نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

درس‌هایی از اعتراضات اخیر ایران برای افغانستان

  • نیمرخ
  • 3 میزان 1401
images-7

حسنا مسعودی- خبرنگار آزاد

مرگ مهسا امینی، دختر ایرانی، جنبش بی‌سابقۀ ضد دولتی را در ایران به دنبال داشت. تقریباً تمام شهرهای ایران شاهد اعتراضات بی‌سابقۀ ضد دولتی بود. زنان و دختران ایرانی با خشم و انزجار از رژیم آخوندی جمهوری اسلامی، روسری را برداشته و به خیابان ریختند و در برخی شهرها چادرهای‌شان را به آتش کشیدند. این اعتراض در تاریخ جمهوری اسلامی سابقه نداشته است. اعتراضات سیاسی و اجتماعی همواره در ایران وجود داشته است.

اما نخستین‌بار است که یک اعتراض مدنی-اجتماعی زنان را در کشور همسایۀ ایران شاهد هستیم. این اعتراضات در داخل ایران منحصر نماند. هزاران ایرانی در اروپا و امریکا به مرگ دختر جوان مهسا امینی، واکنش نشان دادند و به اعتراض دست زدند. رسانه‌های بین‌المللی اعتراضات ایران را به طور گسترده بازتاب دادند. برخی رسانه‌ها پیش‌بینی کردند که تداوم اعتراضات می‌تواند پایه‌های جمهوری اسلامی را متزلزل سازد. به هر روی، مرگ مهسا و در پی آن اعتراضات خیابانی و مردمی، برای کشور ما افغانستان که در یک وضعیت نسبتاً مشابه به سر می‌برد، درس‌های مهم و قابل توجه داشت.

در افغانستان، حوادث خبرساز و جدی به پیمانه‌ای است که مجال تمرکز و تحلیل یک مسألۀ خبری را نمی‌دهد.

در پی پخش ویدیوی غم‌انگیز و ناراحت‌کنندۀ الاهه دانشجوی طب دانشگاه کابل که از طرف یک مقام طالبان به زور به نکاح در آورده شده بود و با شکنجه، تحقیر، توهین و زندان روبرو گردیده بود، موج گسترده‌یی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های افغانستان به راه افتید. اما این موج به قدری زودگذر و مقطعی بود که اکنون هیچ کسی از سرنوشت الاهه نمی‌پرسد. الاهه پس از نشر ویدیو گفت که ممکن است دیگر او زنده نماند. یک ماه پس از رسانه‌ای شدن داستان دردآور الاهه، هیچ کسی نمی‌داند که چه بر سر وی آمده  است.

برخی منابع گزارش دادند که الاهه از سوی طالبان بازداشت شده و به مکان نامعلومی منتقل گردیده است. شماری اعلام کردند که الاهه به مکان امنی منتقل گردیده است. به هر روی، با توجه به خفقان حاکم بر افغانستان، به نظر نمی‌رسد الاهه به جای امنی انتقال یافته باشد. احتمال زیاد می‌رود که وی از سوی طالبان بازداشت شده باشد و یا حتا به قتل رسیده باشد. الاهه با پخش ویدیوهایی از عملکرد مقام سابق طالبان، صدمۀ جدی به حیثیت و وقار نداشتۀ طالبان وارد کرد. طالبان حتماً از او انتقام خواهند گرفت. از طالبان هیچ چیزی بعید نیست. آن‌ها به اندازۀ کافی زن‌ستیز هستند و هیچ‌گونه فعالیت عمومی و اجتماعی زنان را بر نمی‌تابند. اما نکتۀ مهم این است گروه‌هایی که مدعی دفاع از حقوق زنان و دادخواهی از اقشار آسیب‌پذیر و تحت ستم هستند نیز قضایای حساس این چنینی را زود فراموش می‌کنند. از رسانه‌ای شدن داستان الاهه زمان زیادی نمی‌گذرد، اما پس از یک ماه این داستان نهایت اندوه‌ناک به باد فراموشی سپرده شده است.

دید اکثر گروه‌ها به مسایل مربوط به زنان پروژه‌ای و کوتاه‌مدت است. اینگونه قضایا تا هنگامی مورد توجه قرار می گیرد که افکار عمومی به آن متمرکز باشد. پس از آن کاملاً به بادفراموشی سپرده می‌شود.

زنان افغانستان در این یک سال مبارزات نفس‌گیر و بی‌مانندی داشتند. این مبارزات و تلاش‌ها، از سوی مردان افغانستان مورد حمایت قرار نگرفت. زنان به تنهایی در برابر طالبان ایستادند و از میلۀ تفنگ و از خشونت طالبان نهراسیدند. بیشترین دردسر و چالش را در برابر رژیم تمامیت خواه طالبان زنان ایجاد کردند. آنان از مشروعیت جهانی طالبان جلوگیری کردند. آن‌ها چهرۀ واقعی طالبان را در سطح بین المللی برملا ساختند. آنان نشان دادند که طالبان تغییر نکرده‌اند و همچنان معتقد به باورها و رفتار قرون وسطایی هستند که در دهۀ نود میلادی دنبال می‌کردند. اما چگونه شده است که این مبارزات نتوانسته است تأثیر جنبش اجتماعی زنان ایران را داشته باشد؟

واضح است که جنبش زنان ایرانی با پشتیبانی آحاد مردم روبرو گردیده است. به استثنای یک حلقۀ کوچک که منافع شان با موجودیت جمهوری اسلامی ایران گره خورده است، اکثریت مردم ایران از این جنبش اجتماعی حمایت کردند. ممکن است این جنبش نتواند رژیم آخوندی را سرنگون کند. اما قطعاً یک نقطۀ عطف در تاریخ مبارزات زنان ایرانی خواهد بود.

این جنبش می‌تواند فصل تازه‌ای را در مناسبات اجتماعی ایران رقم بزند. هراس و نگرانی مقامات ایرانی از اعتراضات اخیر به خوبی نشان دهندۀ تأثیرگذاری اعتراضات اخیر در آن کشور است. ما مردم افغانستان از همبستگی اقشار مختلف ایرانی بیاموزیم و برای برچیدن بساط استبداد، ستم و تحجر باید دست به دست هم بدهیم. زنان افغانستان به تنهایی نمی توانند وضعیت نامطلوب کنونی را عوض کنند. ما برای ایجاد یک تغییر بزرگ نیاز مند همبستگی زنان و مردان و بلند کردن صدای اعتراضی شان در برابر گروه تروریستی طالبان هستیم.

همچنان بخوانید

<strong>نبیل: زنان در افغانستان و ایران پیشتاز مبارزه با افراطیت دینی هستند</strong>

نبیل: زنان در افغانستان و ایران پیشتاز مبارزه با افراطیت دینی هستند

4 میزان 1401
زنان افغانستان برای مهسا امینی مراسم شمع‌افروزی برگزار کردند

زنان افغانستان برای مهسا امینی مراسم شمع‌افروزی برگزار کردند

2 میزان 1401
موضوعات مرتبط
کلمات کلیدی: ایرانمهسا امینی
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
کودک همسری
گوناگون

خاطرات عروس ۱۱ ساله

5 حوت 1401

قسمت دوم | بعد از «شب زفاف» تا هفت ماه با شوهرم همبستر نشدم. چون ترسیده بودم و شب زفاف برایم شبیه یک کابوس شده بود.تا آنجا که می‌توانم بگویم بدترین قسمت زندگیم آن شب بود.

بیشتر بخوانید
کودک همسری
هزار و یک شب

خاطرات عروس 11 ساله

5 حوت 1401

قسمت اول‌ |‌ روزی که عروس شدم هنوز به بلوغ نرسیده بودم. پوشیدن پیراهن «خال سفید» و چادر سبز گلدار مرا از بقیه متفاوت نشان می‌داد، به همین خاطر حس غرور داشتم و خود را از همه برتر...

بیشتر بخوانید
هبوط در تاریکی
هزار و یک شب

هبوط در تاریکی؛ روایت دردناکِ مینه از کودکی تا بزرگ‌سالی

30 سنبله 1402

مینه (مستعار) دختری ۲۸ساله است که خاطرات زنده‌گی‌اش از کودکی تا بزرگ‌سالی، چیزی جز پژواکِ درد و مظلومیت نیست. او از کودکی، مورد سوءاستفادۀ جنسی شوهرعمه‌اش قرار می‌گیرد و این اتفاق، سرآغازی برای سقوط ممتدِ...

بیشتر بخوانید
تراژدی چهار‌بُعدی؛ 25 سال اسارت یک زنِ افغانستانی به‌دست برادرش
مقالات

تراژدی چهار‌بُعدی؛ 25 سال اسارت یک زنِ افغانستانی به‌دست برادرش

2 میزان 1402

«نیک‌بخت، یک زن افغانستانی که 25 سال پیش توسط برادرش در دخمه‌یی تاریک زندانی شده بود، بالاخره توسط مأمورانِ طالبان آزاد می‌شود و درحالی‌که در بدترین وضعیت صحی قرار دارد، برای برادرش مجازات نمی‌خواهد.» 

بیشتر بخوانید
طوق تلخِ نازایی بر گردنِ شیرین
گزارش

طوق تلخِ نازایی بر گردنِ شیرین

28 سنبله 1402

شیرین نام دارد اما در تمام دوران‌ زنده‌گی‌اش طعم شیرینی را نچشیده و همیشه با اتفاقات تلخِ زنده‌گی همدم بوده است.

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
  • ستون‌ها
    • زنان و مهاجرت
    • نخستین‌ها
EN