به جای رفتن به مکتب، خانه‌ها را تمیز می‌کنند.»
او افزوده است: «دختران وضعیت رو به وخامت را تحمل می‌کنند. آنها کمتر غذا می‌خورند، از انزوا و پریشانی عاطفی رنج می‌برند و در حالی که پسران به مکتب می‌روند دختران در خانه می‌مانند.»
او تأکید کرده است که «این یک بحران بشردوستانه و یک فاجعه حقوق کودک است.»
مدیر سازمان محافظت از کودکان در افغانستان افزوده است که «راه حل این بحران فقط در افغانستان نیست بلکه نیاز است رهبران سیاسی و قدرت‌های جهانی مداخله کنند. اگر آنها بودجه فوری بشردوستانه ارائه ندهند و راهی برای احیای سیستم بانکی و حمایت از اقتصاد افغانستان پیدا نکنند، زندگی کودکان در این کشور از بین می‌رود و تعداد بیشتری از کودکان به دلیل کار اجباری، ازدواج زیر سن و نقض حقوق اساسی شان دوران کودکی خود را از دست می‌دهند.»
این در حالی است که پس از روی کار آمدن گروه طالبان در افغانستان، این گروه محدودیت‌های شدیدی بر زنان وضع کرده و دختران از صنف ششم تا دوازدهم از مکتب محروم شده‌اند. همچنین، فقر، بیکاری و گرسنگی باعث افزایش ناامیدی و افسردگی در میان شهروندان به ویژه زنان شده است.
