دومین نشست ویانا در پایتخت اتریش با اشتراک شماری از سیاستمداران، فعالان حقوق زنان و چهره‌های مخالف گروه تروریستی طالبان برگزار شد.
این نشست روز گذشته(دوشنبه، 4 ثور 1402 خورشیدی) در شهر ویانا، پایتخت اتریش با اشتراک حدود 30 نفر به شمول سیاستمداران، رهبران جبهات مخالف طالبان، نمایندگان پیشین پارلمان و فعالان حقوق زن آغاز شد و تا فردا چهارشنبه ادامه دارد.
فوزیه کوفی، زرقا یفتلی، شاه گل رضایی، زهرا آزاد، عالیه یلماز، هدا خموش، شکریه بارکزی و انارکلی هنریار زنانی هستند که در این نشست اشتراک کرده‌اند.
براساس برنامه عمل این نشست، اشتراک‌کنندگان روی موضوعات مختلف از جمله تقویت و اتحاد جبهات مخالف طالبان، پیدا کردن راهکار سیاسی برای حل بحران افغانستان و وضعیت حقوق بشری در داخل کشور بحث می‌کنند.
حقوق زنان به عنوان یکی از مسایل اساسی بحران جاری در افغانستان مورد بحث این نشست بوده است که اشتراک‌کنندگان بر تأمین برابری جنسیتی در افغانستان تأکید کرده‌اند.
هدا خموش، یکی از اشتراک‌کنندگان نشست ویانا به نیمرخ گفت: «عملگرایی، تعهد و برنامه‌ریزی» در نخستین روز این نشست وجود داشت.
او افزود که «آپارتاید جنسیتی» یکی از موضوعات مهم مورد بحث در نشست ویانا است که «محرومیت‌ها، محدودیت‌ها و سیاست طرد و انکار زنان» از سوی طالبان را شامل می‌شود.
به گفته‌ی خانم خموش ایستادگی و مقاومت از طریق «مبارزات مدنی، مقاومت نظامی و برگزاری نشست‌ها و گفت‌وگوهای دیپلماتیک» مورد بحث است تا به نتیجه‌ی مطلوب برسیم.
هدا خموش گفت: «گروه طالبان در طول دوره‌ی تسلط شان جز بربریت، جنایت و زن‌ستیزی چیزی را به نمایش نگذاشته و باعث از بین بردن تمدن و فرهنگ ما شده است.»
خانم خموش برگزاری نشست ویانا و دیگر نشست‌هایی از این دست را که برای ائتلاف، هماهنگی و همکاری جبهات مخالف طالبان برگزار می‌شود، در یافتن راه حل عبور از بحران کنونی مهم دانست و گفت: «طالبان با هیچ برنامه‌ای کنارآمدنی نیست و هدفش از بین بردن مردم و مدنیت افغانستان طبق یک برنامه‌ی ریخته شده است.»
نخستین نشست ویانا سال گذشته خورشیدی از 24 تا 26 سنبله از سوی انستیتوت امور بین‌الملل اتریش برگزار شده بود. شش زن از جمله، منیژه باختری، سفیر افغانستان در اتریش، فوزیه کوفی، شکریه بارکزی، شاه گل رضایی و انارکلی هنریار؛ اعضای پیشین پارلمان افغانستان و زلا زازی، عضو پیشین پولیس ملی از اشتراک‌کنندگان این نشست بودند.
سال گذشته نیز حقوق زنان یکی از موارد اساسی نشست ویانا بود که با پیام «حمایت از مبارزه‌ی تاریخی و برحق زنان افغانستان» پایان یافت و در قطع‌نامه‌ی نهایی نشست بر «حل مسایل افغانستان از مجرای گفت‌وگوی سیاسی» و «به رسمیت نشناختن طالبان از سوی جامعه جهانی» پایان یافته بود.
