دومین نشست ویانا که با حضور شماری از چهرههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مخالف گروه تروریستی طالبان برگزار شده بود، با صدور یک اعلامیه پایان یافت.
اشتراک کنندگان این نشست در اعلامیهی خود، حذف سیستماتیک زنان از حوزهی عمومی توسط گروه تروریستی طالبان را «مصداق کامل» آپارتاید جنسیتی دانسته و از «اعتراضات و مبارزات بر حق» زنان و دختران افغانستان اعلام حمایت کردهاند.
در اعلامیهی این نشست از واکنش جامعهی جهانی و «خاموشی» سازمان ملل متحد در مورد وضعیت زنان افغانستان در زیر سلطهی گروه تروریستی طالبان، انتقاد شده و چنین رویکردی «غیرمسئولانه» دانسته شده است.
اشتراک کنندگان نشست ویانا در اعلامیهی خود گفتهاند که «ما افزون بر این که بسته شدن درب مکاتب و دانشگاهها را به روی دختران افغانستان به شدت محکوم میکنیم، تغییرات در نصاب آموزشی را که در راستای تحقق اهداف افراطی و هراسافگنانه از سوی طالبان انجام شده است، مردود میشماریم.»
آنها همچنین به اظهارات آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد بررسی وضعیت به رسمیت شناخته شدن گروه تروریستی طالبان، واکنش نشان داده و آن را «غیرمسئولانه» و توضیحات ارائه شده از جانب سازمان ملل متحد را «ناکافی» دانستهاند.
اشتراک کنندگان این نشست گفتهاند نشستی که قرار است در دوحه با میزبانی دبیرکل سازمان ملل متحد برگزار شود، در غیاب «نمایندگان واقعی» مردم افغانستان برگزار میشود و از برگزار کنندگان آن خواستهاند که از هرگونه بحثی که منجر به تداوم سلطه طالبان و پیچیدهتر شدن وضعیت افغانستان شود، خودداری کنند.
مقاومت مردم افغانستان به رسمیت شناخته شود
اشتراک کنندگان دومین نشست ویانا در اعلامیهای که در پایان این نشست صادر کردهاند، از جامعهی جهانی خواسته که «تمامی اشکال مقاومت مردم افغانستان» را در برابر گروه تروریستی طالبان به رسمیت بشناسند.
در حال حاضر، علاوه بر دو جبهه مقاومت مسلحانه(جبهه مقاومت ملی و جبهه آزادی افغانستان)، زنان افغانستان به مقاومت مدنی علیه گروه تروریستی طالبان میپردازند و همواره خواستار به رسمیت شناختن مقاومت خود از سوی جامعه جهانی و همچنین به رسمیت شناختن سیاستهای زنستیزانه طالبان به عنوان «آپارتاید جنسیتی» بودهاند.
اشتراک کنندگان دومین نشست ویانا در اعلامیهی خود همچنین گفتهاند که برای «انسجام روشمند» تمامی جریانهای مخالف گروه طالبان، خود را متعهد میدانند و یک گروه کاری را در راستای همکاری و تدوین «نقشه راه» ایجاد کردهاند.
آنها همچنین گفتهاند که ضمن اینکه «مذاکره» و «راه حل مسالمتآمیز» را «بهترین گزینه» میدانند، اما از تمامی اشکال مقاومت علیه گروه تروریستی طالبان حمایت میکنند و بر گسترش و تقویت آن تأکید میکنند.
اشتراک کنندگان این نشست در اعلامیهی پایانی خود از سازمان ملل متحد خواستهاند که تعزیرات وضع شده بر گروه طالبان را عملی کنند و آن عده از رهبران این گروه را که «مرتکب نقض نظاممند حقوق بشر و حقوق زنان» شدهاند، شامل این تعزیرات کنند.
در اعلامیه آنها همچنین از دادگاه کیفری بینالمللی خواسته شده «تا آن عده از رهبران و فرماندهان طالبان را که مرتکب جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و نقض سیستماتیک حقوق بشر شدهاند شناسایی و مورد پیگرد قرار دهند.» و افزودهاند که از اجماع جهانی در رابطه به به رسمیت نشناختن گروه طالبان، استقبال میکنند.
اشتراک کنندگان این نشست همچنین از گسترش تروریزم در افغانستان ابراز نگرانی کردهاند و آن را یک تهدید جدی برای منطقه دانستهاند و گفتهاند که آنچه که طالبان بهنام مبارزه با تروریزم عنوان میکنند «تهی از حقیقت و واهی» است.
هدف مشترک سرنگونی طالبان است
هدا خموش، یکی از زنان معترض و از اشتراک کنندگان این نشست در پاسخ به سوال نیمرخ در مورد اینکه آیا سیاستمداران افغانستان در چنین نشستهایی برای مشروعیت دادن به تصامیم شان، نگاه ابزاری به مسائل زنان و حضور آنها ندارند، گفت که «در هر صورت ما یک هدف مشترک داریم که آن هدف مشترک، برداشتن طالبان و بیرون کردن طالبان از افغانستان و پیروزی مردم افغانستان است.»
او افزود که با تسلط گروه تروریستی طالبان بر افغانستان، زنان همانند دهه 1990 میلادی یکبار دیگر در کنج خانهها زندانی شدهاند و تمام حقوق و دستاوردهای خود را از دست دادهاند، اما امروز باید دست به دست هم بدهیم و این اتحاد را حفظ بکنیم «تا بتوانیم دشمن اصلی ما که زندگی را از ما گرفته، وطن ما، هدف ما، تمدن و زبان ما را از ما گرفته، در مقابل آن، ایستادگی کنیم و پیامآور صلح حقیقی در افغانستان باشیم.»
دومین نشست ویانا با حضور 30 نفر از جمله 10 زن، از چهرههای سیاسی، مدنی، اجتماعی و فرهنگی مخالف گروه طالبان روز دوشنبه این هفته آغاز شده بود و عصر امروز پایان یافت.
میزبانی این نشست را انستیتوت امور بینالمللی اتریش به عهده داشت که در ماه سپتامبر سال 2022 میلادی، اولین دور این نشست را نیز برگزار کرده بود.