هزاران معترض متشکل از مهاجران افغانستانی و شهروندان اروپا از شهرهای مختلف آلمان و دیگر کشورهای اروپایی در اعتراض به کشتار هدفمند هزارهها در افغانستان در شهر برلین مظاهره کردند.
این تظاهرات مردمی روز شنبه، ۱۲ قوس ۱۴۰۱ خورشیدی(سوم دسامبر ۲۰۲۲ میلادی) در شهر برلین، پایتخت آلمان برگزار شد.
معترضان در این تظاهرات با شعار «نسل‌کشی هزارهها را متوقف کنید»، کشتار مردم ملکی، زنان و کودکان هزاره و کوچ اجباری هزارهها توسط گروه تروریستی طالبان را محکوم کردند.
این تظاهرات که به شکل راهپیمایی در سطح شهر برلین برگزار شد از مقابل دفتر صدراعظم آلمان آغاز و بعد از یک‌ونیم ساعت پیاده‌روی در جاده‌های این شهر در جلوی درب پارلمان آلمان با اجرای نمایش، ایراد بیانیه‌ها و قطع‌نامه پایان یافت.
این معترضان کشتار هدفمند هزارهها در افغانستان را «نسل‌کشی» خواندند و با تاکید بر مبارزه‌ی مدنی برای پایان بخشیدن به این جنایت هولناک، از جامعه جهانی خواهان اقدامات عملی شدند.
مرتضا رحیمی، عضو شورای جهانی هزاره و یکی از هماهنگ‌کنندگان این تظاهرات گفت: «ما در مقابل نسل‌کشی هزارهها سکوت نمی‌کنیم و مبارزات مدنی خود را ادامه می‌دهیم. هرچند سیاست کشور آلمان در مقابل طالبان هنوز شفاف نیست ولی ما با تداوم بخشیدن به دادخواهی مان می‌توانیم صدای مردم هزاره را به گوش جهانیان برسانیم.»
او در رابطه با استقبال مردم از این تظاهرات گفت: «با توجه به هوای سرد و زیر صفر درجه سانتی‌گراد شهر برلین، سهم‌گیری مردم بسیار عالی بود و ما توانستیم با راهپیمایی یک و نیم ساعته در سرک‌های برلین این موضوع را به گوش مردم آلمان برسانیم.»
آقای رحیمی تاکید کرد که دادخواهان مصمم هستند تا زمانی که به نتیجه‌ی مطلوب نرسند به این مبارزه‌ی مدنی جهت یافتن راه حل برای محافظت از هزارهها ادامه دهند.
آنها از سازمان ملل، اتحادیه اروپا و دولت آلمان خواستند که نسل‌کشی هزارهها را به رسمیت بشناسند.
این معترضان همچنین خواستار ایجاد یک کمیسیون حقیقت‌یاب برای بررسی نسل‌کشی هزارهها، محاکمه عاملان آن و تامین عدالت در حق قربانیان شدند.
مهاجرت گسترده‌ی هزارهها در اثر کوچ‌های اجباری، قتل و کشتار گسترده و فقر و تبعیض علیه هزارهها خوانده شد که باعث مهاجرت گسترده‌ی این گروه قومی از افغانستان شده است.
مریم صمیمی، یکی از معترضان در این تظاهرات گفت: «گروه طالبان شرایطی را پیش آورد تا ما کشور خود را ترک کنیم، اما باید بدانند، ما هر جایی که باشیم نمی‌گذاریم آنها از جامعه‌ی جهانی مشروعیت بگیرند؛ زیرا ما همواره جنایت‌های طالبان را به گوش جهانیان خواهیم رساند.»
تظاهرات کنندگان شهر برلین در قطع‌نامه‌ی خود به ریشه‌ی تاریخی نسل‌کشی هزارهها نیز اشاره کرده و نوشته‌اند: «از منظر تاریخی، پس از نسل‌کشی ویرانگر عبدالرحمان خان در اواخر قرن ۱۸ میلادی و تحمیل بردگی، محرومیت و تبعیض ساختاری و تمام عیار بر این مردم، در حکومت طالبان در 1990 میلادی حداقل 9 قتل عام بر مردم هزاره صورت گرفته است. براساس یافته‌های دیدبان حقوق بشر، طالبان بیش از 2000 تن انسان هزاره را در شهر مزارشریف قتل عام کردند. منابع دیگر تعداد این قربانیان را بیش از 15 هزار تن ثبت کرده‌اند.»
رضا سروری، یکی دیگر از معترضان گفت: «ظلم و جنایت به خودی خود پایانی ندارد، بلکه باید آن را پایان داد و نگذاریم این چرخه ادامه یابد. ما با دادخواهی به مبارزه ادامه می‌دهیم تا به نسل‌کشی هزارهها در افغانستان پایان دهیم.»
تظاهرات کنندگان در قطع‌نامه پایانی خود گفته‌اند که حملات سیستماتیک و هدفمند علیه هزارهها، تمامی مصادق نسل‌کشی را دارا است و سازمان ملل و جامعه جهانی باید این نسل‌کشی را به رسمیت بشناسند.
آنها مطالبات خود را در پایان تظاهرات چنین مطرح کردند:
1 .سازمان ملل متحد و جامعه جهانی ماهیت حملات سیستماتیک تروریستی علیه مردم هزاره در افغانستان را به رسمیت بشناسند. این حملات مشخصه‌های لازم نسل‌کشی را در خود دارند.
2 .سازمان ملل متحد، امریکا و اتحادیه اروپا اقدامات عملی را برای حفاظت از مردم هزاره در افغانستان روی دست گیرند و یک سیستم حفاظت از مردم هزاره در افغانستان با کمک و نظارت بین‌المللی و رسیدگی به قربانیان و بازماندگان حوادث تروریستی ایجاد کنند.
3. دادگاه کیفری بین‌المللی باید پرونده نسل‌کشی هزارهها در افغانستان را باز نموده و تحقیقات خود را پیرامون نسل‌کشی، جرایم جنگی و جنایات علیه بشریت در مورد هزاره‌های افغانستان شروع نماید.
4. از جامعه جهانی و کشورهای پناهنده‌پذیر می‌خواهیم تا وضعیت ویژه و آسیب‌پذیری خاص مردم هزاره در افغانستان را که قرن‌ها است مورد تبعیض، تعقیب، شکنجه و کشتار جمعی قرار دارند، در نظر بگیرند و اسکان مجدد آنها را در اولویت قرار دهند.
5. طالبان نهادهای ملی حقوق بشر مانند کمیسیون مستقل حقوق بشر را لغو کرده است، در غیاب این سازمان‌های نظارتی محلی، فرهنگ معافیت از مجازات گسترش یافته است؛ بنابراین، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد باید فورا یک مکانیسم کارا برای تحقیق جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در افغانستان ایجاد کند.
6. جامعه مهاجر افغانستانی و سازمان‌های دیاسپورا با قربانیان حملات تروریستی در افغانستان در تماس هستند. آنها به اطلاعات دست اول دسترسی دارند. دولت آلمان و اتحادیه اروپا باید از جامعه مهاجر و سازمان‌های دیاسپورای افغانستانی و ابتکار عمل این سازمان‌ها حمایت نمایند تا این سازمان‌ها از طریق نظارت، مستندسازی و دفاع از حقوق قربانیان، در ثبوت نسل‌کشی بر مردم هزاره و جلوگیری از تکرار چنین جنایات جنگی نقش بازی کنند.
همزمان با این گردهمایی بزرگ مردمی در شهر برلین آلمان، کاربران در شبکه‌های اجتماعی به ویژه در توییتر نیز کارزار «نسل‌کشی هزارهها را متوقف کنید» با هشتگ #StopHazaraGenocide به این دادخواهی پیوستند و ده‌ها هزار بار این هشتگ را توییت و همرسانی کردند.
فعالان این کارزار دادخواهی در توییتر نیز با نوشتن در مورد قضایای کشتار هدفمند هزارهها طی ۱۳۰ سال گذشته، خواهان به رسمیت شناختن نسل‌کشی هزارهها توسط جامعه جهانی و اقدامات عملی برای محافظت از هزارهها شده‌اند.
در تازه‌ترین رویدادهای هدفمند علیه هزارهها، حدود دو ماه پیش مرکز آموزشی کاج در غرب کابل هدف حمله انتحاری قرار گرفت که در آن دست‌کم 58 دختر و پسر نوجوان کشته و 116 تن دیگر زخمی شدند و حدود دو هفته قبل گروه طالبان در مرکز ولایت دایکندی بر خانه‌ی افراد ملکی حمله کرده و دو خانواده را به شمول کودکان قتل عام کردند. در این حمله تروریستی هشت نفر به شمول چهار کودک کشته شده، سه نفر به شمول یک زن زخمی شده‌اند و جنگجویان طالبان شش نفر را با خود برده و یک عضو خانواده هنوز مفقودالاثر است.
