نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

برند بانوی شرقی به مردان واگذار شد

  • صنوبر
  • 21 دلو 1401

یک مدسرا و مرکز تولید لباس‌ که در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی با نام «برند بانوی شرقی» فعالیت داشت پس از محدودیت‌های شدید بر کار زنان، به مردان واگذار شد.

معصومه حیدری ۲۷ ساله، بنیانگذار و صاحب امتیاز برند بانوی شرقی و یکی از زنان کارآفرین در ولایت دایکندی است.

او به نیمرخ می‌گوید که پس از شش سال فعالیت در بازار «جهت استقلال مالی و ایجاد کار برای زنان» به دلیل محدودیت‌های کار زنان، مجبور شده است که این برند زنانه را به مردان واگذار کند.

معصومه شش سال پیش زمانی که با تلاش‌های مکرر نتوانست در بست‌های دولتی و نهادهای غیردولتی وظیفه بگیرد به فکر استقلال مالی و اشتغال‌زایی افتاد و کارگاه خیاطی «برند بانوی شرقی» را در شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی به راه انداخت.

او پس از رونق گرفتن کسب‌وکار این مدسرا و تولید لباس، «کافه و ر‌ستورانت بانوی شرقی» را نیز راه‌اندازی کرد که در هردو بخش حدود ده نفر مصروف کار شده بودند.

اما دیری نگذشت که گروه تروریستی طالبان سر رسید و تمام اهداف و برنامه‌های او و کارمندانش را به خاک سیاه نشاندند.

خانم حیدری می‌گوید پس از ورشکست شدن کافه و رستورانت، میان یأس و امید، کارگاه خیاطی‌اش را سرپا نگهداشته بود، اما اکنون مجبور شده است همان منبع درآمد مالی و تجارت کوچکش را نیز به کارمندان مرد واگذار کند، خود و دیگر زنان همکارش از آن دست کشیده خانه‌نشین شوند.

پس از آمدن طالبان دیگر کسی به کافه نیامد و مردم برای خریدن نان روزمره دچار مشکل شدند، چه رسد به سفارش غذای رستورانت، حدود 500 هزار افغانی سرمایه‌گذاری‌ام به باد رفت. بر در کافه و رستوارنت قفل بزرگی انداختیم و همکارانم خانه‌نشین شدند. چندی بعد با فشارهای مالک ساختمان وسایل و تجهیزات کافه و رستورانت بانوی شرقی را به قیمت ناچیز فروختم و پول اجاره را دادم. اما کارگاه خیاطی را باز نگه داشتیم و دوباره به کار شروع کردیم.

معصومه حیدری

فعالیت یک مرکز تولید لباس‌های زنانه و مردانه که مسئول و کارمند آن زنان باشند، با وجود طالبان در دایکندی کار راحتی نبود.

به گفته‌ی معصومه، با وجودی که شماری از جنگجویان طالبان برای سفارش لباس به کارگاه خیاطی برند بانوی شرقی می‌آمدند اما به بهانه‌های مختلف او را مورد پرسش قرار می‌دادند و فضای کاری را روز به روز برایش تنگ‌تر می‌کردند.

بانو حیدری، برای کارمندان زن و گرفتن سفارش لباس‌های زنانه مجبور شد یک دکان دیگر اجاره کند تا کارمندان و مشتریان زن کامل از مردان جدا باشند.

همچنان بخوانید

خیاطی زنان در خانه

طالبان از خیاطی زنان در خانه هم مالیه می‌گیرند

7 حمل 1402
زنان و کار رسانه‌یی

زنان و تجربه کار رسانه‌ای زیر سلطه‌ی طالبان

27 حوت 1401

با وجودی‌که کرایه دکان بلند بود و اقتصاد پایین مردم هم روی کار ما تأثیر منفی گذاشته بود، بازهم مجبور شدم یک دکان دیگر برای کارمندان زن و مشتری‌های زنانه اجاره کنم تا کاروبار مان را حفظ کنیم؛ چون این تنها منبع درآمد چندین خانواده بود.

اما پس از فرمان گروه طالبان مبنی بر منع کار زنان و بستن خیاطی‌های زنانه، کارگاه خیاطی زنانه‌ی بانوی شرقی نیز بسته شد و معصومه حیدری هم دیگر نتوانست در کارگاه خیاطی‌اش کار کند.

او اکنون مجبور شده است برای جلوگیری از ورشکستی کامل کاروبار خود، چهار نفر کارگر مرد را در کارگاهش نگهدارد، اما خود و بانوان همکارش خانه‌نشین شوند.

خودم به کارگاه خود رفته نمی‌توانم، چون حالا اندک مشتری که داریم مردان اند و هیچ زنی حق ندارد وارد کارگاه‌های خیاطی مردانه شود.

او می‌گوید در این اواخر که خودش دو بار برای انجام بعضی کارهای کوچک به کارگاه خیاطی رفته بود نیروهای طالبان دو کارمندش را به دلیل «مراجعه‌ی یک زن به دکان خیاطی مردانه» زندانی کرده بودند و پس از بازجویی و گرفتن تعهد رها کردند.

پس از بسته شدن کارگاه‌های خیاطی زنانه توسط طالبان، اکنون زنان در اکثر ولایت‌ها از رفتن به کارگاه‌های خیاطی مردانه منع شده‌اند و هیچ خیاطی حق ندارد که سفارش لباس زنانه بگیرد. در شهرهای کوچک مثل نیلی که طالبان در تمام گوشه‌های آن دسترسی دارند، این محدودیت‌ها به شدت اعمال می‌شود.

معصومه حیدری نمونه‌ای از هزاران زن کارآفرین در افغانستان است که طی یک‌ونیم سال اخیر منبع درآمد و تجارت نوپای شان را به خاطر دستورهای زن‌ستیزانه‌ی گروه طالبان، از دست داده‌اند.

موضوعات مرتبط
کلمات کلیدی: حق کار زنانکارکارآفرینی
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
ازدواج اجباری در بدل قرض پدر
گزارش

پدرم مرا در بدل قرضش به شوهر داد

25 حوت 1401

پدرم بی‌کار بود، مدت‌ها می‌شد که کار نمی‌کرد و درآمدی نداشت. نه نفر در خانه نان‌خور بودیم و فقط پدرم نان‌آور بود. ما چهار خواهر و چهار برادر بودیم که با پدر و مادرم یک‌جا ده نفر...

بیشتر بخوانید
تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد
هزار و یک شب

تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد

6 حمل 1402

یاسمن ۳۵ ساله است. زن قد کوتاه و لاغر اندام، با چشمان بادامی و رنگ گندمی که از فرط کار و فشار زندگی در دیار غربت دور چشمانش چین و چروک برداشته و قدش خمیده است.

بیشتر بخوانید
 خاله‌ام از ساده‌لوحی‌ من سواستفاده کرد
هزار و یک شب

 خاله‌ام از ساده‌لوحی‌ من سواستفاده کرد

27 حوت 1401

خاله‌ی صدیقه زمانی‌که متوجه شد میان صدیقه و شریف تفاوت‌های فکری وجود دارد و شریف اندکی از صدیقه ناراضی است، از این فرصت استفاده‌ کرد تا آن‌ها را از هم دور بسازد و این پیوند...

بیشتر بخوانید
نامادری
هزار و یک شب

نامادری

2 حوت 1401

مادرم که فوت شد، پدرم ازدواج مجدد کرد. زندگی ما از این رو به آن رو شد. نامادری‌ام تا که اولاد‌دار نشده بود با ما خوب رویه می‌کرد. اولاددار که شد رویه‌اش تغییر کرد.

بیشتر بخوانید
عید زنان
هزار و یک شب

مردان عید دارند و زنان پاک‌کاری

5 حمل 1402

روز اول نوروز است. لباس و شال آبی‌رنگ و خامک‌دوزی را پوشیده‌ برای مبارک‌گویی سال نو راهی خانه‌ی اقوام و دوستانم شده‌ام. از دروازه که خارج می‌شوم، وارد جاده‌ی عمومی می‌شوم. نرم نرم باران می‌بارد. 

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00