نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی: به مبارزه علیه گروه طالبان ادامه می‌دهیم!

  • حسین احمدی
  • 24 اسد 1401

جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی با نشر بیانیه‌ای به مناسبت پانزدهم اگست، سالروز سقوط جمهوریت به دست گروه تروریستی طالبان اعلام کرده است که این جنبش پس از یک سال مبارزه‌ی مدنی بیش‌ازپیش مصمم است و به مبارزه علیه گروه طالبان ادامه می‌دهد.

اعضای این جنبش خواستار حمایت مردم افغانستان و جامعه جهانی از زنان معترض شده‌اند.

در بیانیه‌ی این جنبش آمده است که «دقیقاً یک‌سال از سقوط مرموز و معامله‌گونه‌ی نظام و حکومت پیشین افغانستان و تسلط گروه طالبان بر افغانستان می‌گذرد، در طول این یک‌سال، اقشار گوناگون مردم افغانستان، به‌ویژه زنان این کشور، رنج‌ها، محدودیت‌ها، رفتار های تبعیض آمیز و انواع و اقسام ظلم‌ها و حق‌کشی‌ها را تجربه کرده‌اند. طالبان از همان ابتدای تسلط‌شان بر افغانستان، قانون اساسی کشور را به‌حال تعلیق درآورده و در این مدت یک‌ سال بدون هیچ قانون و یا طرزالعمل حکومت‌داری، به‌صورت سلیقه‌ای حکومت کرده و مردم و کشور افغانستان را در ابعاد مختلف دچار مشکل نموده و به عقب برگردانده‌ اند.»

«جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی» افزوده است که این جنبش «از همان ابتدای روی کار آمدن طالبان، در کنار دیگر جنبش‌ها و زنان معترض، نسبت به رفتارها، ظلم‌ها، تبعیض‌ها، نقض حقوق بشر و… توسط طالبان، به‌صورت‌های مختلف اعتراض‌شان را نشان داده و برای برپایی عدالت و آزادی و دفاع از حقوق بشر، مبارزه نموده اند. باوجود تهدیدها و محدودیت‌های فراوان، حتی تظاهرات و اعتراضات خیابانی را نیز برگزار کرده و نسبت به رفتارها و فرمان‌های ضدحقوق بشری طالبان، واکنش داده‌اند.»

این بانوان معتقد اند که «طالبان در طول یک‌سال گذشته، تمام دستاوردهای مردم افغانستان را که در طول بیست سال گذشته با خون‌دل به‌دست آورده بودند، یکجا نابود کرده و با وضع محدودیت‌های گوناگون، زندگی را بر مردم افغانستان، به‌ویژه زنان این کشور، تنگ و فضای ناامیدی را بر کشور حاکم کردند که اکنون هیچ‌کسی به آینده افغانستان و پیشرفت و ترقی این کشور امیدی ندارد و بسیاری از مردم افغانستان، دچار افسردگی و یأس شدید شده و انگیزه‌های‌شان برای کار، تحصیل، فعالیت و حتا زندگی را از دست‌ داده‌اند.»

این جنبش به موارد زیر به عنوان نمونه‌ای از ستم‌های گروه طالبان علیه مردم افغانستان اشاره کرده‌ است:

1. افزایش بیکاری و فقر با تسلط طالبان، تعداد زیادی از کارمندان حکومت پیشین، به‌ویژه زنان و کسانی که در نهادهای امنیتی کار می‌کردند، از کار برکنار و از تأمین معیشت خانواده‌های‌شان عاجز شدند که در نتیجه ده‌ها هزار نفر، منبع تأمین معیشت‌شان را از دست داده اند. همچنان بسیاری از شرکت‌های خصوصی و مؤسسات بین‌المللی نیز با تسلط طالبان، فعالیت‌های‌شان را در افغانستان متوقف نمودند که در نتیجه، تعداد زیادی از کارمندان و نیروهای کاری آنان، بیکار و منبع درآمدشان را از دست دادند.

2. افزایش ترور و قتل‌های مرموز: در حالیکه رهبری گروه طالبان در آغاز تسلط شان بر کشور، عفو عمومی اعلام کرده بود؛ اما ما هرروز شاهد قتل‌ها و ترورهای مرموز کارمندان و منسوبین نیروهای امنیتی حکومت پیشین در گوشه و کنار کشور بوده و هستیم، علاوه بر این، طالبان به‌صورت آشکار نیز، مخالفین خود و منسوبین نهادهای امنیتی حکومت پیشین را به بهانه‌های مختلف، بازداشت، شکنجه و حتی به قتل می‌رسانند. علاوه بر آنها، حتی مردم و شهروندان عادی کشور را نیز به بهانه‌ های مختلف از قبیل داشتن اسلحه و… بازداشت، شکنجه و آن‌ها را جریمه می‌کنند.

3. ممنوعیت دختران از تحصیل: طالبان از همان ابتدای تسلط‌شان بر کشور، دختران صنوف شش به‌بالا را از تحصیل که ابتدایی‌ترین حق انسانی و طبیعی هر فرد است، محروم و دروازه‌های مکاتب را بر روی آنان بستند، در طول این یک‌سال، تلاش‌های جنبش‌ها و فعالین حقوق بشری داخلی و حتی فشارهای بین‌المللی برای بازگشایی مکاتب دخترانه، مؤثر واقع نشده و طالبان به خواست‌های برحق نهادهای داخلی و بین‌المللی، تن نداده و همچنان دروازه‌های مکاتب را بر روی دختران بالاتر از صنف شش، بسته نگه‌داشته‌اند.

همچنان بخوانید

زنان معترض به قید ضمانت از بند طالبان رها شدند

زنان معترض به قید ضمانت از بند طالبان رها شدند

8 حمل 1402
رقیه ساعی

رقیه ساعی به قید ضمانت از بند طالبان رها شد

7 حمل 1402

4. ممنوعیت کار برای زنان: طالبان با تسلط‌شان بر کشور، کار و فعالیت‌های اجتماعی زنان را جز در بخش معارف، بهداشت و درمان، در سایر ادارات دولتی و موسسات خصوصی ممنوع نموده اند. این امر برای زنان به‌ صورت عموم و برای زنانی که سرپرست و نان‌آور خانواده بودند به‌طور خاص، مشکلات فروانی را ایجاد کرده است. طالبان برای اینکه زنان را به‌کلی از فعالیت‌های اجتماعی محروم و آنان را در پستوی خانه‌ها زندانی کنند، وزارت امور زنان را نیز به‌طورکلی منحل و از تشکیلات اداری افغانستان حذف نمود اند.

5. ممنوعیت زنان از مسافرت: طالبان در ادامه‌ی وضع قوانین محدودکننده برای زنان، فرمان صادر کرد که زنان و دختران نمی‌توانند، بدون محرم از یک شهر به شهر دیگر در داخل کشور و یا بیرون از کشور، مسافرت نمایند، این فرمان زنان افغانستان را با دشواری‌ها و مشکلات زیادی مواجه نموده است؛ زیرا اگر دختر یا زنی به‌خاطر انجام کاری نیاز به مسافرت داشته باشد، باید یکی از اعضای مرد خانواده را نیز از کار بیکار کرده و هزینه اضافی سفر یک مرد که او را همراهی می‌کند، نیز بپردازد.

6. حکومت تک‌قومی: طالبان با تسلط شان بر کشور، اقوام مختلف ساکن در افغانستان را به‌ حاشیه رانده و حکومت به‌ صورت انحصاری در اختیار یک قوم قرار گرفته است، تلاش‌های داخلی و بین‌المللی برای ایجاد یک حکومت همه‌شمول که از تمام اقوام و اقشار مردم افغانستان نمایندگی نماید، بی‌نتیجه مانده و طالبان در طول یک‌سال گذشته، به خواسته‌ها و مطالبات داخلی و بین‌المللی در ایجاد یک حکومت همه‌شمول تن نداده‌اند.

7. محدودیت رسانه‌ها: با تسلط طالبان، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها که یکی از مهم‌ترین دستاوردهای بیست‌ساله‌ی مردم افغانستان محسوب می‌شد، از بین رفت، در طول یک‌سال گذشته ما شاهد موارد متعددی از خشونت طالبان با روزنامه‌نگاران و خبرنگارانِ رسانه‌ها بوده‌ایم، این امر ضمن آنکه دسترسی مردم افغانستان را به اطلاعات شفاف از وضعیت کشور، ناممکن ساخته، فرار گسترده اهالی رسانه و خانواده مطبوعات را از کشور نیز در پی داشته است.

8. تداوم کشتارهای هدفمند قومی: با تسلط طالبان بر کشور، کشتار هدفمند منسوبین قوم هزاره که در زمان حکومت پیشین شروع‌شده بود، همچنان تداوم یافت و ما موارد زیادی را شاهد بوده ایم که هزاره‌ها در شهرهای مختلف افغانستان مورد حمله هدفمند و کشتار سیستماتیک قرار گرفتند و طالبان در قبال تأمین امنیت این مردم و توقف کشتار هدفمند آنان هیچ اقدامی نکردند و تنها در روزهای پایانی دهه‌ی عزاداری ماه محرم، بیش از 120 نفر از هزاره‌ها در چندین حمله‌ی هدفمند بر مجالس عزاداری‌شان در شهر کابل، کشته و زخمی شدند.

در همین حال، «جنبش زنان افغانستان برای عدالت و آزادی» در آستانه‌ی یک‌سالگی سقوط حکومت جمهوری و تسلط گروه طالبان بر کشور، 15 آگوست، از جامعه‌ی جهانی، سازمان ملل، سازمان حقوق بشر و تمام نهادهای بین‌المللی به‌ طور جدی می‌خواهد که طالبان را بیش‌ازپیش تحت‌فشار قرار دهند و آن‌ها را وادار سازند که به قوانین بین‌المللی و رعایت حقوق شهروندان کشور تن دهند و به ظلم، ستم، تبعیض، نقض حقوق بشر و… پایان دهند و تا از به رسمیت‌شناختن آناناین گروه منحیث «حکومت» در افغانستان خودداری نمایند.

همچنین «جنبش زنان افغانستان  برای عدالت و آزادی» بر تداوم مبارزات مدنی علیه گروه طالبان تأکید ورزیده و گفته است که مانند گذشته به مبارزات عدالت‌ طلبانه و حق‌طلبانه‌ی خود ادامه خواهند داد و در برابر فرمان‌ها و قوانین نامشروع و رفتارهای تبعیض‌آمیز و ضدحقوق بشری طالبان، اعتراض خواهند کرد و با وجود همه‌ی تهدیدها و محدودیت‌ها، هرگز از مبارزه‌شان دست برنخواهند داشت.

این بانوان خواستار حمایت مردم و جامعه جهانی شده و گفته است که «انتظار ما از مردم افغانستان، جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی این است که این جنبش و دیگر زنان مبارز افغانستان را که در قالب جنبش‌های مختلف، مبارزه می‌کنند، تنها در میدان نگذارند و از مبارزات حق‌طلبانه‌ی آنان حمایت نمایند.»

موضوعات مرتبط
کلمات کلیدی: اعتراض زنان علیه طالبانجنبش زنان برای عدالت و آزادی
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
ازدواج اجباری در بدل قرض پدر
گزارش

پدرم مرا در بدل قرضش به شوهر داد

25 حوت 1401

پدرم بی‌کار بود، مدت‌ها می‌شد که کار نمی‌کرد و درآمدی نداشت. نه نفر در خانه نان‌خور بودیم و فقط پدرم نان‌آور بود. ما چهار خواهر و چهار برادر بودیم که با پدر و مادرم یک‌جا ده نفر...

بیشتر بخوانید
تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد
هزار و یک شب

تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد

6 حمل 1402

یاسمن ۳۵ ساله است. زن قد کوتاه و لاغر اندام، با چشمان بادامی و رنگ گندمی که از فرط کار و فشار زندگی در دیار غربت دور چشمانش چین و چروک برداشته و قدش خمیده است.

بیشتر بخوانید
عید زنان
هزار و یک شب

مردان عید دارند و زنان پاک‌کاری

5 حمل 1402

روز اول نوروز است. لباس و شال آبی‌رنگ و خامک‌دوزی را پوشیده‌ برای مبارک‌گویی سال نو راهی خانه‌ی اقوام و دوستانم شده‌ام. از دروازه که خارج می‌شوم، وارد جاده‌ی عمومی می‌شوم. نرم نرم باران می‌بارد. 

بیشتر بخوانید
نامادری
هزار و یک شب

نامادری

2 حوت 1401

مادرم که فوت شد، پدرم ازدواج مجدد کرد. زندگی ما از این رو به آن رو شد. نامادری‌ام تا که اولاد‌دار نشده بود با ما خوب رویه می‌کرد. اولاددار که شد رویه‌اش تغییر کرد.

بیشتر بخوانید
صابره
هزار و یک شب

سرنوشت صابره؛ از میز مطالعه به دود آشپزخانه

2 حمل 1402

صابره، 17 ساله، تازه امسال مکتب را به پایان رسانده است. در حالیکه هنوز با اعتماد به نفس می‌گوید لیسانس خود را از یک دانشگاه معتبر بین‌المللی خواهد گرفت، احساس می‌کند وضعیت کشور او را به سوی قفس تنور و آشپزخانه می‌راند.

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00