گروه تروریستی طالبان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده‌اند که پس از این دروازه‌های تمامی دانشگاه‌های خصوصی و دولتی به روی دختران بسته است. این دستور که متن آن در شماری از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، نشان می‌دهد که تصمیم ممنوعیت دختران از دانشگاه در جلسه کابینه طالبان گرفته شده و از سوی ندامحمد ندیم، وزیر گروه طالبان برای تحصیلات عالی با امضای یک مکتوب رسمی به تمامی دانشگاه‌ها ابلاغ شده است.
ممنوعیت دختران از دانشگاه درحالی اعلام می‌شود که شماری از نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، نمایندگان ویژه آمریکا و اتحادیه اروپا در امور افغانستان، تلاش داشتند طالبان را برای بازگشایی مکاتب دخترانه که از آغاز تسلط این گروه برافغانستان بسته شده بود، متقاعد کنند.
شماری از سیاستمداران افغانستان نیز در ماه‌های گذشته به صورت غیررسمی برای طالبان لابی می‌کردند و در تلاش این بودند که با خریدن زمان بیشتر برای طالبان، تغییر نظر طالبان در زمینه آموزش و کار زنان ممکن خواهد بود. چیزی که اکنون و با صدور حکم تازه‌ي طالبان بطلان آن روشن شده است.
با صدور حکم ممنوعیت زنان از دانشگاه در واقع پازل طالبان برای حذف کامل زنان از تمامی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کامل شد. پیش از این طالبان زنان و دختران را از رفتن به مکتب در دوره متوسطه، کار، سفر، ورزش، رفتن به اماکن تفریحی و حتا حمام، ممنوع کرده بودند و اما جالب این بود که اجازه داده بودند دختران در دانشگاه به درس خود ادامه دهند. این تناقض هم برای بخشی از نیروهای تندرو طالبان آزاردهنده بود و هم از طرف دیگر امید واهی را برای جامعه بین‌المللی و لابی‌گران طالبان در بیرون از افغانستان زنده نگهداشته بود.
لابی‌گران گروه تروریستی طالبان همواره رفتن دختران به دانشگاه‌ها را دستاویزی کرده بودند برای اینکه طالبان مکاتب دخترانه را نیز بازخواهند کرد، اما اقدام طالبان برای بستن دانشگاه به روی دختران و زنان، حالا هیچ سوالی را در رابطه به دیدگاه این گروه نسبت به زنان باقی نگذاشته است که طالبان یک رژیم آپارتید جنسیتی است.
خبر ممنوعیت دختران از دانشگاه درست در روزی اعلام شد که شورای امنیت سازمان ملل متحد در جلسه‌ای در مورد افغانستان به گزارش‌های رییس هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان(یوناما) گوش می‌دادند و از طالبان خواستند حقوق بشر را در افغانستان رعایت کنند.
چنین اقدامی از سوی طالبان آنهم در چنین روزی،چنگ و دندان نشان طالبان به جهان کنونی و نظم کنونی جهان است. واقعیت امر این است که برخورد سهل‌انگارانه و پر از تناقض جهان و در راس، ایالات متحده آمریکا با طالبان، این پیام را به گروه طالبان مخابره کرده که دست آنها در افغانستان باز است و ارزش‌هایی مانند حقوق بشر، در بیرون از جغرافیای غرب، قصه سیاسی بیش نیست. قصه‌ای که در ۲۰ سال گذشته پررنگ بود و اکنون دیگر اهمیتی ندارد.
ادامه برخورد دوگانه با ارزش‌های چون حقوق بشر و چشم‌پوشی و اغماض از نقض گسترده حقوق بشر توسط طالبان از سوی جهان بدون شک که وضعیت مردم افغانستان، به ویژه زنان این کشور را بیش از هرزمان دیگری تیره و تار خواهد کرد؛ صد البته که پیامد چنین اقداماتی تنها به افغانستان محدود نخواهد ماند.
افراط‌گرایی مذهبی که در یک سال پس از بازگشت طالبان به وضوح رشد سریع آن را شاهد بوده‌ایم، هیولای خطرناکی است و خطر آن به هیچ وجه فقط و فقط به افغانستان محدود نمی ماند.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که جهان علیه رژیمی که آپارتاید جنسیتی را رسمیت بخشیده است، اقدام کند. قطع هر نوع رابطه در هرسطحی، اعمال تحریم‌های گسترده از جمله ممنوعیت سفر بر تمامی رهبران و فرماندهان طالبان که شامل کشورهای منطقه و همسایه نیز شود، قطع تمامی کمک‌هایی که طالبان به صورت غیرمستقیم از آن مستفید می‌شوند، گزینه‌هایی است که جامعه جهانی می‌توانند فورا روی‌دست بگیرند. در غیر آن، اعتبار نظم کنونی جهان بدون شک در باور میلیون‌ها انسان در سراسر کره زمین فرو خواهد ریخت و این چیزی نیست که جهان آشفته کنونی بتواند از پس آن برآید.
