نویسنده: زرقا یفتلی
مسئول نهاد تحقیقی حقوق زنان و اطفال و عضو بورد شبکه منطقوی زنان
بستن درب دانشگاه‌ها به روی دختران دانشجو، تکمیل حلقه‌ی جنایت طالبان در برابر زنان و دختران افغانستان است. با مسلط کردن این گروه بر کشور، پیش‌بینی ما همین بود که طالب، پیوسته و به ترتیب حقوق زنان را سلب خواهد کرد. چون این گروه به صورت اندیشه‌ای با آزادی، عدالت و تمامی ارزش‌های انسانی و مدنی، دشمنی دارد.
ما پیوسته گفتیم و می‌گوییم که طالب همان گروه دهشت‌افگن و جاهل است که در دور نخست حاکمیتش مردم افغانستان تجربه کرده و جهانیان دیدند. گروهی که در بیست سال گذشته با حمله به شهر‌ها، مکاتب، ورزشگاه‌ها، شفاخانه‌ها و دانشگاه‌ها، هزاران انسان اعم از پیر و جوان و زن و کودک را با بی‌رحمانه‌ترین وجه با حملات انتحاری از بین بردند و یا با گلوله به رگبار بستند. همان گروهی که زنان را در ورزشگاه تیرباران می‌کرد و در بازار به شلاق می‌بست.
طالبان همان گروهی است که با آزادی، عدالت، برابری و تمام آن مولفه‌ها و ارزش‌هایی که یک جامعه‌ی انسانی را از یک جامعه غیرانسانی متمایز می‌سازد، دشمنی دارد.
با آنکه اکثریت سران آن در فهرست سیاه و تروریستی سازمان ملل قرار داشته و زیر پیگرد بودند، در یک معامله آشکار زلمی خلیلزاد و فریب آمریکایی‌ها، همچنان به خاطر فساد، بی‌کفایتی و قوم‌گرایی حکومت محمداشرف غنی احمدزی، بر کشور حاکم ساخته شد.
تلخ‌تر این است که با حاکم ساختن این گروه، تعدادی از مردان و زنانی که پسوند فعال مدنی، فعال حقوق زن، خبرنگار و… را داشتند به لابی‌گری برای طالبان پرداختند. آنها در کشورهای مختلف و با استفاده از تریبون‌های بین‌المللی که برای مردم افغانستان اختصاص داده می‌شود بی‌شرمانه برای عادی‌سازی طالب و جنایات این گروه، تلاش کردند و هنوزهم به این سفیدنمایی طالبان ادامه می‌دهند.
این لابی‌گران که سال‌ها به نام فعال حقوق بشر، فعال حقوق زن، فعال مدنی و خبرنگار از منابع مالی و فرصت‌های بی‌شمار جامعه مستفید شدند اکنون در جناح مخالف مردم ایستاده و جهت همراهی و حمایت از تحکیم استبداد طالبان به دروغ از تغییر باورهای طالب و توانایی این گروه در تامین امنیت می‌گویند. حالا باید به جامعه جهانی و همه ثابت شده باشد که طالب، تنها و تنها یک گروه دهشت‌افگن، قوم‌گرا، زن‌ستیز و فاقد تمام اصول و ارزش‌هایی است که یک گروه سیاسی حاکم بر یک کشور باید داشته باشد.
در یک و نیم سال تسلط این گروه، افغانستان با فاجعه‌ی انسانی، فقر، ناامنی و بربادی یک ملت و یک کشور روبرو است. مردم امنیت جانی، مالی، شغلی، غذایـی و روانی ندارند.
کوچک‌ترین اختلاف در برابر این گروه، نتیجه‌اش مرگ و شکنجه‌ی وحشتناک است. اعدام صحرایی، سنگسار زنان، قطع اعضای بدن انسان‌ها در محاکم صحرایی و وحشیانه، تیرباران اسیران جنگی، کوچ اجباری مردم به دلیل قومی، زبانی و مذهبی، فساد و چپاول بیت‌المال، تجاوز به زنان، فعال‌سازی ده‌ها مرکز تربیت تروریستان و به آموزش گرفتن هزاران کودک در این مراکز؛ عملکردهای هرروزه‌ی طالبان و هشدارهای جدی برای آینده‌ی منطقه و جهان است که باید هرچه زودتر جلوش گرفته شود.
راه حل، روی کار آوردن یک نظام قانونی، مردمی و برخاسته از آرای مردم در افغانستان است که در آن حقوق همه شهروندان بدون تفکیک جنسیت و قوم و زبان رعایت شود؛ نه باج دادن بسته‌های نقدی ده‌ها میلیون دالر به صورت هفته‌وار به یک گروه تروریستی و ظالم.
از همه کشورهای منطقه و جهان و سازمان‌های جهانی دخیل در امور افغانستان می‌خواهیم که برای رهایی مردم این کشور از ظلم و جنایت گروه طالبان، اقدام جدی را روی دست بگیرند. بی‌تفاوتی جهان در برابر جنایات طالبان علیه زنان و مردان افغانستان، گروه‌های تروریستی دیگر را برای گروگان‌گیری مردمی و نیز گروه‌های مستبد حاکم در کشورهای دیگر را در سرکوب مردم شان، بیش از پیش تشجیع(دلیر) می‌کند که این خود عامل فاجعه‌ی بزرگ جهانی خواهد شد.
