بعد از تصویب سومین قانون اساسی افغانستان در سال 1964 میلادی، برای اولین بار زنان حق رأی و انتخاب شدن به عنوان نماینده مجلس را به دست آوردند.
پس از این تغییرات قانونی، شماری از زنان به مناصب بلند حکومتی تعیین شدند و از جمله کبرا نورزی به عنوان «وزیر صحیه» منصوب شد و نامش به عنوان اولین زنی که در تاریخ افغانستان به مقام وزارت رسیده است، ثبت شد.
کبرا نورزی در سال 1932 در کابل متولد شد و در لیسه ملالی تا صنف دوازدهم درس خواند. او سپس وارد دانشکدهی ساینس دانشگاه کابل شد و در سال 1958 برای ادامه تحصیلات عالی خود به فرانسه رفت.
او پس از فراغت از دانشگاه کابل، به عنوان معاون لیسه ملالی تعیین شد و سپس مدیریت این لیسه را به عهده گرفت. او اولین شهروند افغانستان بود که مدیریت این لیسه را به عهده گرفت و پیش از آن، معلمان فرانسوی این لیسه را مدیریت میکردند.
خانم نورزی در زمان مدیریت خود، کتابخانه لیسه ملالی را توسعه داد و لابراتوار کیمیا و فزیک آن را با تجهیزات متناسب آن زمان، مجهز کرد.
او بین سالهای 1952 تا 1957 علاوه بر مدیریت لیسه ملالی، به عنوان رییس «دانشکدهی نسوان» دانشگاه کابل و رییس موسسه نسوان نیز فعالیت میکرد.
موسسه نسوان در سال 1957 به «د میرمنو تولنه» تغییر نام داد و به عنوان موسسه رسمی در دولت ثبت شد و در راستای بهبود وضعیت زندگی زنان و مشارکت آنها در اجتماع، فعالیت میکرد.
خانم نورزی در سال 1964 میلادی به عنوان عضو «کمیسیون مشورتی تدقیق قانون اساسی» تعیین شد. این کمیسیون 23 عضو داشت و دو نفر از آنها زن بودند؛ کبرا نورزی و معصومه عصمتی.

کبرا نورزی یکبار در سال 1965 به عنوان وزیر صحیه تعیین شد و بار دیگر در سال 1967 به کارش در این مقام ادامه داد و تا سال 1969 این سمت را به عهده داشت.
او در زمان وزارت خود به تمام ولایتها و مناطق دور دست افغانستان سفر کرد، چندین کلینیک و شفاخانه اعمار کرد و «انجمن راهنمای خانواده» را در کابل و ولایتها تأسیس کرد.
روزنامه «کابل تایمز – Kabul Times» در شماره روز دوشنبه، ششم دسامبر 1965 خود تقرر خانم نورزی را به عنوان اولین وزیر زن، نشانهای از رشد اهمیت زنان در افغانستان عنوان کرده بود.
این روزنامه همچنین در شماره بیستم دسامبر همان سال مطلبی با عنوان «نخستین وزیر زن» در مورد کبرا نورزی نوشته و گفته است که او پس از گذشت دو هفته از وزارتش، اکنون میداند که چه اقداماتی باید توسط وزارت صحت عامه انجام شود.
خانم نورزی هیچگاه ازدواج نکرد و از افغانستان خارج نشد و از معدود زنانی بود که در مکانهای عمومی، بدون روسری حضور مییافت.
او در 30 جنوری سال 1986 در منزل شخصی خود واقع در کارته سه کابل وفات کرد و در مقبره «شهدای صالحین» به خاک سپرده شد.