نیمرخ
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
EN
نیمرخ

از مبارزه‌ی زنانه تا روایت مستقلانه

  • نیمرخ
  • 5 حوت 1401

بعد از سقوط دولت جمهوری افغانستان در آگست 2021 میلادی، با وجود وعده‌های گروه‌ی طالبان به جامعه بین‌المللی برای احترام به ارزش‌های حقوق بشری، آن‌ها به نقض حقوق اساسی شهروندان افغانستان پرداخته و اعتراضات مردمی به این رویه‌ی غیرانسانی شان را به بی‌رحمانه‌ترین و خشن‌ترین شیوه سرکوب نموده‌اند.

زنان در این میان، همچنان که بیشترین نقض حقوق و آزادی‌های‌شان را تجربه می‌نمایند، در برابر ستم آشکار گروه طالبان خاموش ننشسته‌اند. آن‌ها دست به تشکیل جنبش‌های متعدد اعتراضی زده و به گونه‌ی خستگی‌ناپذیر و به صورت مستقلانه خواسته‌ها و مطالبات خویش را در اشکال متفاوت اعتراضی پی گرفته‌اند.

تظاهرات در جاده‌ها، تجمعات در مکان‌های سربسته، راه‌اندازی کمپاین‌ها در اعتراض به فرمان‌های زن‌ستیزانه‌ی طالبان و همچنان حضور آگاهانه و فعال در برنامه‌های رسانه‌های داخلی و خارجی از جمله فعالیت‌های جنبش‌های نوپای زنان افغانستان به شمار می‌رود. اگر‌چه از همان آغاز پاسخ گروه‌ جاهل و زورگوی طالب سرکوب، بازداشت و شکنجه‌ی معترضان بوده است، اما زنان نشان داده‌اند که نه‌تنها از مبارزه‌ی بر حق خویش دست‌بردار نیستند، بلکه می‌توانند الگو و الهام‌بخش شجاعت و مقاومت برای تمام مردم افغانستان باشند.

این در حالی است که جامعه بین‌المللی در جریان بیست ‌سال گذشته به بهانه‌ی تأمین حقوق زنان و ایجاد حکومت دموکراتیک، دست به مداخله نظامی در افغانستان زدند؛ ولی روزی که واقعا به آنها نیاز وجود داشت، کشور را ترک نموده و مردم و زنان افغانستان را در برابر ستم و سرکوب آشکار طالبان، رها نمودند. زنان جوان افغانستانی در سراسر کشور زمانی مقاومت در برابر طالبان را شروع نمودند که شهرها، موسسات و نهاد‌ها خالی از حضور‌ تمام مدعیان حقوق زنان، سیاست‌مدار‌ها، گروه‌ها و شخصیت‌هایی بود که در سال‌های گذشته به نام حقوق زنان از انواع امتیازات مادی و سیاسی برخوردار بودند.

می‌توانیم به جرأت ادعا نماییم که زنان معترض افغانستان پس از سقوط جمهوریت توانستند به خوبی برای ایجاد یک روایت و مسیر مستقل مبارزه گام بردارند. اما به نظر می‌رسد، تعدادی از زنان که طی بیست‌ سال گذشته، در بالاترین مناصب قدرت و نفوذ قرار داشته‌اند اما با کارنامه‌ی ناکام کشور را ترک گفتند، مایل هستند تا برای جنبش‌های دختران معترض که در سطح خیابان‌های افغانستان شکل گرفته است، نقش رهبر یا پیشرو را بازی نمایند. تاریخچه و عملکرد گذشته‌ی این زنان نشان می‌دهد که آنان هرگز برای مطالبات زنان افغانستان کار سازمانی و جمعی انجام نداده‌اند؛ بلکه از مسائل زنان به عنوان ابزاری برای کنترل‌گری و امتیاز‌طلبی سیاسی و شخصی شان استفاده نموده‌اند.

زنان و دختران معترض افغانستان معتقدند که جنبش‌های زنان معترض در بنیاد‌های فکری، ارزش‌های سازمانی و اصول فردی با گروه‌ها، افراد، شخصیت‌ها و طرف‌های ناکام گذشته، چه زن و چه مرد، مرز روشن و غیر‌قابل برگشت دارند. ما اجازه نمی‌دهیم که تحت هر نامی، فعالیت‌های مستقلانه و انقلابی زنان، به پای تعدادی از سیاست‌مدارها و شخصیت‌های استفاده‌جو قربانی گردد.

جنبش‌های جوان و نوپای مدنی و اجتماعی زنان پرچم مطالبات و خواسته‌های زنان را با قدرت و اراده بر دوش می‌کشند و مصمم هستند که بدون وابستگی به کدام گروه و شخصیت سیاسی، ائتلاف و یا شبکه‌ی سرتاسری زنان مبارز افغانستان را ایجاد نموده و به مبارزه‌ی سیستماتیک و انقلابی شان تا پیروزی ادامه دهند. آنچه که متأسفانه با وجود امکانات فراوان در بیست‌ سال گذشته، محقق نشد.

ما می‌دانیم که جنبش‌های اجتماعی محصول یک دوره‌ی طولانی از آگاهی جمعی، کار استراتژیک، شور و صداقت انقلابی است. عناصری که در گذشته، در هیچ یک از پلان‌ها و پروژه‌های منفعت‌طالبانه و شخصی افراد و گروه‌های در ظاهر مستقل اما در واقع باند‌های مافیایی سیاست و پروژه، وجود نداشت. به همین دلیل، هویت مستقل، صداقت و آگاهی جنبش‌های اعتراضی اخیر، توسط این گروه‌ها و افراد انکار می‌شود. تا جایی که نقد آگاهانه و صدا‌های مخالف علیه استفاده‌جویی‌ها و قدرت‌طلبی این شخصیت‌ها در حد اختلافات سازمانی و درون گروهی تقلیل داده می‌شود.

آنچه بر افغانستان و زنان در بیست ‌سال، گذشته است، باید مورد بازبینی و نقد صریح قرار گیرد. واقعیت این است که رویکرد و نقش فعالان و سیاست‌مدار‌هایی که در ظاهر امر برای حقوق زنان تلاش می کردند، بیشتر از این کاربرد ندارد.زنان افغانستان برای آینده‌ی شان نیاز به خلق روایت‌های جدید و کاربردی با محوریت چهره‌ها و ایده‌های تازه دارند.

چهره‌های گذشته تنها زمانی می توانند در گسترش مطالبات و خواسته‌های این جنبش‌ها و دادخواهی برای زنان نقش اساسی داشته باشند که در مقابل عملکرد گذشته‌شان پاسخگو باشند؛ باید بپذیرند که کارنامه‌ی ناکام و منفعلانه‌شان آن‌ها را در موقعیت فاقد از هر نوع اتوریته برای رهبری جنبش‌های زنان معترض قرار داده است و باید فکر قبضه‌ و ربودن دستاورد‌های جنبش‌های زنان معترض را از سر بیرون کنند. البته که این زنان می‌توانند در کنار بقیه قرار گرفته و برای یک هدف مشترک که نابودی طالبان است، تلاش نمایند. اما، ما زمانی به معنای واقعی قوی‌ و همبسته خواهیم بود که اراده، صداقت، تعهد و شجاعت لازم برای مبارزه را داشته باشیم.

همچنان بخوانید

جنبش انقلابی زنانه

اولین زنی که رهبری یک جنبش انقلابی زنانه را به عهده داشت

7 حمل 1402
حماسه بدخشانی

حماسه؛ نمادی از شجاعت بی‌مانند

10 حوت 1401

در اخیر باید گفت که صدای رسا و مبارزه‌ی پیگیر زنان افغانستان، بعد از تسلط گروه‌ی جنایتکار و زن‌ستیز طالبان، نوید آغاز دوران تازه‌ای از مبارزه با خشونت، بنیادگرایی و سلب حق زندگی است. ما امیدوار هستیم که مردم افغانستان این زنان شجاع و مستقل را در نبرد سخت حق بر باطل یاری رسانند. ما، در کنار هم، بدون این که هر‌کدام در پی اعمال اتوریته‌ و سو‌استفاده شخصی و سیاسی باشیم، قادر خواهیم بود که به تحقق آرمان‌ آزادی و رهایی با پس گرفتن حق زندگی از طالب و بقیه نیرو‌های مستقر زن‌ستیز و استبداد‌گر در جامعه، نایل آییم.

نویسندگان: ژولیا پارسی، خاتول فروهود و شمایل توانا اعضای «ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان»

موضوعات مرتبط
کلمات کلیدی: زنان مبارز
دیدگاه شما چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به دیگران بفرستید
Share on facebook
فیسبوک
Share on twitter
توییتر
Share on telegram
تلگرام
Share on whatsapp
واتساپ
پرخواننده‌ترین‌ها
تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد
هزار و یک شب

تقلای زندگی؛ زنی که کار کرد و آسوده نشد

6 حمل 1402

یاسمن ۳۵ ساله است. زن قد کوتاه و لاغر اندام، با چشمان بادامی و رنگ گندمی که از فرط کار و فشار زندگی در دیار غربت دور چشمانش چین و چروک برداشته و قدش خمیده است.

بیشتر بخوانید
مادرم مرا فروخت
هزار و یک شب

مادرم مرا فروخت

10 حمل 1402

وقتی سیزده ساله شدم یک پیرمرد 72 ساله به خواستگاری‌ام آمد. مردم محل می‌گفتند که مرد پولداری است. مادرم چون شیفته‌ی پول و ثروت بود، با آنکه زندگی مان رو به بهبود شده بود، بازهم...

بیشتر بخوانید
قربانی بد دادن؛ احساس می‌کنم سال‌هاست بر من تجاوز می‌شود
گزارش

قربانی بد دادن؛ احساس می‌کنم سال‌هاست بر من تجاوز می‌شود

9 حمل 1402

لیلا همانطور که روی سکو نشسته است و پشم‌ می‌ریسد، به غروب طلایی‌رنگ آفتاب تماشا می‌کند و آه بلندی می‌کشد. نخ پشم را دور سنگ‌ می‌پیچاند و چادرش را پیش‌ می‌کشد.

بیشتر بخوانید
عید زنان
هزار و یک شب

مردان عید دارند و زنان پاک‌کاری

5 حمل 1402

روز اول نوروز است. لباس و شال آبی‌رنگ و خامک‌دوزی را پوشیده‌ برای مبارک‌گویی سال نو راهی خانه‌ی اقوام و دوستانم شده‌ام. از دروازه که خارج می‌شوم، وارد جاده‌ی عمومی می‌شوم. نرم نرم باران می‌بارد. 

بیشتر بخوانید
ازدواج اجباری در بدل قرض پدر
گزارش

پدرم مرا در بدل قرضش به شوهر داد

25 حوت 1401

پدرم بی‌کار بود، مدت‌ها می‌شد که کار نمی‌کرد و درآمدی نداشت. نه نفر در خانه نان‌خور بودیم و فقط پدرم نان‌آور بود. ما چهار خواهر و چهار برادر بودیم که با پدر و مادرم یک‌جا ده نفر...

بیشتر بخوانید
Nimrokh Logo
بستر گفتمان زنانه

نیمرخ رسانه‌‌ی آزاد است که با نگاه ویژه به تحلیل بررسی و بازنمایی مسایل زنان می‌پردازد. نیمرخ صدای اعتراض و پرسش زنان است.

  • درباره نیمرخ
  • تماس با ما
  • شرایط همکاری
Facebook Twitter Youtube Instagram Telegram Whatsapp
نسخه پی دی اف

بایگانی

نمایش
دانلود
بایگانی

2022 نیمرخ – بازنشر مطالب نیمرخ فقط با ذکر کامل منبع مجاز است.

هیچ نتیجه‌ای یافت نشد
نمایش همه‌ی نتایج
  • گزارش
  • هزار و یک‌ شب
  • گفت‌وگو
  • مقالات
  • ترجمه
  • پادکست
EN

-
00:00
00:00

لیست پخش

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00