نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • چندرسانه‌یی
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

زنان افغانستان از جامعه جهانی واکنش تند نه، تغییر نظام می‌خواهند

  • نیمرخ
  • 17 جدی 1401
زنان افغانستان

راكعه آرزو، خبرنگار

زنان افغانستان با توجه به ماهیت، تفکر و نحوه‌ی عملکرد طالبان در عرصه‌های مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهان تغییر نظام هستند نه تغییر طرز تعامل جهان با این گروه که به امید اصلاح و پذیرش ارزش‌های مدنی از سوی طالبان صورت می‌گیرد.

گروه طالبان پس از تسلط مجدد بر افغانستان، زنان را به ‌گونه کامل از حوزه عمومی حذف كردند. حق کار و ‌آموزش زنان را سلب و اعتراض‌های مدنی آنان را با روش‌های خشونت‌بار سرکوب کردند.

طالبان خلاف تمامی تعهدهای حقوق بشری افغانستان عمل کرده‌اند. به بهانه‌های واهی مانند نبود لباس فرم مشخص برای دختران، درس‌نامه آموزشی نادرست و حتا غیراسلامی خواندن روش تدریس در افغانستان، دوره لیسه مدارس و دانشگاه‌ها را به روی دختران بستند. پس از آن، به‌صورت تدریجی زنان را از جامعه حذف کردند.

طالبان نخست، از تعدادی دفاتر دولتی آن‌ها را اخراج کردند و سپس، موسسات خصوصی را مجبور کردند تا بیشتر زنان را از کار اخراج کنند. اما این روند هنوز سرعت نگرفته بود. در دو سه ماه گذشته، طالبان ناگهان چهره اصلی خود را به نمایش گذاشتند. زنان را از رفتن به پارک‌های تفریحی، کافی‌شاپ‌ها، باشگاه‌های ورزشی زنانه و حتا حمام عمومی منع کردند.

همچنین در کنار آن حضور زنان در بیرون از خانه بدون محرم غیرقانونی اعلام شد. طالبان واکنش‌ها به این عملکرد خود را نیز به ‌شدت سرکوب کردند. آن‌ها ده‌ها دختر و زن معترض را بازداشت کرده و مورد شکنجه قرار دادند.

گزارش‌های متعددی از تجاوز جنسی به زندانیان زن در بیشتر شهرهای افغانستان منتشر شده است. طالبان همچنین در برخی از شهرها دختران را به قتل رساندند. ماجرای پیدا شدن جسدهای دختران در کابل، هرات، مزار شریف و بامیان، نمونه‌هایی از همین جنایت‌های ضد بشری طالبان است. اما تمام این نقض‌های حقوق بشری در مقابل رویکرد تازه طالبان، ناچیز به نظر می‌رسد.

گروه طالبان از دو هفته پیش به این سو، برنامه بازگشت به حدود شرعی را آغاز کرده‌اند. چندی قبل، ملا هبت‌الله رهبر گروه طالبان، به پیروانش دستور داد تا مجازات شرعی را که شامل شلاق زدن، قطع دست و پا، سنگسار، سر بریدن و تیرباران در ملأ عام می‌شود، از سر بگیرند. با صدور این دستور از طرف ملا هبت‌الله، به‌ سرعت در چندین شهر افغانستان برنامه‌های اجرای حدود شرعی آغاز شد. طالبان در پروان، بامیان، غزنی، لوگر و چند شهر دیگر، مردان و زنان را شلاق زدند. چند هفته قبل نیز یک مرد را در شهر فراه در غرب افغانستان قصاص و اعلام کردند که در روزهای آینده تعداد بیشتری را این‌گونه مجازات خواهند کرد.

جالب است که واکنش سازمان ملل متحد، نهاد‌های حقوق بشری و سایر کشورها،  باعث ایجاد کوچک‌ترین تغییری در عملکرد طالبان نشده است. برعکس، این گروه به‌صورت طلبکارانه‌ای کشورهای مختلف جهان را به توهین به مقدسات مسلمان‌ها متهم کرده است.

در پی صدور فرمان هبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان مبنی بر تعلیق ادامه تحصیل دختران در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی، نمایندگان کشورهای مختلف و سازمان‌های بین‌المللی واکنش نشان داده و آن را محکوم کردند.

همچنان بخوانید

زنان به چه قیمتی پاکبانی می‌کنند؟

زنان به چه قیمتی پاکبانی می‌کنند؟

18 دلو 1401
نجمه

زنی که برای آینده‌ی دخترش خانه را ترک کرد

17 دلو 1401

وزارت امور خارجه پاکستان از طالبان خواست این تصمیم شان را «دوباره بررسی کنند.» تام وست، نماینده ویژه آمریکا برای افغانستان در توییت‌هایی محدودیت‌های تازه طالبان بر آموزشدختران را «غیرقابل دفاع» خواند. رینا امیری، نماینده آمریکا در امور زنان افغانستان گفت که «جهان در برابر سیاست افراطی طالبان موضع قاطع بگیرد.» کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان گفت که قول می‌دهد آمریکا به حمایت زنان و دختران افغانستان ادامه خواهد داد. ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا گفت: «به عنوان پدر دو دختر، نمی‌توانم تصور کنم که آن‌ها از تحصیل محروم باشند.بنابراین طالبان را با اعمال آنها قضاوت می‌کنیم.» جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا تصمیم طالبان مبنی بر تعلیق تحصیلات عالی برای زنان افغانستان را «یک حرکت غیرعادی در جهان امروز» دانست و آن را «آزار و ستم جنسیتی» و «جنایتی علیه بشریت» خواند. توماس نیکلسن، نماینده اتحادیه اروپا برای افغانستان گفت: «انکار حقوق زنان، مانع توسعه و ثبات افغانستان می‌شود و نقض تعهدات حقوقی بین‌المللی است.»


سازمان ملل متحد نیز مثل همیشه این اقدام طالبان را فقط محکوم کرد و نوشت که «خانواده سازمان ملل و در کل همه سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان با خشم میلیون‌ها شهروند افغانستان شریک هستند و طالبان باید فوری این تصمیم خود را لغو کنند.»

به همين ترتيب ده‌ها کشور ديگر از سطح منطقه و جهان نسبت به اقدام‌های تبعیض‌آمیز گروه طالبان علیه زنان ابراز نگراني كردند و علمکردهای این گروه را «آپارتاید جنسیتی» خواندند.

اما واقعیت‌ این است که محکومیت‌های صوری و نشر اعلامیه به نفسه کارساز نیست. چرا؟ چون خواست مردم به ویژه زنان افغانستان از جامعه جهانی فقط ابراز همدردی نیست، بلکه تأکید مردم افغانستان بر این است که جامعه جهانی بايد اقدام‌های جدی و جديدي براي سرنوشت افغانستان روی دست بگيرند.

تاهنوز تعداد محدودی از کشورهای اروپایی یک‌ونیم سال گذشته، به عنوان یک دوره تسلط طالبان بر افغانستان را «سیاه‌ترین دوره تاریخ این کشور» و «خطر بالفعل برای همه جهان» می‌دانند. با این حال، هنوزهم کار در خور توجه‌ برای مجبور کردن طالبان به رعایت حقوق بشری شهروندان از طرف جامعه جهانی به ویژه کشورهای دخیل در امور افغانستان صورت نگرفته است.

بنابر ماهیت طالبان که برای تصاحب قدرت سال‌ها جنگ و ویرانی را بر مردم افغانستان تحمیل کردند، تفکر تبعیض‌آمیز و مبتنی بر خشونت این گروه و نیز نحوه‌ی عملکرد طالبان در عرصه‌های مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی؛ نمی‌توان به اصلاح و تغییر آنان از طریق تعامل امیدوار بود. از همین رو، تغییر کلیت نظم افغانستان و روی کار آمدن یک نظام دموکراتیک مبتنی بر رأی عموم شهروندان به بحران سیاسی-امنیتی فعلی افغانستان پایان خواهد بخشید وگرنه هدر دادن زمان به امید اصلاح طالبان فقط هزینه‌ی سنگین‌تری بر مردم به ویژه زنان افغانستان تحمیل می‌کند و دیگر نتیجه‌ی مطلوبی در پی نخواهد داشت.

موضوعات مرتبط
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاه‌ها 1

  1. زرینه زابل می گوید:
    1 ماه پیش

    خانم راکعه راه خیلی خوب و درستی را در اخیر مطرح کردند که آن حکومت دموکراتیک که بر آرای مردم استوار باشد و حقوق شهروندی را به رسمیت بشناسد.
    ولی پرسش اساسی این است که حکومت را کی باید برپا بدارد؟
    مردم افعانستان یا جامعه جهانی؟

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
چندهمسری
هزار و یک شب

چندهمسری؛ پاداش زنی که با پول معلمی خرج دانشگاه شوهرش را داد

16 دلو 1401

مروارید در تمام قریه یگانه دختری بود که بیشترین خواستگار را داشت. او دختر باسواد بود و در امور منزل هم به قول زنان قریه، از هر انگشتش هنر می‌بارید. همه می‌خواستند مروارید عروس‌شان شود.

بیشتر بخوانید
زنی که باربار زندگی می‌سازد
هزار و یک شب

زنی که باربار زندگی می‌سازد

13 دلو 1401

گل‌واری 25 سال پیش به خدادا، پسر همسایه‌اش دل می‌بندد و قصه‌ی دلدادگی‌شان نقل مجلس محله می‌شود. قدرت این دلدادگی هردو را به‌هم می‌رساند. پس از دو سال زندگی مشترک، همراه با شوهر و خانواده‌ی...

بیشتر بخوانید
نجمه
هزار و یک شب

زنی که برای آینده‌ی دخترش خانه را ترک کرد

17 دلو 1401

نجمه را در پانزده سالگی به شوهر دادند. خودش می‌گوید به راستی مرا به شوهر دادند، من چیزی از ازدواج نمی‌دانستم.شانزده ساله بود که دختری به دنیا آورد و اسمش را گلنار گذاشتند.

بیشتر بخوانید
ازدواج مجازی
هزار و یک شب

چهار سال ازدواج در فضای مجازی

11 دلو 1401

زندگی در منطقه‌ی اعیان‌نشین شهر کابل به خوبی پیش می‌رفت. بدون هیچ محدودیتی به مکتب رفتم و درس خواندم و برای خودم رویاهایی بافته بودم.

بیشتر بخوانید
زن چهارم
هزار و یک شب

روزی که زن چهارم پدرم پسر زایید

8 دلو 1401

پدرم پسر می‌خواست. او همیشه آرزو می‌کرد که پسردار شود. برای همین چهار بار ازدواج کرد. هیچ‌کس نمی‌توانست با او مخالفت کند. همین‌که حرفی می‌زدیم به دهان ما محکم می‌کوبید.

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل، بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • چندرسانه‌یی
EN