شماری از زنان که در ایست‌های بازرسی طالبان متوقف شده‌اند می‌گویند که طالبان برای شناسایی چهره‌های مخالف، نظامیان سابق و زنان معترض در نقاط مختلف شهر کابل ایست‌های بازرسی ایجاد کرده‌اند.
چند تن از این بانوان به نیمرخ گفتند که در اکثر موارد زنان تنها(بدون همراه) و بدون پوشش مدنظر طالبان، مورد بازپرسی قرار می‌گیرند و گاهی مورد تلاشی بدنی قرار گرفته و تلفن‌های همراه شان نیز بررسی شده است.
نظیفه ساعی، ۲۸ ساله، در شهر کابل خیاطی دارد. او هرازگاهی برای مدیریت امور به کارگاه خیاطی‌اش می‌رود و به دلیل نبود سرویس‌های مسافربری در محل زندگی‌اش، مجبور است تنهایی با تکسی برود.
نظیفه تا کنون چندین بار در ایست‌های بازرسی گروه تروریستی طالبان مورد پرسش قرار گرفته است.
او به نیمرخ می‌گوید: « طالبان می‌گویند که چرا تنها و بدون محرم سفر می‌کنی، من گفتم که در نزدیکترین فاصله از خانه نمی‌توانم با خود محرم ببرم، باز تلفنم را بررسی کردند، وقتی چیزی دست شان نیامد سپس اجازه دادند که بروم.»
نظیفه می‌گوید در عین زمان که در ایست بازرسی مورد پرسش قرار می‌گرفت متوجه شد که یک زن بدون همراه در تکسی در همان ایستگاه متوقف شده است.
او گفت: «وقتی من از آنجا رد شدم آن زن را از تکسی پیاده کردند و پس از تلاشی کردن کیفش، خودش را هم تلاشی بدنی می‌کردند.»
زلیخا(اسم مستعار) ۱۹ ساله، که برای پیگیری شهادتنامه مکتبش از ولایت بلخ به کابل آمده است نیز هنگام تردد در سطح شهر به خاطر تنها بودنش در تکسی مورد پرسش قرار گرفته است و جنگجویان طالبان به او تذکر داده‌اند که دیگر به تنهایی در تکسی ننشیند.
زلیخا می‌گوید: «روزهایی که برای پیگری کارهای اداری شهادتنامه‌ام صبح زود باید به وزارت معارف می‌رفتم مجبور بودم با تکسی بروم، اما در ایست‌های بازرسی طالبان سوال و جواب می‌شدم. آن‌ها به من و راننده تکسی تذکر دادند که دیگر تنهایی سفر نکنم و راننده را نیز هشدار دادند که دیگر زنان بدون همراه را انتقال ندهد.»
زنانی که در برابر این عملکرد تروریستان طالب واکنش نشان داده به گرفتاری و زندان تهدید شده‌اند.
نازیه علوی، یکی دیگر از زنانی است که هرازگاهی به تنهایی از خانه بیرون می‌رود اما در ایست‌های بازرسی طالبان از او پرس‌وجو می‌شود.
نازیه به نیمرخ گفت: «در هر ایستگاه می‌پرسیدند که کجا می‌روی؟ وقتی می‌گفتم فلان جا می‌روم، تذکره‌ام را می‌خواستند.یک روز از آن‌ها پرسیدم که چرا با این کارشان اذیتم می‌کنند، اما در جواب به گرفتاری تهدیدم کردند و تا می‌خواستم چیزی بپرسم می‌گفتند گپ نزن اگرنه دستگیر که شدی باز… .»
نازیه آخرین بار حدود یک هفته قبل در ایستگاه سرپل، در مقابل حوزه سیزدهم در دشت برچی مورد پرسش قرار گرفته بود.
گروه تروریستی طالبان در ایست‌های بازرسی بدون احترام به حریم خصوصی مردم، آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. زنان که از آزار و اذیت در ایست‌های بازرسی طالبان به تنگ آمده‌اند اما هیچ مرجعی برای پاسخگویی وجود ندارد.
بانوانی که در ایست‌های بازرسی توسط جنگجویان طالبان مورد بازپرس و تلاشی قرار گرفته و حریم خصوصی شان از جمله محتوای تلفن شان بررسی شده است، باور دارند که طالبان با این شیوه در پی گرفتاری چهره‌های مخالف شان، نظامیان سابق و زنان معترض استند.
آخرین بار، 19 روز قبل، به تاریخ 23 دلو، گروه تروریستی طالبان نرگس سادات، یکی از زنان معترض را از ساحه پل سرخ در غرب شهر کابل، پس از بررسی تلفن همراهش شناسایی و دستگیر کردند. نرگس سادات، در اعتراض‌های مدنی ضد طالبان در شهر کابل فعالیت داشت و به تاریخ 12 سنبله 1401 خورشیدی در جریان اعتراضات توسط جنگجویان طالبان زخمی شده بود.
نه تنها زنان، بلکه مردان نیز در سراسر کشور از بازرسی و تلاشی شدید حتا بررسی محتوای تلفن شان در ایست‌های بازرسی طالبان شکایت دارند، اما در هفته‌های اخیر زنان بدون همراه در شهر کابل بیشتر مورد بازپرس و تلاشی قرار می‌گیرند.
