ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان معترض افغانستان، در دو اعتراض خیابانی جداگانه در شهر کابل خواهان جلوگیری از «مشروعیت بخشی، تعامل و به رسمیت شناسی طالبان» شدند.
زنان معترض بعد از ظهر امروز(شنبه، ۹ ثور ۱۴۰۲ خورشیدی) با وجود تهدیدات امنیتی، در منطقه تایمنی شهر کابل با شعارهای «نه به طالبان» و «طالبان جنایت می‌کند، جهان حمایت می‌کند» به خیابان رفتند.
زنان معترض در واکنش به نشستی به میزبانی سازمان ملل با محوریت بررسی به رسمیت‌شناسی طالبان در دوحه، با صدور قطعنامه‌ی شش ماده‌ای، از جهانیان و سازمان ملل متحد خواستند که جلو تعامل با گروه طالبان و مشروعیت‌بخشی به این گروه تروریستی را بگیرند.
آنان هشدار دادند که در صورت مشروعیت‌بخشی و به رسمیت شناختن گروه تروریستی طالبان از سوی سازمان ملل، این نهاد و حامیان طالبان مسئول هر موردی از نقض حقوق بشری و مسأله‌ی بعدی تروریزم‌پروری در افغانستان خواهند بود.
در قطعنامه‌ی زنان معترض آمده است که «جهانیان در جریان گروگانگیری حقوق زنان، توسط طالبان استند و می‌دانند که این گروه می‌خواهد با جامعه‌ی بین‌المللی برای به دست آوردن مشروعیت معامله کند. طالبان در این راستا حتا تا کشیدن خط سرخ برای سازمان ملل متحد پیش رفتند و تمامی پیمان‌های بین‌المللی را آشکارا نقض کرده‌اند. اما زنان افغانستان با قیام دوباره از جهانیان و سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهند که جلو به رسمیت‌شناسی، مشروعیت‌بخشی و تعامل با گروه تروریستی طالبان را بگیرند.»
در قطعنامه‌ی زنان معترض خطاب به جامعه جهانی و سازمان ملل متحد آمده است: «به رسمیت شناختن طالبان، به رسمیت شناختن تروریزم است. سرنوشت ۳۰ میلیون انسان را به معامله نگیرید.»
آنان همچنان تأکید کرده‌اند که طالبان شایسته‌ی به رسمیت شناخته شدن و قرار گرفتن در جایگاه «حکومت» و نماینده مردم افغانستان نیستند. از هر نوع تعامل و بیان به‌خصوص از سوی مسئولان سازمان ملل، که طالبان را به مثابه‌ی نماینده و حکومت مشروع افغانستان جلوه و ارتقا دهد، اجتناب صورت گیرد.
زنان معترض گفته‌اند که مردم افغانستان همچنان طالبان را یک گروه متحجر و ضد بشری می‌دانند و تحمیل شدن طالبان را برخود، نخواهند پذیرفت.
جنبش‌های اعتراضی زنان با انتقاد از سازمان‌های ذی‌دخل در برگزاری نشست‌های مشروعیت‌بخشی به طالبان گفته‌اند: «از تعامل و مشروعیت‌دهی به طالبان، باید به شکل جدی جلوگیری شود. تحویل‌دهی نمایندگی‌های دیپلماتیک افغانستان یکی پس از دیگری به طالبان از مصداق‌های بارز رفتار مشروعیت‌بخشی است. سازمان ملل و جامعه جهانی در این مورد مسئول است و باید پاسخگو باشند.»
آنان می‌گویند موضع سازمان ملل متحد در قبال رفتار‌های ضد بشری و سیاست‌های خصمانه‌ی طالبان علیه مردم کشور به خصوص زنان باید روشن، قاطع و پیگیرانه باشد و برخورد‌های سلیقه‌ای و موردی برای تأمین حقوق زنان صورت نگیرد.
زنان معترض همچنان خواستار حضور نمایندگان شان در نشست‌های بین‌المللی شدند.
این اعتراض‌ها در حالی است که گروه تروریستی طالبان در طول مدت سلطه‌ی شان بر افغانستان، به هیچ یک از اعتراضات مدنی و مسالمت‌آمیز زنان توجه نکرده و بدون در نظرداشت خواست‌ها و مطالبات زنان، اعتراض‌های خیابانی را با شلاق و گلوله پاسخ دادند و زنان معترض و منتقدان شان را زندانی و مجازات کرده‌اند.
حالا نشست اول ماه می به میزبانی سازمان ملل در دوحه، بدون حضور نمایندگان زنان افغانستان برگزار می‌شود؛ حرکتی که زنان افغانستان می‌گویند سازمان ملل نیز مانند طالبان زنان را کم‌کم از نشست‌های بین‌المللی حذف و بدون حضور زنان برای زنان تصمیم‌گیری می‌کنند.
