وزیران خارجه زن از کشورهای مختلف جهان در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ، با صدور یک بیانیه مشترک، گفته‌اند که تلاش گروه تروریستی طالبان را برای حذف زنان از جامعه «به شدت محکوم می‌کنند.»
در این بیانیه که توسط وزیران خارجه آلبانیا، بلجیم، کانادا، فرانسه، آلمان، ایسلند، کوزوو، لیختنشتاین، مغولستان، اسلوانیا و آندورا که همگی زن هستند، منتشر شده، آمده است: «فقط در جایی که زنان در امن باشند، همه در امن هستند.»
تانیا فایون، وزیر امور خارجه اسلوانیا در صفحه رسمی فیسبوک خود با همرسانی عکس‌های وزیران خارجه زن از کشورهای مختلف جهان، نوشته است که آن‌ها در یک نشست مشترک که به میزبانی آلمان و کانادا برگزار شده بود، این بیانیه را امضا کردند.
در این بیانیه آمده است که «ما، وزیران خارجه زن در کنفرانس امنیتی مونیخ ۲۰۲۳، یک‌صدا تلاش طالبان برای حذف زنان از تمام عرصه‌های زندگی عمومی را به‌شدت محکوم می‌کنیم».
وزیران خارجه زن جهان در بیانیه‌ی مشترک شان افزوده‌اند که زیر سلطه گروه تروریستی طالبان «زنان از قدم زدن در پارک‌ها منع می‌شوند، در صفحه‌های تلویزیون دیگر ظاهر نمی‌شوند، از حق تحصیل در مکاتب و دانشگاه‌ها منع شدهاند و حالا نیز از کار در بخش کمک‌های بشردوستانه منع شدهاند.»
در بیانیه آنان همچنین آمده است که «طالبان با حذف نیمی از جمعیت افغانستان از جامعه، مرتکب شدیدترین نقض حقوق بشر شده و طالبان آینده‌ی کل کشور را به خطر می‌اندازند.»
این وزیران خارجه گفته‌اند: «ما در این فراخوان برای رفع این محدودیت‌های زنان متحد هستیم، به ویژه در مورد نقش اساسی آن‌ها را در ارائه کمک‌های بشردوستانه به زنان، کودکان و مردان افغانستان که به شدت به آن نیازمند هستند، برگرداند.»
حضور دو زن از افغانستان
کنفرانس امنیتی مونیخ امسال از دو زن از افغانستان دعوت کرده است که در این کنفرانس اشتراک کنند؛ محبوبه سراج و حسنا جلیل.
پیش از تسلط گروه تروریستی طالبان بر افغانستان، همواره یکی از مقام‌های ارشد حکومت در این کنفرانس شرکت و سخنرانی می‌کرد.
حسنا جلیل در صفحه رسمی فیسبوک خود نوشته است که در این کنفرانس «پیشنهاداتی» را در مورد وضعیت افغانستان، ارائه خواهد کرد.
او نوشته است که «روایت‌ساز‌ِ چگونگی وضعیت زنان در افغانستان باید تجارب و داستان‌های قربانیان خشونت و شکنجه طالبان باشند و زنان و دخترانی که مستقیما متضرر از پالیسی‌های طالبان شدهاند.»
خانم جلیل که در نظام جمهوری در افغانستان به عنوان معین پالیسی وزارت امور داخله فعالیت کرده است، گفته که «زنان در داخل افغانستان رهبریت مقاومت مدنی ضد طالبان را داشته باشند و زنان در خارج از افغانستان و جامعه جهانی تسهیل کننده و فراهم کننده امکانات به اساس اولویت‌های آن‌ها باشند.»
او همچنین در مورد نگاه جامعه جهانی به وضعیت زنان افغانستان گفته است که «دیدگاه و تعامل جامعه جهانی به زنان معترض در داخل افغانستان نباید مختص به یک دید قربانی‌محور باشد.»
محبوبه سراج که خود را به عنوان خبرنگار و فعال حقوق زنان معرفی می‌کند، هنوز در مورد سخنانی که در کنفرانس مونیخ ارائه خواهد کرد، معلوماتی نداده است.
اما زنان معترض افغانستان، خانم سراج و شماری دیگر از زنان را که در بیرون از کشور به سر می‌برند و در کنفرانس‌های بین‌المللی دعوت می‌شوند، به «لابی» برای گروه طالبان متهم می‌کنند.
محبوبه سراج در سخنرانی‌هایی که تاکنون در کنفرانس‌های بین‌المللی داشته است، از کشورهای جهان خواسته که با گروه تروریستی طالبان تعامل کنند؛ اما زنان معترض افغانستان می‌گویند که یگانه راه حل مسأله افغانستان «سرنگونی طالبان»است.
حمایت از اعتراضات مردم ایران
وزیران خارجه زن جهان در بیانیه مشترک خود، علاوه بر حمایت از زنان افغانستان، از اعتراض‌های زنان و مردم ایران نیز حمایت کرده‌اند.
در بیانیه آن‌ها آمده است که «ما در کنار زنان و مردان شجاع ایرانی هستیم که هر روز برای حقوق و آزادی خود مبارزه می‌کنند.»
وزیران خارجه زن جهان گفته‌اند که «مبارزه‌ی آن‌ها نشان می‌دهد که همه فقط در جایی امن هستند که زنان در امنیت باشند. نه تنها در ایران و افغانستان، بلکه در سراسر جهان.»
اعتراض‌های زنان و مردان ایران با شعار «زن، زندگی، آزادی» پس از مرگ مهسا امینی، دختر 22 ساله، در بازداشت گشت ارشاد، آغاز شد.
معترضان از آن زمان تاکنون علیه قوانین سخت‌گیرانه جمهوری اسلامی ایران، به ویژه در مورد زنان، اعتراض کرده‌اند و هزاران نفر آن‌ها از سوی نیروهای امنیتی آن کشور بازداشت و صدها نفر نیز کشته شدهاند.
امسال در کنفرانس امنیتی مونیخ، از مقام‌های دولت جمهوری اسلامی ایران دعوت نشده و به جای آن چهره‌های مخالف آن، از جمله دو زن؛ مسیح علی نژاد و نازنین بنیادی، دعوت شدهاند.
